________________
રઃ
ખંડ : ૨ : આ હકીકત રચતી ન હતી. છૂપી રીતે સુજાને રથમાં બેસાડી રાજગૃહી લઈ જવાને શ્રેણિકે યુક્તિ અમજાવી. ચાર બુદ્ધિના ભંડાર અભયકુમાર મંત્રીના બુદ્ધિબલે રાજા શ્રેણિક સુકાને મેળવવા તૈયાર થયે. અને પોતાના અંગત સન્ય સાથે તેણે ચેટકની રાજધાની તરફ પ્રયાણ કર્યું. છૂપી રીતે સુજ્યેષ્ઠાનું અપહરણ કરી જવાની તેની ચેજના હતી, પણ ભવિતવ્યતા કોઈ જુદી રીતે બનવાને સરજાઈ હતી.
શ્રેણિક મહારાજની સાથે જવામાં સુકા તૈયાર હતી. બેનની સાથે મગધના માલીકના અંતઃપુરમાં જવાને તેની બહેન ચેલૂણા પણ ઉત્સુક બની. તેઓ મહારાજા શ્રેણિકના રથમાં ખાનગી રીતે ગોઠવાઈ ગયા. ચેટકની બે પુત્રીઓનું અપહરણ કરી મગધને તારણહાર શ્રેણિક ચેરી-છૂપીથી વિશાલીના ખાનગી રસ્તેથી પસાર થવાને સજજ થયે પણ એટલામાં સુછાને પિતાના આભૂષણોનો ડાબડે યાદ આવ્યા. તે લેવાને એ રથ પરથી નીચે ઉતરી પોતાના આવાસમાં પાછી ગઈ. શ્રેણિક અધીર બન્યા હતા. સુષ્ઠાને આવતાં વાર થઈ એટલે શ્રેણિક ને રથ તેની રાહ જોયા વિના રાજગૃહ તરફ વિદાય થયા.
પાછળથી સુઝા આવી. માર્ગને શૂન્ય જોતાં તેને હૈયામાં ફાળ પડી. એ ખિન્નવદને પાછી વળી, મગધના પટ્ટરાણ પદે સુષ્ઠાને સ્થાને તેની બહેન ચેલૂણું આવી. આશામાં નિષ્ફળતા મળતાં સુષ્ઠાનું મન સંસાર પરથી ઊઠી ગયું. ક્રમશ: એને વૈરાગ્ય દઢ થતો ગયે. વિવેકશીલ સુભેચ્છાએ ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવના સાધ્વીસંઘમાં સાધ્વી જીવન સ્વીકાર્યું. પવિત્ર સાધ્વીશ્રી સુઝા વૈરાગ્ય રંગથી પૂરેપૂરા વાસિત હતા. એમનાં મનને ચલિત કરવાની દેવ-દેવેન્દ્રોના પ્રલોભનમાં પણ શક્તિ ન હતી.
