Jain 1990 Book 87

SR No.: 537887
Original Sutra Author: N/A
Author: Mahendra Gulabchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1990
Total Pages: 394
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 20 MB

Page 59

તા. ૧૬-૨ ૧
૦
ને કે
ચડાવા ખૂબ સુંદર છે.
ખાન દયા જણાવાઈ હતી. અંગરચના, બપોરે ચિન દીર્ધાર મા ઉપધાનના તપસ્વી ઉત્સાહ અને ધન્ય છે
મદ્રાસ– કેસરવાડીમાં ઉપધાનતપ માળારેપણુ આદિની શાનદાર ઉજવા પિષ સુદ ૧૨ તા. ૮/૧/૯૦ના શુભ દિવસે પરમારા ધ્યપાદ વિદ્યાર્થીનીઓએ તૈયાર કરેલ જૈનભૂગોળ, જીવવિજ્ઞાન વગેરે ના રંગ કર્ધમાન તપેનિદિ ૫૦પુ. આચાર્યદેવ શ્રીમદ્ વિજયભુવનભાનુ | બેર ગી તત્વ ચાટે, નવકારમંત્રની કમળબદ્ધ અદ્દભુત જગળી, સૂરીશ્વરજી મહારાજ સાહેબને પ૬માં દીક્ષા દિવસમાં પ્રવેશ તેમજ ઉપધાન દરમ્યાન ૨૫-૨૫ ખમાસમણુઓને અને રાલમાં નિમિત્તો ગુણાનુવાદને સુંદર કાર્યક્રમ સિદ્ધાંત દિવાકર પુજ્યપાદુ | અપાતા સૂત્ર રહસ્ય જ્ઞાન પૈકીના પેન્ટરે તૈયાર કરેલ પંચમરમેષ્ટિ આચાર્ય દેવ શ્રીમદ્ વિજયજયઘોષસૂરીશ્વરજી મ. સાહેબની પાવન | જગચિતામણિ તથા નમુથુણંના મલ્ટીકલર અદૂભુત-
ચિતેમજ નિશ્રામાં સુંદર રીતે ઉજવાયો. 'પુજ્ય આચાર્ય શ્રી તથા અન્ય | પાશ્વપ્રભુના મોટા ધાતુબિંબની ફણામાંથી પ્રભુને સતત ચાલુ મુનિવરો દ્વારા પ્રસ ગેચિત ભાવવાહી ગુણાનુવાદ થયા. આ પ્રસંગે પક્ષાલનું મનોરમ્ય દશ્ય વગેરેનું ઉદ્યાપન ગઠવાવામાં પ્રવેલું ૧૧ સંઘપૂજન તથા ગુરુપૂજન અને કામની વહેરાવવાની બોલીઓ એનું શેઠ સરેમલજી હુબલીવાળાના હસ્તે ઉદ્દઘાટન થશ. આ અતિ સુંદર થવા ૫મી'
નિમિતે મદ્રાસ શહેરમાં આરાધનાભવનમાં પણ ૧૮ +રિયાન પુજ્યપાદશ્રી મહારાજ સાહેબે પોતાના દીક્ષ નિમિત્તે વાચના છોડ તથા જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્રના કિંમતી ઉપકરણેનું જમણું આપતાં, જ્યાં અને કેવા આપણું પૂર્વના મહાપુરુષે એમ કહી પણ ગોઠવવામાં આવેલું.
' પુજ્યપાદું દાનસૂરીશ્વરજી મ. સાહેબ તથા પુજ્યપાદુ પ્રેમસૂરી. આ પ્રસંગે એસ. દેવરાજ એન્ડ કાં તરફથી નનિર્માત શ્વરજી મહારાજ સાહેબના ગુણાનુવાદ કરતાં કરતાં ગદ્ગદ્ર બની | ગરમ પાણીના કક્ષનું શેઠ માણેકચંદજી બેતાલાના હસ્તે સવારે ગયા હતા. પુજ્યશ્રીએ વાચનામાં પૂર્વપુરુષોને ધડો લઈ તપ- ઉદ્દઘાટન થયું. સાથે તીર્થમાં નવી બંધાયેલ ચાર રૂમ કથા બે ત્યાગ-સંયમ વધારાની સુંદર પ્રેરણા કરી હતી
