Kalyan 1952 06 Ank 04

SR No.: 539102
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1952
Total Pages: 50
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 11 MB

Page 7

બનેલી સાચી ઘટનાઓ............શ્રી, જયદીતિ
પચશે નહીં
ઇન્દોરના સ્ટેશન ઉપર એ વિદ્યાર્થી ટ્રેનમાં બેઠા. સામાન ઉપાડનાર એક મજદૂર પણ તેમની સાથે હતા, તેણે ડબ્બામાં સામાન માનશિક ક્ષેત્રમાંથી અનેક પ્રલેાભના ઉત્પન્ન થાય છે અને જેના આપણે ભેગ ખની પતનના રાહે પછડાઇએ છીએ, તેમાંથી પણ ખચી જવાય છે.
આજે આપણા દ્રષ્ટિકોણ બદલાઇ રહ્યો છે. બહારના વિજયની ઘેલછાનેા વળગાડ આજે આપણને અવળા રાહે દોરી રહ્યો છે. જ્યારે આત્મસુખ ઈચ્છતા માનવ વાસ્તવિકતાને નિહાળી મનને જીતવા યત્ન કરે છે. ક્ષણિક અને પૌદ્ગલિક સુખાને મેળવવા આપણે અજ્ઞાન અને આડંબર ઉપર રાચી રહ્યા છીએ, જ્યારે મનને જીતવા મથતા માનવ વસ્તુસ્થિતિનું નિરિક્ષણ કરી વિશેષ વિરકતભાવ વાળેા અને છે. અને વર્ગની લડાઈ છત
માટેની હાય છે, પરન્તુ જીત વિષેના બન્નેના દ્રષ્ટિકામાં તફાવત હાય છે અને તેથી બન્ને વગની લડવાની દિશામાં પરસ્પર વિરેશધાભાસ હાય છે.
વાસ્તવિક લડાઈ લડી સાંચા વિજેતા મનવા માટે અપરનાં છિદ્રો જોવા-તપાસવા કરતાં સ્વ ક્ષતિએ નિહાળવી અને સુધારવી એજ શ્રેયસ્કર છે.
ચલ એવા મનને અચળ અનાવનારજ સાચા લડવૈયા છે અને તેના માટેની લડાઈ
એજ સાચી લડાઇ છે. કામ-ક્રોધ, માયા—àાભ, આદિ જે આપણા ભયંકર શત્રુએ છે અને આત્મવિકાસને રૂકાવટ કરનારા છે, તેની જીત માટેની લડાઈમાં સફળ પ્રયાણ એજ વિજયનું પ્રથમ સેાપાન છે.
ગાડવી દીધા. મજદૂરી લેવા માટે સામે હાથ
ધર્યો અને કહ્યું,
સાહેબ પૈસા.
પાછળના ડખ્ખામાં ખોખુ મેઠા છે, તેમની પાસેથી લઇ લે.
6
"
• હું તે। તમને જ ઓળખું છું, સાહેબ ખીજા પાસે કેમ માશુ ??
‘ અરે ભાઇ અમે અધા એક સાથે જ છીએ. રકઝકમાં ગાડી ઉપડી, પણ પેલા એ ભાઇએએ મજદૂરી આપવાની ઉદારતા ન દર્શાવી. ઉદારતા શેની ? માનવતા ન દર્શાવી. અન્તે ગાડી આગળ વધી ગઈ. ગરીબ મજદૂરના અન્તઃકરણમાંથી એક આહ્ નીકળી ગઈ.
ઠીક સાહેબ, પૈસા ગરીબના જ રાખ્યા છે ને ! પચશે નહીં.'
ગાડી જમનાના પુલ ઉપર પહોંચી. પેલા એ વિદ્યાર્થીમાંથી એકે જમનામાં પૈસા નાંખવા માટે ડાકુ' અહાર કાઢયુ. અને જમનામાં પૈસા નાંખ્યા.
સાથે સાથે ખિસ્સામાંથી નીકળીને પારકરની પેન પણ જમનાને ભેટ ચઢી ગઇ.
પેલા ભાઇ તા. આશ્ચર્યચકિત થઇને જોતા જ રહી ગયા. ડખ્ખામાં નીરવતા છવાઇ ગઇ અને વાતાવરણ ગુંજી ઉઠયું,
પૈસા તે ગરીબનાજ રાખ્યા છે તે ! પચશે નહીં.’
એકરાર
શાહજહાં ચિત્રના ગીતનું હિંસલ થઇ રહ્યું હતું. સહેગલ ગાઇ રહ્યો હતા, નૌશાદ ટયૂન વગાડી રહ્યો હતા, મે-ધ્યાન થવાથી નૌશાદનું વાદન એપ્રુરુ' બન્યું. સહગલથી તે ન સહાયુ. પરન્તુ નૌશાદને કંઇ કહેવાને બદલે સહગલે તેને એક તમાચા જડી દીધો.