________________
१४.]
अनेकान्त
[वर्ष १४
इमे भरण जेते कहत्ते ललामा, गुणालंकिया कित्ति-कंताहिरामा । ण चायं भडत कहतं विटतं, गुणं केवलं मज्मयं तं सततं । जिशिंदस्स गिग्गंथ-पथं मिलीणो, पयासेमि चायं कहं गंथहीणो। करामो भडत जेणं सुप्रसिद्ध, पणासेड साणं मदूरे णिसिद्ध। समुप्परिणया मज्मिणो कब्बसत्ती, बज्झए णिग्गुणत्तय कित्ती। अलंकार-सल्लक्षण देसि छवं, ण लक्खेमि सत्यंतरं अत्थमंदं । परं लक्षणो रम्म भाई कणिटो, अलंकारवंतो वि सत्थं हइहो। हुड देसिड सो वि देसंतराले, पठो ण ऐसे कइत्त विसाले । हिसंबंध सुर सुबुद्धीइ वण्णो, ण जाणामि वाया-विलासो पवगणो । ण बुज्झमि कम्बस्स णामं पि जुत्त, हसेऊण वा सूरिणा तेण । अहं तुज्म सज्मा कवित्ती पहाडे,
पयासेमि कर भुभंगप्पयाउ । धत्ताजो चार चाउ चार हडि गुणु सु कइत्तगु ण पयासह । पार-जम्म रयणु दुल्लहु लहवि भव सायरि मो णासह ॥७॥
इय जंपिउ मुणि हरसिघु जाम, पडिजंप मुणि णयदि ताम । चिह का सरसइ करणावयंसु, सुकइत्त-सरोवर-यहंसु ।
तब्भूउ-विमल-सम्मत्त-सदलु, सयल-विहिणिहाणु सुकव्व कमलु । ववगय-मिच्छत्त-तमोह-दोसु, धम्मस्थ-काम-कमयोय-कोसु । संकाइय-मलसंगम-विरामु, दय-रम्म-रमा-रामाहिरामु। सावय-वय-हंसावलि-वियासु, परमेट्ठि-पंच-परिमल-पयासु । फेवलि-सिरि-कामिणी कम-विलासु, सग्गापवग्ग-सुह-रस-पयासु। मुणि-दाण कंद-मयरंद-वरिसु,
बुहयण-महुयर-मण-दिण्ण-हरिसु । पत्ताइय कब्बु कमलु कोमल करह, जो कारु स कण्णाहं । सो सिद्धि पुरंधिहे मणु हरह, कवणु गहणु सुरकरणाहं ॥१॥
मुणिवर-णयणंदि-संणिबद्ध पसिद्ध, सयन-विहि-विहाणे एत्य कम्वे सुभब्वे । सुहउ सुका चाई वरणगुल्लासजुत्तो, ललिय-पयर उत्तो प्राइमो संधि वुत्तो ॥१॥
x xxx सिरी भोयएव धाराउरेहि, कव्व विणं एं अच्छह । मुणि मणइ एम हरिसिधु तहो,पयदि एव सुपयासह
पारंभि वि कम्बु ममंतएण, पुर पट्टण पमुह कमतएण। गयणदि मुणिदु मुणोहि रम्मु, वस्थीसुणियच्छिउ लच्छि-धम्मु । जहि वच्छराउ पुणु पुहइ वत्थु, हुतउ पुह ईसरु सूदवत्थु । होएप्पिणु वत्थए हरि मएड, मंडलिउ विक्कमाइच्चु जाउ । भुवणेक्कमलु रायहो पियारु, गुणवंतउ गउरि-गुण-पियारु ॥ अबाइय कंचीपुर विरत जहं भमहं भन्बु भत्तिहि पसत्त । जहिं वल्लहराए बल्बहेण, काराविड किसणु दुल्ण्हेण ।
पचक्ख-परोक्ख-पमाण-पोर, पाय-तरल-तरंगावनि-हीर । वर-सत्तभंगि-कल्लोल-माल, जि-सासणि-सरि-जिम्मल-सुसाल । पंडिथ-चूड़ामणि विबुह-चंदु, माणिकर्णदि उप्पण्णु कंदु। दिढबुद्धि कठिण कंटय-पयडु, तहो तुहु हुड सीसु गुणस्य डंडु।