________________
किरण १.1
अपभ्रंश भाषाका पार्श्वनाथ चरित जसुरज्जिपुज्वपुरिसाहिमाणु, मंधाहिवेण विज्जह पमाणु। ग्यगाहें किकरजंपिएण, कि बुद्धिम् नच्च अजंपिएण । सयचउनहगहतरि ममेय माहवघणपणिवापर पमेय। इउसुणिनि मज्भु पोसेहि चित्त करि कन्वु पासणाहोचरित्तु । रयणमयबिंबजिणतिलक सिद्ध., तिथयरणामुकुलाउबद । नेणिमुगिवि कन्वहं तणउणामु.बुहुासुवा
ने णिमुगिवि कन्वहं तणउणामु.बुहुअासुवालु हुउ जो मधामु । तहोजुपरज्जिउकयपुहइरज्जु, अरिकुल कयंतु पहपुरइ रज्ज। ग्वगु इकवितांविवि भणई तामु, किं कुणमि कब्बु संघाहिवासु तहो समई एउगुणगणपमन्थु, लेहाविउ संघाहिया गंथु। घत्ताजदुसरवर विपिलुम्बुगिसकेउ? बंभुव पय पालउ बम्हए। हर्ष मुक्वणिरक्वक अमुणिय मम्वरुचिरु महकइकह पाहणु द्यना
पामि किग्णाहें रविमसिवाहं बजावय कि बोहणु ॥५॥ पहुरज्जिधुरंधरु उएणयकंधरु शिवकुबेर पहचंद गुरु।
वियाण विलक्वगु रामहा भाइ, समासुनिपट्टि दिग्णाहि जुजाइ । यणायक मज्जिणालउ चउबीमालउ मंततणि पहनिययउ।
मछंदु णिचंद सुग्रो वणिणाउ, मुगोरम मंथगि तक्कु महाउ नही भान्जा निगिण कुमुवा पहिल्ल,मुअकरम मममसहगणागग्ल्लि
लह गुरु बंदिण भाम मुणेमि, वरूहिणि पाहि मंधि मुणोमि मूहव बाई णक्वनकुमर, मायग्पिलमालकावगाहे गवर ।
विहनि वियाणमि दुजापन्थि, वग्गीहरिणील मुणमि पर्याय हुव पंचपुनगुणगणमहंत, धीरत्नणेण गां मेरु मन।
अहो किमि रंजमि मजणांचत्त जिदुज्जणु नाहंगा बुज्झमि वित्त करममिह समर णकावत्तसीह तुरियउमुनकुमरु अमरमीह
निलुब्बसु चंपिय मुच्यान णेहु. गुणेहि स्खलिब्य वियंभहि देह। णिवभोयमंति मंतण वियड्ढ, लवणहो जेट भायक गुणहर ।
दुजीहु व जपहि भापदुमग्गि, ण्याम नाहं मुपसन्थ ण लग्गि कमलामरिजायतहोतणियभज्ज,पइवय-वयधारिणिपियमलज्जा
चरिन पयाममिणमहु केव, मुणे वि पर्यापियु मज्जण एम । नहिउअरिपुत्त उ(अ)तिरिणकेय, जिणवामिहिरयणइंतिगिणजेम। अही
। अहो बुह जह विरवी महनेउ, खजोवद्यतो विणणामहंभेउ । पढमउंमणणंदगुणंदणक्खु, मोणिग्गु बीउ संघवइदक्षु ।
पयासहि हिम्मल श्रायमवाणि, कुणेविण सज्जण पंजलपाणि लहुभाइग लूणिवकज्जिदन्थु, जिणजत्त पवित्त ण वित्त मन्थु ।
जिगम्वुण घेसु कुणंति गहनि गुणी गुणमोत्तिमदाम लहंति । बहुविह विहाण उज्जावणासु, कइहल्ल कवित्त पसंसणास। गहु दुज्जणु मप्पुव सुख महावु, सरम्मि दएप्पिगु दुहं पाउ । जिण मल्लिचरित्तणामंकियामु, सुबतिल यतायजसपूरियासु ।
घत्ताअट्टविह पुज्जमुहदाणयासु जो भाइजेट्ट, उवममधगसु ।
पग्रडक्वरु जंपहि थोउवियहि सुइउडवहु रसदावणउं ।
भाषणि छुहभंजणु पयडुमबंजणु गामवसाय सुहावणउं ॥६॥ पत्ता
जसुणाम गहणि उवमगम्बुद्ध. णामति जंति बहु विहरउद्द । गुणियणहं गुणायरु मंतणिकुलगुरु जिणगिहतुगविमालउ। मो किराणाथमाहि सम्मत्तमति
मो किरणथुगहि सम्मत्तसुद्धि पावई णरु होइ अणंतत्रुद्धि । कारावणतप्परू सघाहिउ गुरुदाणेणं मयपाल र ।४
जंपिउ मुणे वि संघाहिवासु, पंडिएण पयंपुण कुणि वि हासु। तहो रामाणामें रामच्छि , सुरवह मईवकुल कमललच्छि। णिच्छउहउ जिणगुर णविविपाय, नउ छिउपूरमिमाणुराय । सुउगुणसंघवघाटमुश्वु, णिव यरुपियकावरमयलचक्छु । खरविडव भंजिमग्गेणणाउ, जेणेइ कि ण सारंगु जाउ । इकहिं दिणि जिणहरिठनएण, जिणपत्थनच्च पयइंतएण।। कह पुसूरि सुत्तु जि मुणेहु, गंयुजि अउबु भासाम मुणेहु घाटेम्मताएँ पह सतगण ? दहलवणधम्मामत्तएण।
अन्तभागजिशजत्तपइट्ट कयायरेण, सयत्तरयण रयणायरेण ।
इगवीरहो णिन्वुइंकुच्छराई, मत्तरिसहुँचउसवत्थराई। लोणासिंह भाइणिव दुल्लहेण, बोलिज्जइ रामावल्लहेण ।
पच्छइंसिरिणिवविक्कमगयाई, एउणसीदोपहुँचउदहसयाई । अहो पंखिय लक्खण सुयगुणंग, गुलराडवंसि धयवहंग।
भादवतमण्यारसिमुणेहु, वरिमिक्कपूरिउगंथुएहु। किं धम्में अहधणु णिग्गुणेण, रयणा बुहणिव फग्गुणण।
पंचाहियवीससयाई सुतु सहमई चयारि मंडणिहिंजुत्त् । कीरह जाणेविषु मणुयजम्मु, सहलउ पयडेवि अहिमधम्मु ।
बहलवणमूगामुउवरिट्ठ, पाणंदमहेसर भाइजेट । संसार अमारउ मुणहि पड, सारत्तगु बुद्धिहि तच्चहेउ ।
जसुपंचगुत्तसीहंतियाई, हुआ करम-ग्यण महमयणराई। उक्नच
सो करम उलेविगु मज्जणांह, आहासह गुणियण गुणमणाहं 'बुद्ध फलं तस्वविचारणं च, देहस्य सारं व्रतधारणं च। जो दुविहालंकारह मुणेइ. जो जिणमामणि दंसगु जणेह । अर्थस्य मार किल पात्रदानं. वाचाफलं प्रीतिकरं नराणां" जो सम्मत्तायगुण अगम्यु, जो प्रायम-सस्थाई मुणई भन्छ ।