________________
श्रीकल्प
||२५७||
具有
Jain Education Int
विगतविषयवेग उद्याने समवसृत्य धर्मं श्रुत्वा सुदर्शनाचार्यसमीपे प्रव्रजितः ॥ भ्रू०२९ ॥ टीका- 'तए ' इत्यादि ।
ततः खलु स प्रजां परिपालयन् चक्रवर्त्तिश्रियम् अनुभवन एकदा सूकाया नगर्या उद्याने समागतस्य पोहिलाचार्यस्य धर्मदेशनां श्रुत्वा संजातसंवेग := समुत्पन्नमोक्षाभिलाषः सन् पुत्रं राज्ये स्थापयित्वा तदन्तिके= पोट्टिलाचार्यसमीपे प्रत्रजितः । ततः खलु स प्रियमित्रमुनिः कोटिवर्षाणि उत्कृष्टं तपः तप्त्वा चतुरशीतिलक्षपूर्वायुष्कं चतुरशीतिलक्षपूर्वपरिमितमायुः परिपाल्य कालमासे कालं कृत्वा सप्तमे शुक्रदेवलोके देवत्वेन उपपन्नः । तत आयुर्भवस्थितिक्षयेण च्युतः सः अनेकभवं कृत्वा द्वात्रिंशतितमे भवे वत्सदेशे कौशाम्बीनगया पोट्टाभिधस्य= धर्मदेशना श्रवण कर सुदर्शन आचार्य के समीप प्रव्रजित हो गया ।। ०२९ ॥
टीकाका अर्थ- 'तरणं' इत्यादि । तदनन्तर प्रियमित्र अपनी प्रजाका भलीभाँति पालन करता हुआ और चक्रवर्तीकी लक्ष्मीका उपभोग करता हुआ, एक बार मूका नगरी के उद्यानमें आये हुए पोहिलाचार्य की धर्मदेशना सुनकर संवेगवान् मोक्षका अभिलाषी हुआ । पुत्रको राज्य पर स्थापित करके - सिंहासनासीन करके पोहिलाचार्य के समीप दीक्षित हो गया। तब वह प्रियमित्र मुनि करोड़ वर्षों तक तीव्र तपश्चरण करके, चौरासी लाख पूर्व की आयु भोग कर काल - मास में काल करके शुक्र नामक सातवें देवलोकमें देवरूपसे उत्पन्न हुआ । आयु, भ और स्थितिका क्षय होने से देवलोक से व्यवकर उसने अनेक ( नगण्य ) भत्र किये। फिर ( गिनने योग्य) बाईसवें भाव में वह वत्स देशकी कौशाम्बी नगरीमें पोहनामक राजा की पद्मावती
તે મુનિની પછવાડે ઉદ્યાનમાં ગયા, ધમ દેશના સાંભળી, આ સુદર્શન નામના મુનિ પાસે, પ્રજા ગ્રહણ કરી. (સ્૦૨૯) टीडानो अर्थ- 'तर णं' इत्याहि त्यारमाह प्रियमित्र पोतानी प्रन्ननु सारी रीते पासून ४रता तथा न्य ર્તિની લક્ષ્મીના ઉપભોગ કરતાં એકવાર મૂકા નગરીનાં ખાગમાં આવેલ પેટ્ટિલાચાયની ધ દેશના સાંભળીને સ ંવે ગવાન થઈને મેક્ષના અભિલાષી થયા. પુત્રને રાજગાદી પર બેસાડીને પેટ્ટિલાચાયની પાસે તેણે દીક્ષા લીધી. પછી તે પ્રિયમિત્ર મુનિ કરોડ વર્ષો સુધી આકરાં તપ કરીને ચર્યાસી લાખ પૂર્વ'નુ' આયુષ્ય ભાગવીને કાલ માસમાં (મૃત્યુ અવસરૅ) કાળ પામીને શુક્ર નામનાં સાતમાં દેવલેકમાં દેવરૂપે ઉત્પન્ન થયા.
આયુષ્ય, ભવ અને સ્થિતિનો ક્ષય થતાં દેવલેાકથી ચવીને તેણે અગણિત (અનેક ) લવ કર્યા. પછી (ગણત્રીને યેાગ્ય ) બાવીસમાં ભવમાં તે વત્સ દેશની કૌશામ્બી નગરીમાં પાટ્ટ નામના રાજાની પદ્માવતી નામની રાણીની
कल्प
मञ्जरी
टीका
महावीरस्य
पोहिल.
नामको
द्वाविंशति
तमो
भवः ।
॥२५७||
www.jainelibrary.org