________________
श्री कल्पमुत्रे ॥२५६॥
您
Jain Education Inte
शुकदेवलोके देवत्वेन उपपन्नः । तत आयुर्भवस्थितिक्षयेण च्युतः सोऽनेकभवं कृत्वा द्वाविंशतितमे भवे वत्सदेशे कौशाम्बीनगर्यां पोट्टाभिधस्य राज्ञः पद्मावत्या देव्याः कुक्षौ पुत्रत्वेन उपपन्नः । गर्भगते तस्मिन् सुभिक्षादिना सकलजनानां पोट्टं भृतं तेन अम्बापितृभ्यां तस्य पोहिलेति नाम कृतम् । स च उन्मुक्तबालभावो यौनमनुप्राप्तो द्वासप्ततिकलाकुशलो जातः । एकदा कदाचित् प्रासादगवाक्षे उपविष्टः स नगरशोभां पश्यन् राजपथे गच्छन्तं मुखोपरि सदोरकमुखवस्त्रिकां धारयन्तं ज्ञाननिधानं तपः क्रियाखनिं मुनिं दृष्ट्वा संजातसंवेगो
देवलोक से आयु, भव और स्थिति का क्षय होने के कारण च्यवकर उसने अनेक भव किये । फिर ( गिनने योग्य) बाईसवें भव में, वत्स नामक देश में, कौशाम्बी नगरी में, पोट्ट नामक राजा की पद्मावती देवी के उदर में पुत्ररूप से उत्पन्न हुआ ।
जब वह गर्भमें था तो सुभिक्ष आदि द्वारा उसने समस्त जनताका पोट्ट (पोट - पेट) भरा, इस कारण माता-पिताने उसका नाम 'पोहिल' रक्खा | बाल-वय पूर्ण करके जब यौवन वय को प्राप्त हुआ तो बहत्तर कलाओं में कुशल हुआ ।
एक बार कभी वह गवाक्षमें बैठा हुआ नगर की शोभा देख रहा था । उसने राजमार्ग में जाते हुए, मुख पर डोरा सहित मुखवस्त्रिका धारण किये हुए, ज्ञानके निधान और तपश्चर्या तथा क्रिया की खान मुनि को देखा। उसे संवेग उत्पन्न हो गया और विषयोंका वेग नष्ट हो गया। वह उद्यान में जाकर,
દેવલાકનુ' આયુષ્ય, ભવ અને સ્થિતિના ક્ષય થયા બાદ અનેક ભવામાં ‘નયસાર ના જીવ ઉત્પન્ન થયે. ગણુત્રી યેાગ્ય બાવીસમા ભવે વત્સ નામના દેશમાં, કોશામ્બી નગરીની અંદર, પેટ્ટ નામના રાજાની રાણી પદ્માવતી દેવીના પેટે પુત્રરુપે અવતર્યાં.
જ્યારે ગર્ભમાં હતા ત્યારે માતાપિતાએ દુષ્કાલ પ્રસંગે ભૂખે મરતી જનતાના પેટ ભર્યા તેથી તેનુ નામ भाता-पिताये 'पोट्टिस' राज्य मासवय पूर्ण थया माह, यौवन अवस्था आप्त थये, मोतेर लामां प्रवीयु थये।. યુવાનીના આરે પહોંચેલા આ ‘પોટ્ટિલ' ખારીમાં બેઠો બેઠો નગરની શેશભા જોઇ રહ્યો હતા. તેવામાં, રાજમાગ પર જતાં, ઢોરા સહિત મુખ સ્ત્રિકા ધારણ કરેલાં એવા કોઈ એક મુનિને જ્ઞેયાં. આ મુનિને દેખાવ એવા હતા કે જાણે જ્ઞાનના નિધાન હેય, અને સૌમ્ય પ્રકૃતિવાળા તથા તપશ્ચર્યા આદિ કડક ક્રિયાના પાળવાવાલા હાય ! મુનિનું સૌમ્ય અને શાંત મુખારવિંદ જોઇ પેટ્રિકને વૈરાગ્ય આવ્યે, અને વિષયેા તરફની રુચી ઉડી ગઈ.
कल्प
मञ्जरी
टीका
महावीरस्य पोहिल
नामक:
द्वाविंशति
तमो भवः ।
||२५६॥
w.jainelibrary.org