________________
अतिस्निग्धमधुरत्वम् १९, अपरममेवेधित्वम् २०, अथधमाभ्यासानपतत्वम् २१, उदारत्वम् २२, परानन्दास्त्रा
धौकल्प
॥४९५॥
(१५) तच्चानुरूपत्व-वस्तु के वास्तविक स्वरूप के अनुरूप कथन करना। (१६) अप्रकीर्णपसृतत्व-कृत वस्तु का यथोचित विस्तार के साथ व्याख्यान करना, अपकृत का कथन
नहीं करना, प्रकृत का भी अत्यधिक अनुचित विस्तार नहीं करना। (१७) अन्योन्यप्रगृहीतत्व-पदों और वाक्यों का परस्पर संबद्ध होना। (१८) अभिजातत्व-भूमिका के अनुसार विषय का निरूपण करना। (१९) अतिस्निन्धमधुरत्व-स्निग्धता और मधुरता से युक्त होना । (२०) अपरमर्मवेषित्व-दूसरे के मर्म-रहस्य का प्रकाश न करना। (२१) अर्धधर्माभ्यासानपेतत्व-मोक्ष रूप अर्थ तथा श्रुत-चारित्र धर्म से युक्त होना। (२२) उदारव-प्रतिपाद्य विषय का उदार होना, शब्द एवं अर्थ की विशिष्ट रचना होना। (२३) परनिन्दास्वात्मोत्कीविप्रयुक्तत्व-दूसरे की निन्दा और अपनी प्रशंसा से रहित वचन होना।
पूर्णकलश
स्वमफलम्.
(૧૫) તત્ત્વાનુરૂપત્ર–વસ્તુના વાસ્તવિક સ્વરૂપને અનુરૂપ કથન કરવું. (૧૬) અપ્રકીર્ણ પ્રવૃતત્વ-પકૃત વસ્તુનું યથાયોગ્ય વિરતાર સાથે વ્યાખ્યાન કરવું, અપકૃતનું કથન ન કરવું.
પ્રકૃતિને પણ અતિશય-વધારે વિસ્તાર ન કરો. (૧૭) અને પ્રગૃહીતત્વ–પદે અને વાકને પરસ્પર સંબંધ છે. (१८) ममिकतत्व-मिला प्रमाणे विषयर्नु नि३५ ४२. (૧૯) અતિસ્નિગ્ધ મધુરવ–સ્નિગ્ધતા અને મધુરતાથી યુક્ત હેવું. (२०) अपरभवधिव-भीगना भर्म-२४२५ने प्रटन ४२वो. (૨૧) અર્થધર્માભ્યાસાનપતત્વ–મોક્ષરૂપ અર્થ તથા શ્રુત-ચારિત્ર ધર્મથી યુક્ત હોવું. (૨૨) ઉતારત્વ–પ્રતિપાઘ વિષયનું ઉદાર હેવું, શબ્દ અને અર્થની વિશિષ્ટ ૨ચના હેવી, (૨૩) પનિન્દાસ્વાકર્ષવિપ્રયુક્તત્વ-બીજાની નિંદા અને પિતાની પ્રશંસા વિનાના વચન લેવાં.
॥४९५॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