મોટા રૂમ પર નામ લખાવવાના ચડાવા ખૂબ સુંદર થયા આ નિમિત્ત + ક્રિરજીમાં ભવ્ય અંગરચના, બપોરે શ્રી પંચ | મહા સુદ ૨ ને મહંતન-મંગલ દિવસ કે ઉપરોક્ત કલ્યાણક પૂજા ભણ વાઈ હતી. આખો દિવસ પૂરા ઉત્સાહ અને ! ધન્ય પ્રસંગે ઉજવાયા બાદ માળારોપણને બે રથ સા મ ભવ્ય ખાનદથી પૂર્ણ થયા હતા, ઉપધાનના તપસ્વીઓએ પત્ર લખી | વરાડો ચડ. એમાં ઉપધાનવાહી બાળરાજા રૂપેશકુમાર કેટપુજ્યશ્રીનુ દીર્ઘ વ માન્યું હતું અને ત૫ વાગના વિવિધ | પેટ સાફા સાથે ઘેડ પર સ્વારી કરતાં સૌનું ધ્યાન ખેંચી નિયમ લીધા હતા '
| રહ્યાં હતા
અતિ મહત્વને પ્રસંગ તે માલાની બેલીઓને બપેન શરૂ કેનાપુરના બાળ બ્રહ્મચારી યુવાન અનિલ પોપટલાલ શાહ થયા. શહેર અને બહારગામથી ૮૦૦૦ ઉપર ભાવિકે હાજર અને નાસિકના બાઇ, બ્રહ્મચારી યુવતી કિરણબેનની મહા વદ | થયેલા પ૦ આચાર્યદેવશ્રીના વરદ માંગલિક બાદ બેલી! શરૂ પાંચમ તા. ૧૪-૨ ૯૦ના દિને દીક્ષા પ્રસંગ ખૂબ શાસન પ્રભા-| થઈ. તેમના આશ્ચર્ય વચ્ચે બોલીને આંક ક૫ના વટાવી ગય: વનાપૂર્વક ઉજવવામાં આવેલ.
| તે પણ માત્ર પહેલી ૩-૪ માળામાં નહિ પરંતુ ૧૫-૨ માળા પુકલતીર્થ કેસર વાડીમાં મહા સુદ ૨ સવારે સ્વ. પુ. પરમ | સુધી ચાલ્યું. સંઘ અગેવાન શેઠ પુખરાજજીને તે હરખ જ ગુરુદેવશ્રી આચાર્ય દેવશ્રી વિજયદાનસૂરીશ્વરજી મ.ની સ્વર્ગવાસ | માતો ન હોતે સૌને લાગતું કે બેલી પ્રસંગ કેમ જાણે એ ને Gરથિ હાઈ પુ ત્રી વિજયભુવનભાનુસૂરિજી મહારાજે એઓ બની રહ્યું છે સીનું સાધન વાત્સલ્ય કરવામાં આવ્યું તું. શ્રીના પ્રબળ-વૈરામ વિશુદ્ધ સંયમપાલન, આગમરહસ્ય-વેદિતા, મહા સુદ ૩ માલાપણને ઉપધાનવાહીઓ માટે વનમાં ઉપરાંત સંયમ ક્રિયે દ્ધાર, નિખાલસતા, વિશાલશ્રમણ સમુદાયનું પહેલે છેલે પ્રસંગ હોઈ તે પણ ઉપધાન-માળા પહેરવી એટલે યથાર્થ નેતૃત્વ વગેરે ગુજાનુવાદ એવા કર્યો કે સાધુ-સાધ્વીજી મોક્ષ સુંદરી સાથે પાણી ગ્રહણ કરવાની માળા પહેરવી. સવારે મહારાજે સ્તબ્ધ અને ગગદ થઈ ગયા. ત્યારબાદ અત્રે ૨૫૦ : ૯ વાગે ક્રિયા શરૂ થઈ. ૫૦ ગણીવર્ય શ્રી જયસમી જી. ભાવિના ચાલી રહેલ ઉપધાનના મહા શુદ ૩ના માળારોપણને મહારાજે કે જેમણે સમગ્ર ઉપધાનના દિવસે માં ઉપધાન ક્રિયા પંચાહિકા મહોત્સવ મંડાયા હતા. પુજા ભાવનામાં ઊંઝા (ઉ.ગુ)[ કરાવેલ એ પણ પૂ. આચાર્ય દેવની નિશ્રામાં બુલંદ અવાજે થી આવેલ સંગીતકાર નરેશકુમારની મંડળી પુજ ભણાવવામાં | માલાપણની ક્રિયા કરાવી હતી. બરાબર ૧૦ - ૦૫ મિનિટે ભક્તિ સંગીતની મઝટ મચાવતી. મહોત્સવના ઉપક્રમે શ્રી| પહેલી માળાનું આપણુ થયું પછી મહાન સુકૃત કરના એનું વર્ધમાન તવજ્ઞાન કેન્દ્ર સ ચાલિત પાઠશાળાના વિદ્યાર્થી ઓ તથા [ બહમાન થયું. જેમાં ઉપધાનની કુલ ૧૭-૧૮ ની એને
જગતમાં માન અને રાગ હોત તે અહિંસા જ મેક્ષ હોત,
*
-
-
-
-