________________
७४]
भनेकान्त
[वर्ण १४
मुहु मुहु पभणहकर फंसि जाणु, लक्खणहो सिरिहरु हरियमाणु । बहु भत्ति कुणि वि मउलिय स-पाणि, दय किज्जल बंधव परमणाणि।
इस पखवेषि हय संसार-सरणि, पुरवावंस तामरस तरणि । विल्हण तगुरुह पायलिय पास, जिणहरु जिणभत्तु पसिद्ध यामु। तहो यंदण यशाणंद-हेड, गामेव सिरिहरु सिरिणिकेड । शिव गोत्तामर यो सहीसु, वणिणीह तरंगिणि तीरिणी। दुम्बसण कसर भर समण-मेहु, अगलिय गठरउ गुण गरु मगेहु । परिवार भार धुर-धरण-धीरू, विलसिय विलास सुरवर सरीरु । मुणि वयण कमल मयरंद भसलु, पवयण वयणाहिल मुगण कुसलु। सो विलरामे शिवसंतु मंतु, तह शिवसइ लक्खणु सीवतु । तें सिरिणामें कह वसु पयार, विरह व पयडिय तहो पुरउ सार । शिणसुणेवि कहा जिणहरहो पुत्त, संपभयह खक्खणहो सुबुद्ध जुत्त ।
पर चित्तु परिवग्वणु तस तणु रक्सणु सुवियक्खणु लक्खणु स-धणु । तणिसुणेवि परिहासह सिरि वि सरासह कुमाइ-पंसु उवसमइ घणु ॥३॥ हो हो सिरिहर वणिवर कुमार, मारावयार कय चारु चार । चारहडि चउर चउ रस्स उर, उरयादिव सशिणह भोय पउर । पउरिस रस रसिय सरीर मोह, सोहाहिल कलिय पमुक्क मोह। मोहिय स्वें पुर रमणि विंद, बंदियण सासण केलि कंद। कंदाविय दुटु जणाण मुद्ध, मुद्धमा विवज्जिय जस विसुद्ध । सुद्धा साहु गरिय तेयतार, तारच्छवि तिरमण रयणसार । सारंग वग्ग वर दीहणेत्त, णेत्ता हराम तामरस वन । ..........पीणिय सुयण सस्थ, सथेहि वियाशिय शिरु पयस्थ प्रस्थावियसुय-पय-रस-विसेस, सेसिय १ कुविसय विसरस पएस । हावाह णट्ट रस मुणिय भंग, अभंग य सासिय सिहरि संग । सिंगार विवि पोसणु सुमेह, मेहायर कय पंडिय येह ह । णेहिल जहिं ककित्तिमाल, माबह मालंकिष कुडिल बाल । बालक्कु किरण तणु-तेय लील, खोलारस पयडिय कामकील । कीलारविद मयर मिंग, भिगारहिं हाबिय जिण णिसिंग।
मुणिया हिलवर लक्खण भोकह ! बक्खण कह शिसुणे वि अणुरंज़ियड । महु मणु गुण-गण सारड पावणु पावें अहं जिय॥ पुणु पभाइ सिरिहरु णिसुणि बल्ला, पर पडिय सत्य रस मह महल्ल । बणि अरुहदत्त कह कहहि तेम, अहिणव विरवि महु पुरउ जेम । फिहमण संपट अज्जु सज्जु, पाविज्जइ किंप परत कज्ज। तेसु पसाएं महु सहलु जम्म, बहु वह बप्प बिहणिय कु-कम्मु । प्रम्हाणुपरि किज्जड पसाउ, बहु सवय परिगतिय गाउ । तुहं प्रयुदिनु मे ममि पुज्जा लिज्ज, पई परि माइट भड मिंद बिग्ज।