________________
किरण ४]
दशलाक्षणिक धर्मस्वरूप
उत्तम-आर्जव
उत्तम-शौच अज्जवणामेण गुण मायासल्लस्स होइणिरणासे।
परवत्थुलोहरहिदो चित्तो भव्वस्स होइ पुण जाया।
परवत्युलाहराहदा मण-परिणाम-विसुद्धी तेण विरणाणेव संभव ॥२७
तइया सोच णेयं एः तिस्थजल-खालणे साचं ॥४॥ जं किचिजि रिणयमाणसि चिंतदिभव्वोय तंनि वयण
मिच्छत्तमलविलित्तो विसयकसाएहि मुभिदो जीवो। लोयहं अग्गइ अक्वा तमज्जवणाम धम्मंगं ॥८॥
तिस्थजलेण विरहाणे कह सोचो होदि भो श्रादू॥५ रिजु परिणाम अज्जव सुहगइ गमणम्स कारणं तं नि।
परधापरबहुसंगे जं जिच्छिहा ताहि चाए त धम्मो । मणकूर पावं दुग्गइ-पह संबलं त च ॥२६॥
पावस्स मूलुलोहो तम्हा लोहो ण कायव्यो ॥४६॥ जिह सिसु रिणयघरवत्थू पुच्छताणं-णराण महियाणं ।
जो पुणु वय-नव-सुद्धो दहाइय दव्य-णिम्ममा सतो। घरमम्मु सच्चु अक्खड तिह अजव धम्मसंजुत्तो ॥३०
सो रय-मलिगु वि देहे परमसुई णिम्मलो सिट्टा ॥३॥ इह पर लोहि यर माया च हि अज्जवं धम्म ।
दहो बहुमलाकण्णो जनभारे हाविदा ण सुज्मेइ । तं पालिज्जइ भव्वे सिव पय-गमणाउरेणेव ॥३१॥
मज्जपओरिउ कुभो बाहिरपक्खालिदोपि साअसुह॥. अज्जव धम्महु मूलं सज्माणसिद्धीयरं हि नवमारं।
केस गह-दंत आई चेयणसंगेण ते व सुपवित्ता । तण विणा गुणवंतु वि समाइउ बुच्चदे लाए ॥३॥
कप्पूराइवि दव्या भवि मालिणाय देहस्स ॥४॥ चेयणरूवमग्वंडं विगवियप्पं सहावसंसिद्ध।
उत्तम-सयम णाणमउ अप्पाणं अज्जवभावण विप्फुरदि ।। ३॥ तस-थावर-ज वाणं मणवयकारण रक्खणं जत्थ ।
पाणासंजमणामं हवइ धुश्रा पावणा तत्स्थ ॥५०॥ उत्तम-सत्य
पचिदियमणुछट्ठउ सग सग-विसामु णिच धावतो। अलियाला वयणीह अदंतुरा मम्मछेयणे णिच्च। विविजहि धारिजहि-इदियसंजम होइ ॥५१॥ लोहेण कलुसिदा जा ण हवदि जीहाय सा छरिण॥४ समायिकच्छेदोपस्थापनापरिहार विशुद्धि जसु वयणादा वयणं अलियं णिग्गमइ त जिउ वयण सूक्ष्मसांपराययथाऽस्यासभेदन संयम: पंचविधोभवति विवरसमाण णेयं जीहा अहिणी णिवासत्थे ॥ २५ सावज करियर्यावरमणलखणपरिणामशुद्धियरणं हिं। ही हो अलियपभासी परसंतावीय पिदयागय। चारित्त भारधरण सामाइय णाम तं गय ॥५२॥ सविहाणे तस्सेव जिणामग्गहणं ण कायव्वं ॥३६॥ आप्पसझवि चिता जंठाविज्जइ खणे खणे खलिदो। जो पुण भणदि सच्चणादि तरसेव संजमं संलं। छेदोवट्टवायं चरण तंबणायब्वं ॥५३॥ परमअहिंसाधम्म हवइ ण तं भव्य मोत्सव्वं ॥3॥ पडि दिण गाा मत्तं विहरदि मोहक्खएण सीलदो। गउ भासिज्जइ अलिय भासा विज्जइण अण्णु णरुमडि कारणु किंचि लहेप्पिणु तिट्रई छम्मास एक्कपारण भासिज्ज तु सचित्ते अणुमणणं णेव कायव्वं ॥३८॥ परिणाम सुद्धिहदा णिवसंतो अयणु माणु सो सवणो। जइ हुइ पुतविप्रोवो भामिरिण घर लाँच्छ जज विहइ पार्वाद कंवलणाणं पहचारणरिद्धिवासा हु॥॥ णियपाणवि जई गच्छहि तहावि णो भासदेसचं ॥३६॥ इदि परिहारविशुद्धी च रयं सुहमति संपरायहिं । सच्चण गरो लाहि देवसमाणो वि मरवादे एस्थु। उवसमियकसायखएण दुदहमे गुणठाणितुरियहि ॥ माणाझयणं तं तं मतं सुत्तं पविप्फुरदे ॥४०॥ त्तिमोहपयडी खीयांत मुणीसरस्स सज्माणे । परदासं जो पयडहरिणयगुण अणहांत लोएस्थिरते। जहिं रिद्धि लद्धि ताज जहखायं संजम हादि ॥२४॥ गिदइ समिरिणयरं तपि असच्चं महादासं ४शा छठ्ठम गुणसु पढमं छह सग बसु पर्वाम विदिय पुतिदियं जं परसवणई सुलं हिसामूलं हि अंजि पावडढं। दहम गुणठाण तुरिय संसठाणे जहाखायं ॥५॥ परमम्माच्चेडणयं सच्चमवीदं असच्चं तं ॥४२॥
उत्तम-तप सच्च तं बाक्लिज्जइ उवासज्जेह तजि फुडु सच्च। परभउ पाविवि दुलह कुलं विशुद्ध लहेवि वरबुद्धी। प्रायणिज्जं सच्च तेण जुदं सम्वु सक्रिय ॥४॥ घरमाई मेल्लेप्पिणु तवं पांव हि कायव्व ॥