________________
किरण]
जैनप्रन्थ-प्रशस्तिसंग्रह
-
-
तहो सीसु सेय-बच्छी-शिवासु,
अठहदवसि दुग्गाह गाहि (2) जसकित्ति जिणायम पह-पयासु ।
शामें पसिद्ध हाउत्साहि । वहो पट्टि महामुहि मलयाकित्ति,
पञ्चत बासि मंडलु असेसु, उद्धरिय जेश पारित वित्ति।
शियलि सहेविणु पुष्वदेसु । तहो सीसु णमंसमि शय-सिरेण,
तिहुअणि ण कोवि जे समु पर्यड, परमप्पड साइड पर जेश।
दक्खिणदिसि पेसिट शियय दंड। दो पढम माण दूरीकएण,
पच्छिम दिसि परवड जे जियंति, दो काहिं थियम दिए जेण ।
सेवंति चार अवसरु शियति । गुणभ महामह महमुणीसु,
उत्तर दिस गरवा मुइ वि दप्पु, जिएसंगहो मंडणु पंचमीसु।
माणंति प्राण डोक्ती कप्पु । जे केवि भन्च कंदोह-वंद,
किं किं गुण वरणमि पयड तासु, पणवेप्पिशु तह परविंदु निंद ।
शं तोयणिहिम्य गंभीरमासु । मुणि गुणकित्तिमहारउ तच्च वियारउसव्व सुहकर विगयमनु
मण इच्छिय-यह कप्परक्यु, मह पय पथवतहो भत्ति कुणंतहो कम्व-सत्ति संभवड फलु ॥२॥ अपदिणु जण वयहो विसुतु दुक्तु । इह इत्थु दीवि मारहि पसिद्ध,
तहिं कुल गयणंगहि सियपयंगु। यामेण सिरिपहु सिरि-समिछु ।
सम्मत्तवि-दूसण-भूसियंगु। दुग्गु वि सुरम्मु जण जणिय-राउ,
सिरि अयरवाल कुल कमल-मिनु, परिहा परियरियड दोहकाउ ।
कुलदेवि एवड मित्ताण गोतु । गोउर सिर कत्नसाहय पयंगु,
इह लखमदेव बामेय पासि, शाणा बच्छिए प्रालिंगि पंगु ।
अह सिम्मलयर-गुण-रयानासि । जहि-जण गयणादिराई,
वाल्हाही णा तासु मज्ज, मुणि-यश-गण-मंडिय-मंदिराई।
सीखाहरणालंकिय सलज्ज । सोहंति गउर-बर कइ-मणहराई,
तहो पाम पुतु जब-गयाराम, मणि-जडिय किवादई सुंदराई।
हुभ प्रारक्खिय तस जीव गामु। जहि वसहिं महायण चुय-पमाय,
शामें खिउसी जब-जक्षिय-काम, पर-रमणि परम्मुह मुक्क माय ।
वोयड होलू सुपसिद्ध सामु। जहिं समय करडि घट घड हडंति,
तहो वीह बरंगण ति-अवसार, पडिसह दिसि विदिसा फुटंति ।
सामेण महादिव्ही सुनार । नहिं पवण-गमन धाविय तुरंग,
तेहिमि दोहिमि सुहलक्खाहिं मजहिं सोहा सेट्टि पर। एवं वारिपासि भंगुर-तरंग।
जिम णंद सुर्णदहि मणहरहि रिसहु जिसरु तिजब पहु॥४॥ जो भूसिड णेत-सुहावणेहि,
तह दिवही पुत् चयारि चारु, सग्यब्व धवल-गोहण गोहिं।
वियत्तवि वि सिज्जिय-धीर-माह । मुरयण वि समीहहि जहिं सजम्मु,
दिउसी शामें जण-अविष-सेट, मेल्लेविणु सग्गालउ सुरम्मु ।
गुरु-मसिए संबड-अहह दे । रिड-पीस-विहहणु पविउलु पट्टयु सिरिपह यामे रवि-विहि।
तस्सागुड बंधड अवरु जाड, वहिणि सह महिवह रूवे सुरवह इतरु परहं पयंदु सिहि ॥३ विण्याहरणावं कियर कार। किं वयमि अह रवि-सरिस-तेड,
जो दितु दाशु बंदीयवाई, महि-मलि पयही कय-विवेड ।
विरए विमासु खहरिस-मसाई।