Kalyan 1956 03 Ank 01

SR No.: 539147
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1956
Total Pages: 62
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 12 MB

Page 15

: કલ્યાણ - માર્ચ - ૧૯૫૬ : ૧૩ :
વિચાર કર્યો, “મારી પાસે જે ચાર લાડવા હતા પ્રમાણે બધી કુવા ઉપર આવેલી સ્ત્રીઓ ઘેર તે આ ચાર લેકે ખાઈ ગયા લાગે છે એટલે નહિ જતાં શેઠાણીના ઘેર જવા માંડી. શેઠાણીને મરણ પામ્યા છે, ચાર પણ ચાર છે. જે ઝવે. પેલી સ્ત્રીઓ કહે છે કે, શેઠ આવ્યા લાગે છે. રાત ચાયું હતું તે શેઠે લઈ લીધું, અને
-
છે
શેઠાણી કહે છે, “કદાપિ પાછા ન આવે, વિચાર કરવા લાગ્યા, જે અહીંથી પાછો વળી
ગયા એ ગયા.” શેઠાણી આ પ્રમાણે કહે છે, જઈશ તે ઝવેરાત લાવવાની વાત રાજા જશ એટલામાં બીજું સ્ત્રીઓનું ટોળું આવ્યું અને તે ચોર તરીકે સાબીત કરીને સળીયા ભેગે
કહેવા લાગ્યું, “શેઠાણી, શેઠ આવ્યા લાગે છે.' કરી દેશે, એના કરતાં કઈ જગ્યાએ બાર-તેર
ધીમે ધીમે શેઠના આવ્યાની વાત ગામમાં વર્ષ ગાળી દેવા અને પછી દેશમાં જવામાં પ્રસરી ગઈ, શેઠને ઘણા દિવસે ગામમાં આવવધે નથી.
વાથી અને પૈસા કમાઈને લાવેલા એટલા માટે ઝવેરાત લઈને એ અન્ય દેશમાં ચાલ્યા ગામના આગેવાને સામે આવ્યા, સન્માન કર્યું. ગયે. એ ઝવેરાતથી વેપાર ધમધોકાર ચાલવા શેઠાણી પણ વગર ઈચ્છાએ પણ વહેવારની ખાતર માંડે, એટલે પહેલાં લાગી હતી તેના કરતાં કંકાવટી, ચોખા, શ્રીફળ બધું લઈને સામે વધુ થઈ ગઈ. જયાં પુણ્ય ઉદયમાં આવ્યું એટલે આવી, શેઠની ત્રાદ્ધિ જોઈને છક્ક બની ગઈ લક્ષમી તરત જ એની દાસી બની ગઈ. શેઠે અને કહેવા લાગી – નેકર-ચાકર બધું વસાવી લીધું.
ભલે પધાર્યા પ્રીતમરાય! લળી લળી હવે શેઠ બાર વર્ષ થઈ જવા આવ્યાં લાગું તમારા પાય.” આ પ્રમાણે શેઠાણી એટલે પિતાનાં ગામ ભણી જવાની તૈયારી ' બોલી એટલે શેઠ શેઠાણીને ખબર પડે કે શેઠ કરવા માંડયા. શેઠે રાજાની રજા લઈને વિદાય- જાણે છે, “મેરા કરમ કીયા જેર, ખા ગયા ગીરી લીધી. ગામે ગામે રાજાઓના અને શેકી લડુ મર ગયા ચાર.” પિતાની ભાષામાં શેઠાણી આઓના સન્માન પામતાં પામતાં પિતાના મનમાં સમજી ગયાં, ઘેર જઈને શેઠે વિચાર ગામની ભાગળમાં આવી પહોંચ્યા. કુવા પાસે કર્યો; શેઠાણીનું કરમ એ જાણે, એમાં મારું તંબુ નાંખીને પડાવ કર્યો. ગામની સ્ત્રીઓ તંબુ કંઈ જવાનું નથી. એટલે શેઠે પિતાને મારી જેતાં વાત્રને અવાજ સાંભળતાં સ્ત્રીઓ તંબ નાંખવા શેઠાણીએ લાડવામાં ઝેર નાંખ્યું હતું ભણી જવા માંડી. સ્ત્રીએ શેઠ બેઠા છે તેમને તે વાત ગંભીરતાથી હૈયામાં રાખી. ધારી ધારીને કાનમાં કંઈ વાત કરે છે, “માન ખરેખર સંસાર સ્વાર્થવશ છે. વિવેકી કે ના માન પેલા શેઠ હતા એ જ છે.” આ આત્માઓએ પિતાનું કલ્યાણ સાધવું જોઈએ!
ભાડૂતે મકાનમાલિક પાસે જઈ ફરિયાદ કરી, “મારા રૂમમાં પાણી ભરાઈ ગયું છે. ” મકાનમાલિકે કહ્યું, “ ત્યારે ૧૫ રૂ. ના ભાડામાં શું ભરાય? દુધ કે દહિ ઓછાં ભરાવાના હતા.