________________
जैनग्रन्थ-प्रशस्तिसंग्रह
वर्ष १४.]
जे माय विसरलहिणियपटवि, तहुदुल्करु छुड अण्णुको वि।
छक्कमोवएस (षटकर्मोपदेश)
अमरकीति, रचनाकाल सं०-१२४७ प्रादि माग:
परमप्पय-मावतु मुह-गुण- पावणु णिहणिय-अम्म-जरा-मरणु। खासय-सिरि-सुंदर पणंय-पुरंदर, रिसा पविवि मवियव सरण।
यह गुज्जर-विसयहु मज्मिदेसु, हामेण महीयडु, बहु-पएस । णयरामस्-पर-गामहिं बिरड, णाणा-पयार-संपइ-समिछ । तहिं यह पथि गोदहय यामु, णं सग्गु विचितु सुरेख-यामु। पासायहं पंतिड अहिं सहति, (संति १)सरपमहु सोहा ण वहति । . धय-किकिणि कसरावहिं सरिद्धि, वं कहा सुरई पाविय पसिद्धि ।
घता
जो उवहसिड ण तेहि असुरेहिं सोहट भुवशिय देखमि । पउरवनहं देविणुरिसिय णवेविणु जाणिसुणहुकह भक्समि॥ अन्तिम भाग
जिणचक्क-हरी-लएव जेवि, चउवयण मंगल देंतु तेवि । रोइह हरंतु सुत वित्थरंतु, सम्गा-पवग्ग-पह-पायतु । मह वुद्धि विहुणे कहिउ जंजि, जिणमुहणिग्गय महो खमउ तंजि मुणिदेव पसाएण अबुहएण, धिद्वत्तणि जंपिउ जंपिएण । छंदालंकारें जं विहीगु, महु दोस ण दीवउ बुद्धिहीणु। जह बालुय जपहजेमतेम, तह एण तिणिय भतीवसेण । जिणसेण सत्तु पेक्खेवि पहु, मह विरयउ भवियहो पुणु विलेहु जो को वि सुणइ एहु महपुराणु, हरिवंसणामु इच्छिय पहाणु जो लिहा लिहावह को विभब्बु, सग्गा-पवग्गु बहो होइ सव्वु हो एह विहव वहिराहु करण, अंधाहणेत्त पुत्त वि कलत्त । समप्पइ लोयह सयल काल, जो भावइ हरिकुल णाम माल | दे साह संति रायाहिराउ, विहरंतु गेमिजिणु हरउ पाउ । पाउसु बरिसर णिय समय सासु.
णिप्पज्ज सयलु महिपयासु घत्ताजो चित्त अवहारई पुण्णुवियारइंणिसुण भविउ जो सहहह तहो पावशिवारणु सिव-सुहकारण होडोमि धवलुबि कहा।
इय हरिवंस पुरा समस
देसागय-खोयहिं जाय-पमोहि, जणियवि मणि मरिणयउ। एवहिं संकासट बग्छि-पचासड, गयरुण प्रवणु पवरिणय ॥४॥ तं चालुक्कचंसि गय-आण, पालइ कण्ह-गरिंदु पहाणड । जो बज्मतरारि-विद्धसणु, भत्तिए सम्माणिय-छईसणु । णिव-चंदिग्गदेव-तणु-जायत, खत्तधम्मु णं दरिसिय-काय । सयल-काल-भाविय-णिव-विजड, पुहविहि. विपस्थितहो बिज्जड । धम्म-परोवयार-सुइ-दाणई, णिच्च-महो सब बुद्धि-समागई। मासु रजिजणु एचई माणई, दुक्खु दुहिक्खु रोड पबियाणई। रिसह-जिणेसहो तहिं ईहरू, हुगुसिहा-सोहिड ससहरू।