________________
વિખરાયેલાં ફૂલે. મુનિશ્રી મહિમાવિજયજી મહારાજ
[૫. શ્રી પ્રવીણવિજયજી ગણિ-શિષ્ય.] સ્વ અને પરનો ભેદ જે હોય તે ચંદન વૃક્ષ પડી જાય ત્યારે જો ભમરા તે જોવા આવ્યા તેવા ઉડી જશે, પણ પલ્લવો તેની સાથેજ સુકાશે.
કેઈ પણ અધિકાર (Degree) ને પામીને જે મનુષ્ય પિતાના અધિકારને શેભે એવી કાર્યવાહી કરતા નથી, તેના અધિકારમાંથી આદિને “અ” કાર નીકળી જવાથી ધિક્કારજ બાકી રહે છે.
જ્યોતિષના દ્રષીને ક્ષેમ નથી, વૈદ્યકના દ્રષીને આયુષ્ય નથી, નીતિના દ્રષીને લક્ષ્મી નથી, પરંતુ ધર્મના દ્રષીને એ ત્રણમાંથી એકે નથી.
મહાધીનોના સંસર્ગથી વિખુટા પડીને આત્મકલ્યાણન, માર્ગ વિકટ તો ખરે પણ અસાધ્ય તો નથી જ.
વિષ મનુષ્યોને ખાવાથી મારે છે જ્યારે વિષય સમરણું કરવા માત્રથી મારે છે, છતાં પણ દુનિયાને જેટલે વિષથી થતા નુકશાનને ભય છે તેટલો વિષયેના ભેગવટાથી આત્માને થતાં ભયંકર નુકશાનને લેશ પણ ભય નથી.
જીવનની સાચી મહત્તા અઢળક સંપત્તિ કે શારીરિક બળ કેળવવામાં નથી, પરંતુ આત્મવિકાસ સાધવામાં જ તેની સાચી મહત્તા છે.
