________________
ગુજરાતી કાવ્ય વિભાગ
[ મન્દાક્રાન્તા-છન્દ ] હા ! મેં જાણ્યું તુજમન વિષે રાગદ્વેષાદિ નો'તા, તેથી કેવું અઘટિત મને દેષ દે તને રે; તું તે સાચે ગતરિપ ભગવાન વીતરાગી ખરે રે, ઈત્યાદિ રે નિજ મન વિષે ભાવના ભાવતારે. || ૧૧ |
[ તેટક–છન્દ ] ઈમ ચિન્તવતાં નિજ ચિત્ત વિષે, શુભ ભાવ વિરાગ વિષે વળીયા; તવ પંચમ ભાવન ભાવતરે, જય ગૌતમ કેવલ કીતિ વર્યા. ૧૨ છે ઘરવાસ પચાસ વસ્યા વરસા, વળી ત્રીસ થયા મુનિ ભાવ પણે દશ દેય મહીતલ જ્ઞાનીપણે, વિચરી સિરિ ગૌતમ શિવ વર્યા. મે ૧૩ છે
શ્રી મુનિકુમાર
શ્રી આદીશ્વર જિન સ્તુતિ.
| [ રાગ–શિખરિણી-ઇન્દ] દિસે છે જેનુંરે તનુ અધિક તેજસ્વી સૂરથી, ભમે છે તેથી સુરજ મુખ-પ્લાનામ્બર-પટે, મરૂદેવા માતા કુખમહિ થયા રસમ જે, પ્રભુ એવા આદીશ્વર જિનપદે નિત્ય નમીએ. ૧ પ્રવર્તાવ્યું જેણે તીરથ પહિલું આ જગતમાં, નિવાર્યો જેણેરે ધરમ યુગલાને મહીતલે; પિતા નાભિ રાજા શુભકુલ વિષે ઉજવલ શશી, પ્રભુ એવા આદીશ્વર જિનપદે નિત્ય નમીએ. ૨ અધિકાઈ જે નિજવરણથી સુન્દર અરે, પડીયું હારે કંચન અનલમાં શુદ્ધ બનવા; ન પામ્યું તેયે રે જિનવર સમી કાન્યમલતા, પ્રભુ એવા આદીશ્વર જિનપદે નિત્ય નમીએ. ૩ વિનીતાના રાજા સકલ જગમાં આણ મનવી, વળી ઉંચી કાયા ધનુષ શતપંચ શ્રી જિનની, કરે સેવા નિત્યે વૃષ પદ વિષે લંછન મિષે, પ્રભુ એવા આદીશ્વર જિનપદે નિત્ય નમીએ. ૪ ગૃહસ્થાવસ્થાએ લખ પૂરવ ત્યાસી જિન રહી, થયા ધારી તે સંયમ વતતણ ત્યાગી થઈને, ધરીને ચોરાશી લખ પૂરવ આયુ શિવવર્યા, પ્રભુ એવા આદીશ્વર જિનપદે નિત્ય નમીએ. ૫ અરે જેની વાણું અધિક મધુરાઈ ટપકતી, અમી જેઈ સ્વર્ગે ગઈ થઈ ભીતા દેવશરણે સુણી જેની વાણી ભાવિકજન પામે શિવરમા, પ્રભુ એવા આદીશ્વર જિનપદે નિત્ય નમીએ. ૬ કરે સારે સેવા જિનપદતણી ગોમુખ સદા, વળી ટાળે દૂરે વિઘન સહુ ચકેશ્વરી સૂરિ, પ્રભુની સેવાથી નર જય લહે કીતિ કમલા; પ્રભુ એવા આદીશ્વર જિનપદે નિત્ય નમીએ. ૭
જયકીર્તિ
