________________
२४६]
अनेकान्त
[वर्ष १४
जसु तणियकित्ति गय दस दिसासु,
बामेय थल्हा जिण भत्ति सुत्तामु, जो दितु ण जाणइ सइ सदासु ।
तें भणिउं का इक्क दिय इम्मि सिरिधामु । जसु गुण कित्तणु कइयण कुणंति,
जियणाह कम मूलि सिरु थाइ थिर रातु, अथवरउ बंदियण बिरु थुण ति ।
अक्खेह णिय काज सिरिमंतु सु-महंतु । जो गुण-दोसई जाणइं वियारु,
भो पंडिया लद्ध वर कब्व-कय-सत्ति, जो परणारी-रह-णिग्वियारु।
श्रणवरय पइंविहिय आजम्म जिणभत्ति जो स्यणत्तय-भूसिय-सरीरु,
भव-दुह-तरंगाल-सायर-तरंडस्स, पडिवएण-वयण धुर धरण धीरु ।
एवं महिय रहणाहु गुणमणि करंडस्स । रेहह थोल्हाणामेण साहु,
बहुभेय दु-कम्मारि-इय जेण, गुरुभत्ति गाविय तिश्लोक याहु ।
परिधविय भन्वयण दयधम्म अमिएण। तस्साणुय अवरुवि मल्लिदासु,
छंडवि उण तव तिब्व दित्ती दिणंदस्स, को वरिणवि सक्कइ गुण-सहासु ।
पाइडहि वर कन्बु संभव-जिणिदस्स । जिणु कुंथुदासुम भाइ,
तं णिसुणि विभासइ सरि विसरासह तेजपालु जयमि तु बहु । जिण पुज्ज पुरंदर गुण विहाइ ।
तव-वय कप-उज्जमु पालिय संजमु अवहत्थिय गिहदंड दुहु(?)।६ ता भणई थील्हु ते धरणवंत,
भो णिसुणि थोल्ह वर सुद्धवंस, कुल-बल-लच्छी-हर याणवंत ।
णिय-कुल-कमलायर रायहंस । प्रणवरउ भमह जणि जगि जाहं कित्ति,
मणिमलिण वि दुस्समु कालुएहु, धवलंती सयरापर घरत्ति।
दुय माण विवज्जिउ दुक्ख-गेहु। ता पुणु हवेइ सुकहत्तणेण,
हर हरवइ एवहि धम्महीण, अहवा सुहि पुत्त सुकिनणेण ।
बहु पावयम्म विहवेण खीण। घणु दित कित्ति पसरेड लोह,
जो जो णरु दीसय सो दु मित्तु , वि दिज्जइ तो जस-हाणि होह ।
किंह अत्थि पयइ मा चित्त । अहं किं पुत्त धणुहम्मि जाम,
जिण संभवहो चार एम, कित्तणु विहाइ धरणियलि ताम ।
णायण्णु कहवि कहमि केम । सुकाइत जा गिरि-सरि-धरत्ति, ससि सूरि मेरु णक्खत्त पंति।
इस सभव-जिणचरिए सावय-विहाणफल भरिए पडियसुकरच वि पसरवि भवियणम्मि,
सिरितेजपालविरहए सज्जणसंदोह-मणअणुमरिणए सिरिसंसग्गे रजिय सज्जणम्मि ।
महाभब्व थील्हा सवण-भृसणे सिरिविमलवाहणिव-धम्मश्रह सावय कुल तो महु पहाणु,
सवण-वएणणो णाम पढमो परिच्छेना समत्तो ॥१॥ लेहावमि संभव-जिण पुराणु ।
अन्तिम भागएतहिं गुण सायर जण तोल्लायर जिय सासण भर णिग्वहणु
अयरवाल कुल-णहि दिवसाहिउ, सावय-वय पालउ सुद्ध सुहालउ दीणाणाह रोस-हरणु ॥१॥
मीतणु गोत्तु गुणेण य साहिउ। धम्मेण तव पुत्तु समसब सुहयारि,
णावडिकुल देवय संतुहर, चाएण कण्णु बल-रूबेण कंसारि ।
धण...''घणधार पउट्ठ । समदिदिठ वर वंसि णियगोशि गहि-चंदु,
सोता संघ हिउ चिरु हुँतड, जिणधम्मवर मुक्ति सावय मणाणंदु ।
णिय विढत्तु मिरिहलु भुजंता । लखमदेव सोमव्व सुष्युत्तु महि धण्णु,
चडविह संघभत्ति जे दाविय, महादेवही माइवर अंगि उप्पएणु ।
जे जिणबिंब पाठ कराविय।