Kalyan 1952 03 04 Ank 01 02

SR No.: 539099
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1952
Total Pages: 104
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 26 MB

Page 97

= ૧૦૨ : બાલ જગત; બત્રીસ લક્ષણે માણસ આપે તેને તે માણસના
છે, મેં તેઓને મેં માંગ્યું ધન આપ્યું છે, તે પછી
છે, એ ભારોભાર સેનું તેલી આપીશું.
મારો શો અન્યાય ? તેજ નગરીમાં ઋષભદત્ત નામે એક બાદ ણ રહે
- અમરકુમારને ગંગાજળે નવરાવી એક પાટલે હતું, તેને ચાર પુત્રો, એક પુત્રી અને ભદ્રા નામે સ્ત્રી
બેસાડે છે, એક તરફ રાજા અને બીજી બાજુ ભટજી
વેદો ભણે છે. હતી. માતા-પિતાને બધા કુંવરમાંથી અમરકુમાર નામના કુંવર અણગમે અને અળખામણો હતો. કુમાર એમ ચિંતવે છે કે મને એક સાધુએ શ્રી ઋષભદતે તેની નારીને કહ્યું, કે “અમરકુમાર રાજાને નવકાર મહામંત્ર ભણાવ્યો છે અને કહ્યું'તું કે સંક. આપશું તે ધનના ઢગલા થશે. ભદ્રાએ કહ્યું કે, તેમાં આવે ત્યારે આ મંત્રનું સ્મરણ કરજે, મારે મન તે તે અણુભાવ છે, તેને આંખથી
તે શ્રી નવકારમંત્રનું ધ્યાન કરે છે. મંત્રના પ્રભા" અળગે કરે
વથી ઈન્દ્રનું હાસન કંપે છે. તે ઉતાવળે કુંવારો તેઓએ રાજાને વાત જણાવી. રાજા મનમાં બાલક જ્યાં હતા ત્યાં આવ્યો. ખૂબ હરખે, તેણે એક સેવકને બોલાવી કહ્યું કે, જે
આવતાની સાથે યજ્ઞ શાન્ત કરે છે. રાજા શ્રેણિકને
- સિંહાસન પરથી નીચે ફેંકી અમરકુમારને ત્યાં બેસાડે માગે તે આપીને કુંવરને હાજર કરે.
છે. રાજાના મુખમાંથી લોહીની ધાર વહે છે. બ્રાહ્મણ - સેવક મોમાયું ધન આપી અમરકુમારને
પણ દેવના પ્રભાવથી સુકા લાકડાની જેમ આડા અને લાવવા લાગ્યો. કુમાર આજીજી કરવા લાગ્યો, તેણે
બેભાન થઈ પડે છે. માતાને કહ્યું, “મને રાખો” ત્યારે માતાએ કહ્યું “તને
આખી રાજ્યસભા અચરજ પામી. તેઓએ શું કરું ? મારે મનતું મૂઓ છે. કંઈ કામ નથી કરતે અને સારું સારૂં ખાવા જોઈ છે. કુમારે પિતાને
કહ્યું “જરૂર આ બાળક કોઈ મહાન બાળ જણાય છે.”
બાલકે રાજાપર પાણી છાંટયું શ્રેણિક રાજા ઉભો કહ્યું. “પિતાજી તમે તે મને રાખી લ્યો ! “યારે બાપ ,
થયો તે પણ આ બધું જોઈ આશ્ચર્યમુગ્ધ થયે. કહે છે, “તું મને ખૂબ વહાલો છે પણ તારી બા તને
બધા લોકો કહે છે કે, બાળહત્યા એ મહાપાપ છે.” વેચે છે.' કુંવરે કહ્યું “આ ધન તમને અનર્થ કરશે,
બ્રાહ્મણોએ પણ આ કૌતુક જોયું સેનાના સિંહાસન રસ્તામાં ચોર પડવી લેશે. પૈસાનો લોભી ચોરી કરે છે, અને તે બધા મરીને દુર્ગતિએ જાય છે. કુંવર
પર અમરકુમાર બેઠા હતા.
રાજાએ અમરને કહ્યું, “આ બધે રાજ્યભવ ખૂબ રડે છે, અને રાજા હમશે એમ વિચારી ઝરે છે.
તારો જ છે. આજથી તું એને માલિક છે.” સેવક બાળકને લઈ ભરબજારે આવે છે. કુમાર
ત્યાં તે કુમારે કહ્યું, “મારે તે કશું ન જોઈએ. કહે છે, “મને કોઈ પણ રાખી જે જે રાખશે, તેને હવે તે હું દીક્ષા લઈશ”. લોકો કુમારને ધન્યવાદ ગુલામ થઈને રહીશ.” એટલામાં એક શેઠે કહ્યું “તારાં આપે છે. માતા-પિતાને મેં'માગ્યું ધન આપી રાજાએ તને અમરકુમારે દીક્ષા અંગીકાર કરી. કાઉસ ધ્યાને ખરીધો છે. હવે અમે તને શી રીતે લઈ શકીયે ?' વનમાં શ્રી નવકારમંત્રનું રટણ કરે છે.
સેવક બાળકને રાજા પાસે લઈ જાય છે. ભદજી અમરકુમારના માતા-પિતાને આ વાતની જાણ પણ ત્યાંજ બેઠ” તા. જાણે સર્વ શાસ્ત્રના પંડિત. થાય છે. તેઓએ અમુક ધન વહેંચી લીધું અને રાજા ભદને કહે છે કે, “જુઓ, આ કુવારે બાળક'. બાકીનું દાંટયું. પણ આ વાત સાંભળી તેમને એમ ભકે કહ્યું, બાળકને શું જુએ છે. ? કામથી કામ થાય છે, કે હવે રાજા આ ધન ઝુંટવી લેશે જેમતેમ કરી નાખો.
કરી દિવસ પસાર કર્યો પણ રાત્રે ભદ્રાને ઉંઘ ન આવી. - હવે કુમાર રાજાને વિનવે છે ‘સંભળે મહારાજ ! તે કટાર લઈને અમરકુમાર પાસે ગઈ અને તેની તમે તે પ્રજાના પ્રિય છે. તમે મને શા માટે હેમ હત્યા કરી, તે અમરકુમાર સુભધ્યાનમાં ભરીને બારમે
રાજાએ કહ્યું, “તારા માતા-પિતાએ તને વેએ સ્વર્ગે સિધાવ્યા.