Page Text
________________
તપન સેરે... પૂ. મુનિરાજશ્રી લલિતવિજયજી મહારાજ જૈનશાસનમાં ત્યાગની મહત્તા છે, ત્યાગ પડતાં જોયા, ઓળખ્યા, આતે બાલ્યાવસ્થામાં કાયમનો ત્યાગ માટે હવે જોઈએ, ત્યાગ અને ક્રિડા કરતાં હરાવતા, મારતા, પટકતા સંસારના રાગ માટે થાય તે રાગની સામગ્રી વિગેરે બાલ્યાવસ્થાનું વૈર યાદ આવ્યું, ખૂબ મલે, ડો ટાઈમ લહેર કરાવે, પરંતુ દુઃખની હસી ટોણો માર્યો કે, અરે ! તારૂં બલ કયાં પરપરા ઉભી કરે, ભગવાન શ્રી મહાવીર ગયું, વારંવાર મને હરાવતે, મારતે, ઉછાળતો દેવના સેલમા ભવને વિશ્વભૂતિ રાજકુમારને એક મૂઠીના જોરે કઠાના વૃક્ષને હચમચાવી આ પ્રસંગ છે.
મૂકનાર આ નમાલે કેમ થઈ ગયો? મુનિએ ભગવાન મહાવીરદેવ સેલમા ભવમાં સાંભળ્યું, બેલનારને ઓળખે, સમતા ગઈ, વિશ્વભૂતિ રાજકુમાર તરીકે જીવન જીવી, ભાગ- અભિમાને સ્થાન જમાવ્યું. ક્રોધ પણ સાથે વતી દીક્ષા ગ્રહણ કરી એક હજાર વર્ષ ઉત્કટ આવ્યા, અને બોલી ઉઠયા કે, અરે ! નફટસંયમી જીવનની આરાધના કરતાં શરીરની નિર્લજ હું તે એને એજ છું, તારે મારું પણ પરવા કરી નહી. શરીર દુબલ બનાવી બલ જેવું છે, જોઈ લે, એમ કહીને એજ દીધું, દૈવયેગે એક વખત વિશ્વભૂતી મુનિશ્રી ગાયના શિંગડાં પકડી આકાશમાં ભમાવી, મથુરાનગરીમાં ગોચરીએ ફરતાં ગાયની અડ- આ દ્રશ્ય જોઈ વિશાખાનંદી રાજકુમાર ભયને ફેટમાં આવતાં પડી ગયા, પડતાં–પડતાં પણ માર્યો પલાયન થઈ ગયે, ક્રુર મશ્કરી રૂપે ઈર્ષા સમિતિનું બરાબર પાલન કરે છે, એ ટેણે મારનાર ભાગી ગયે પરંતુ એ ટેણે અવસરે એજ નગરીમાં પોતાને ભાઈ વિશાખા- મુનિના હૈયામાં રહી ગયે, કેમે કરી જાય નહિ નંદી પરણવા આવેલે, તેણે મુનિને ગાયનાગે અને સંયમના તપને સેદ કરી નાખે,
- જુગારી જેમ જુગારના દાવમાં આગળ-પાછળ રમશાનમાં ગયો. હવે તમને નહિ મળે ગુરુએ જ્ઞાનથી ન જોતાં સર્વસ્વ હોડમાં મૂકી દે, તેમ મુનિ જોઈ લીધું હતું. મા અને પુત્રવધૂઓ જંગલમાં
શ્રી વિશ્વભૂતિ મુનિએ સંયમના બદલારૂપે ચાલ્યા. ત્યાં આવીને જુએ છે, તે હાડપીંજર ચવાઈ ગયેલું પડયું હતું. મા આગળ આવીને કહે છે. તું બળ માગી લીધું. જે સંયમ મુક્તિ આપનાર આટલો નિર્દય કેમ બને. તે ભલે અમને ત્યજયા હતું, તેવા હજાર–હજાર વર્ષની સંયમની પણું તારા દેહને કેમ ત્યજ. અરે અમને છોડ્યા આરાધનાને અખૂટ ખજાનો એકઠો પણ તારા ગુરૂને શા માટે છેડ્યા. બત્રીશ સ્ત્રીઓ કરે તે પુટીકડી જેવા બલની માગણીમાં અને સાસુ વૈરાગ્યે ચઢે છે. પણ એક ગર્ભવંતી વેચી નાખે. ધર્મતે માગે તે આપવાને હતી. સાસુએ કહ્યું તમારે હજી વાર છે. તમે પછી બંધાયેલો છે, પણ માગનાર ભાનભૂલે તે નહિ દીક્ષા ગ્રહણ કરજો. ૩૧ સ્ત્રીઓ અને સાસુ માગવાને માંગી દુઃખ અને દુ:ખની પરંપરા ચારિત્ર લઈ લે છે. ગર્ભવતી સ્ત્રીને પુત્ર થાય છે. તેણે પાશ્વનાથનું સ્મશાનમાં મંદિર બંધાવ્યું, તેમાં
વહોરી લે છે, બન્યું પણ એમજ કે વિશ્વભૂતિએ પિતાના નામ પરથી અવંતી પાર્શ્વનાથ ભગવાનની સ યમની આરાધના આયુષ્યના અંત પયત મૂર્તિ સ્થાપના કરી. દુશ્મએ તેને વેર વિખેર કર્યું કરી, પણ કરેલી ભયંકર ભૂલની આલેચના ત્યારે સિદ્ધસેન દિવાકરસૂરિએ કલ્યાણ મંદિર તેત્ર રચી કરી નહિ, સત્તરમા ભાવમાં દેવલેકનું આયુતેને ફરી સજીવન કર્યું. જે આજે પણ મોજુદ છે. પૂર્ણ કરી, અઢારમા ભવમાં, પૂવે કરેલા તપના
| SR No. | 539101 |
| Book Title | Kalyan 1952 05 Ank 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1952 |
| Total Pages | 46 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 11 MB |