________________
ખંડ : ૧૦
તદુપરાંત દૂતને કહે છે કે, “પણ પિતાજીને જણાવ્યા વિના મોટાભાઈ સાથે લડવાની અમને હોંશ નથી થતી ” અને એમ કહી ત્યાંથી એ બધા વીતરાગ સર્વજ્ઞ બનેલા શ્રી ઋષભદેવ પ્રભુ પાસે આવે છે. ,
અહિં દૂતને કહેલા શબ્દોમાં જોઈએ તે પિતાના માન અને મમત્વ, તેઓમાં દેખાઈ આવે છે. જોકે રાજ્યનું મમત્વ છે તેવું નથી એમ એ લેકે પ્રભુ પાસે કહે છે –
वचोमात्रेण मुञ्चामस्तस्यात्मबहुमानिनः । तातदत्तानि राज्यानि, क्लीबा इव कथं वयम् ? ॥ सेवामपि कथं कुर्मो निरीहा अधिकद्धिषु। ..
ભરત ઉપર બહુમાનવાળા એવા અમે એના સ્નેહ વચનથી હમણાં રાજ્ય મૂકી દઈએ, પણ અમને એ નિર્બળ ગણી સત્તાના બલે અમારા રાજ્ય પર અધિકાર માગે તે શાને આપીએ ? અને અમે એની સેવા પણ શા માટે કરીએ, કેમકે અમને એની જેમ અધિક ઋદ્ધિની ઈચ્છા નથી. પણ આપને પૂછ્યા વિના અમે યુદ્ધ કરી શકતા નથી ” એ વગેરે પ્રભુ પાસે કહી, જાણે ભગવાન લડવાની સંમતિ આપશે એમ રાહ જોતાં ઊભા છે. પણ ત્યાં તે આ વીતરાગ પરમાત્મા ભાવ દયાવાળા હોઇને
" वत्साः पुरुषवीरैर्हि पुरुषव्रतधारिभिः । योद्धव्यं वैरिवर्गेणानर्गलं द्रोहकारिणा ॥ रागो द्वेषश्च मोहश्च कषायाश्चेति वैरिणः । अनर्थदायिनः पुंसां जन्मान्तरशतेष्वपि ॥
હે નરવીરે ! દ્રોહ કરનાર અરિ વર્ગ સાથે તમારે સતત લડવું જોઈએ, પણ એ અરિ ક્યા ? રાગ, દ્વેષ, મેહ, કષાય; કેમકે ખરેખર રીતે જીવોને સેંકડે જીવન સુધી એ જ દુઃખ દેનારા છે. એને જીતો. પછી જગતમાં તમારે કઈ શત્રુ નહિ રહે અને દુઃખને આત્યન્તિક ધ્વંસ થશે. સેવા કરવી હોય તે એક ધર્મની કરે કેમ કે એ જ રક્ષક છે..
