Page Text
________________
કલ્યાણ મે ૧૯૫૨ : ૧૨૯ : આવી? ઘણો ઘણો વિચાર કરવા છતાં તે પ્રશ્ન તે જીવનની મહાન ભૂલને એ નમુને છે. તેને પ્રશ્નાવલિઓના ચક્કરમાં મૂકે પણ કઈ પ્રધાને કહ્યું “તેવું શું છે ! કહો તે ખરા ! જાતને ઉકેલ આવી શકે નહિં.
વાણીયાએ ચંદન ખરીદ્યાની વાત જણ કેઈપણ માણસને પોતાના માનસિક પ્રશ્નોનું વવા સાથે તે પણ કહી દીધું કે, આવું સમાધાન ન થાય ત્યારે હૃદય ખોલીને કેઈ સેંઘામલું ચંદન આવા શુષ્ક ગામમાં ખરજગ્યાએ વાત કર્યા સિવાય માનસિક બેજે દનાર કેઈમળ્યું નહિ, પણ રાજા મરી જાય હળવે થતો નથી, તેમ રાજાને પણ કેઈ તે તેને ઉપયોગ થવા સાથે મારી મુડી જગ્યાએ વાત કરી ભારેખમ મન હલકું કર- વ્યાજ સાથે પાછી ફરી જાય.' વાને તલસાટ આવતાં મિત્ર સમાન પ્રધાનને વાણી બોલતાં તે બોલી ગયે, પણ વાણીયા ઉપરની માનસિક વિકૃતિની વાત કરી બીજી ક્ષણે આ હ કેની પાસે શું બોલ્યો ! અને સાથે સાથે તેમ થવાનું કારણ શોધા તે વિચાર આવ્યું. વાણીયે છે, ભૂલથાપ લાવવાનું જણાવ્યું.
ખાઈ ગયા હોય તે પણ ફેરવી તેગે અને પ્રધાનજીએ કારણ શોધી લાવવાનું માથે ભૂલ સુધારી લે તેમ આ વાણીએ પણ ફેરવી લીધું. કારણ શોધી લાવવું હેલું તે નથીજ તેલું કેછતાં બુદ્ધિમાન માણસને તે રમત સમાન છે.
જે જે હે પ્રધાનજી આમ હું નથી પ્રધાનને રાડ બદલાયે પ્રતિદિન જવા-આવાવાને ક્રમ વાણીયાના ઘર પાસેથી રાખે. શરૂ
કહેતે પણ જેને અંતરની વાત કરું છું તે આતમાં સામા મળતાં પરસ્પર સ્મિત હસવાને,
આવી સલાહ આપે છે, મારાથી તે વળી પછીથી સલામ કરવાનું અને તેનાથી આગળ
લાખોના પાલનહારનું આવું ચિંતવાય? અહિં વધતાં બોલવા-ચાલવાનો અને ચા-પાણી કર પ્રધાને ગાંઠવાળી પણ તે કંઈ હલકટ વૃત્તિ
વાળ ડજ હતો ! વાને વહેવાર ચાલુ થયો, તે વહેવાર ત્યાં સુધી પહોંચી ગયે કે દિવસમાં ૧-૨ વખત મળ
જેઠમાસને સખ્ત તાપ પડવા લાગે. વાનું ન બને તે ચેન ન પડે.
સૂય જાણે અગ્નિ જ ન વરસાવતો હોય ! એક વખત વાણીયાને ત્યાં પુત્રનાં લગ્ન રાજાથીતે બહાર ન નીકળાય એટલું જ નહી આવ્યાં, લગ્ન જે અવસર હોય ત્યારે અગ. પણ મહેલમાં સુખાસનમાં પણ સુંદર ખસની તમિત્ર પ્રધાનજીને ન બોલાવે તે બને કેમ ટટીએ બાંધી આરામ કરવાનું હોવા છતાં પ્રધાનજીને લગભગ ઘણો ટાઈમ વાણીયાને કઈ રીતે ગરમી સહન થઈ શકે જ નહિ. ત્યાં રહેવાને ટાઈમ આવ્યું તે પ્રસંગે પ્રધાન પ્રધાનજીએ બુદ્ધિને ઉપયોગ કરી પિલા નજીની નજર એક ઢગલા ઉપર પડતાં, આ વાણીયાનું ચંદન મંગાવી, ઘસાવી રાજના શું છે ! એમ આંગળી ચીંધી તે સંબંધી શરીરે વિલેપન કરાવતાં રાજાએ સ્વપ્ન નહિ હકીકત પૂછી. વાણીયાએ પણ નિખાલસપણે ધારી હોય તેવી શીતલતાં ઉત્પન્ન થઈ. હકીકત કહેવા માંડી.
પ્રધાને તક સાધી કહ્યું, “આ.શિતલતા મારી વણિકપણાની ભૂલ કહે યા જે કહે ક્ષણિક રહેશે, જ્યારે આવા ચંદનને એક
| SR No. | 539101 |
| Book Title | Kalyan 1952 05 Ank 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1952 |
| Total Pages | 46 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 11 MB |