________________
ખંડ : ૨ઃ
૨૩.
<
નહિ. બાહ્ય વ્યવહારથી પણ સાધ્વી સુજ્યેષ્ઠાના તરફથી જાણતા અજાણતા પણ વ્રત–નિયમાની શાસ્રીય મર્યાદાને સ્હેજ પણ ક્ષતિ પહોંચે તેવુ કાઇપણ પ્રકારનું વર્તન થયું જ નથી, કે જેથી એમ કહી શકાય કે મન:શુદ્ધિ પર ભાર મૂકવાથી વ્યવહાર માના લેાપ થઇ જશે. ’ આ ત્યારે જ કહેવાય કે, જ્યારે સુજ્યેષ્ઠાનાં પેાતાનાં જીવનમાં સંયમની-બ્રહ્મચર્ય ની, એક પણ વાડ ઇરાદાપૂર્વક લઘાઇ હાય.
ખીજું: જૈન શાસન આત્મ પરિણામમાં માનનાર લેાકેાત્તર ધર્મીમા છે. કેટલીયે વેળાયે ખાદ્યથી અશુદ્ધ દેખાતી પ્રવૃત્તિએ, આત્માની શુભ, શુદ્ધ અને ઊર્ધ્વગામી પરિણતિની દ્રષ્ટિયે ધ અને ઉચિત ગણાય છે. ઉદાહરણ તરીકે, કાશાવેશ્યાની ચિત્રશાળામાં ચાતુર્માસને માટે રહેલા સ્થૂલભદ્રજીઃ શ્રી સ્થૂલભદ્રજી પવિત્ર અને નિરવદ્યજીવી મહાન ત્યાગી છે. છતાં કેાશાવેશ્યાને ત્યાં તેની ચિત્રશાળામાં ચાતુર્માસ વ્યતીત કરે છે. બાહ્ય રીતે વ્યવહારની મર્યાદા નથી જણાતી છતાં તે મહાપુરુષને માટે આ હુકીકત ‘આગમવ્યવહારી ’તરીકે ધ ગણી છે. તદુપરાંત ગુરુમહારાજ શ્રી આસ...ભૂતિ મહારાજાએ આ કાર્ય માટે અનુજ્ઞા આપી. આથી આ દૃષ્ટાન્ત લઇને વ્યવહાર માનેા લેાપ ન થઈ શકે.
જ્યારે બાહ્ય પ્રવૃત્તિઓમાં શુદ્ધિ, નિર્મળતા અને નિર્દોષતા જણાતી હાય, છતાં આત્મપરિણામની અશુદ્ધિ કે પતન સ્થિતિની દૃષ્ટિએ એ આત્માને અધાતિમાં જનાર તરીકે ઓળખાવાય છે. જેમ શ્રી પ્રસન્નચંદ્ર રાજર્ષિની બાહ્ય પ્રવૃત્તિ દરેક રીતે શમ, સ ંવેગ અને સુધ્યાનમય હાવા છતાં શ્રેણિકના જવાખમાં ભ॰ શ્રી મહાવીર દેવે એ બાહ્ય પ્રવૃત્તિને ગાણુ બનાવી, તે રાજ
