Kalyan 1956 12 Ank 10

SR No.: 539156
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1956
Total Pages: 74
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 13 MB

Page 20

સમાધાનકારઃ પૂ. આચાર્યદેવ શ્રીમદ્દ વિજયલબ્ધિસૂરીશ્વરજી મહારાજ ખંભાત [ પ્રક્ષકાર: મુનિ શ્રી મૃગાંકવિજયજી પ્રિક્ષકાર રજનીકાંત ફતેહઅંદરા.
મહારાજ અમદાવાદ ] શં૦ મહાવીરસ્વામીના નિર્વાણ પછી ભગવાનના શ૦ ભગવાન મહાવીર સ્વામી દીક્ષા લીધા પછી દેહને અગ્નિસંસ્કાર કરવામાં આવ્યા પછી એમ વહાણમાં બેસી નદી પાર કરતા હતા એવું “ શ્રી મહાસાંભળવામાં આવ્યું કે સાધુ કાલ કરી ગયા પછી વીર કથા' નામની ચેપડીમાં લખાણ છે. તે તે જંગલમાં મૂકી આવતા, તો જંગલમાં મૂકવાનો રિવાજ વખતે દીક્ષા લીધા પછી નાવમાં બેસી શકાતું હશે ? ક્યા આચાર્યના સમયમાં થયો અને હાલમાં
સર સામે કિનારો દેખાતું હોય એવી નદીઓ અગ્નિ સંસ્કાર કરવાનો રિવાજ કયાં આચાર્યના ઓળંગવા માટે નાવને ઉપયોગ કરી શકાય છે. સમયથી થયો ?
શં, વસ્તુપાળ, તેજપાળ એ અણહિલપુરના સ. પૂ. આચાર્યદેવ શ્રીમદ્ આદિત્તસૂરીશ્વરજી આભુમંત્રીની પુત્રી કુમારદેવીના પુત્ર હતા. કુમારદેવી મહારાજના સમયથી સાધુ-સાધ્વીઓના દેહને અગ્નિ- બાળપણમાં વિધવા થયાં હતાં તેમણે મંત્રી આસરાજ સંસ્કાર કરવાનો રિવાજ શરૂ થયું છે, પ્રભુજીના નિર્વાણ સાથે ફરીથી પાણિગ્રહણ કર્યું હતું તે સાચું હોય તે તે વખતે ગણધર મહારાજા અને સાધુઓ કાલધર્મને વખતે પુનર્લગ્ન (વિધવા વિવાહ)ને રિવાજ હશે ? પામ્યા હોય તેઓના દેહને અગ્નિસંસ્કાર કરવાને
સહ આ વાત કિવદન્તી છે અને કથાઓ ઉપર આચાર ઇન્દ્રોનો છે. અન્યથા સાધુ-સાધ્વીઓના દેહને
ચડી ગઈ છે. નિર્ણયાત્મક હોય એમ લાગતું નથી શાસ્ત્રોક્તવિધિ મુજબ સઘળી ય વ્યવસ્થા કરાય છે.
અને એમ કદાચ બનવા પામ્યું હોય તે તે રિવાજ શં, કપિલાદાસી ભવિ કે અભવિ? હતો એમ પણ ન સમજવું, પણ અપવાદ સમજવો. સવ કપિલાદાસી અવિ છે.
મંત્રી આસરાજને જ્યોતિષદ્વારા કોઈ જ્યોતિર્વેત્તાથી શં- “સકલકુશલવલ્લી ” તપગચ્છના આચાર્યો માલમ પડ્યું કે-આની કુખે રત્ન પેદા થવાના છે કરેલું છે કે ખરતરગચ્છના.? અને તેના કતો કાણ
અને કથનકાર વિશ્વસનીય વ્યક્તિ હોવાથી તેમણે તે
આપવાદ સેવ્યો સવ સકલકુશલવલ્લીની કૃતિ ખરતરગચ્છની નથી.
શં, કોઈના ઘરમાં ઝેરી જનાવર જતું જોવામાં હમણાં હસ્તલેખિત પાનાઓનું નિરીક્ષણ થતાં શ્રી આવે છે જેનારે એ ઘરવાળાનું ધ્યાન ખેંચવું કે પંચતીથિ ત્યવંદનમાં બીજો કલોક છે. તેમાં
નહિ ! ધ્યાન ન ખેંચતા મૌન રહે તેથી તે ઘરમાં રચનારનું નામ દેખાતું ન હતું, એટલે કર્તાને નિર્ણય રહેતા કોઈને એ જીવ ઈજા પહોંચાડે (જાનહાનિ હજી જાણવામાં આવ્યો નથી.
થાય) તે તેનું પ્રાયશ્ચિત ધ્યાન ન ખેંચનારને લાગે કે શ૦ ઘંટાકર્ણ વીર તપગચ્છા છે કે ખરતર કે નહિ! ધ્યાન ખેચે અને એ ઝેરી જીવંને કોઈ ગ૭ના? અને તેમને સમ્યકત્વ હોય છે કે કેમ? મારી નાંખે તે ધ્યાન ખેંચનાર દેષિત થાય કે નહિ ?
સવ ઘંટાકર્ણ વીર બૌદ્ધના દેવ છે, એટલે સમ- સત્ર ઝેરી જંતુ અંગેનું ધ્યાન ખેંચવું ઠીક છે ત્વને પ્રશ્ન રહેતો નથી.
પણ તે ઘરવાલે જંતુના પ્રાણ લેનાર ન હોવા જોઈએ,