Jain 1990 Book 87

SR No.: 537887
Original Sutra Author: N/A
Author: Mahendra Gulabchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1990
Total Pages: 394
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 20 MB

Page 103

ન]
તા. ૬-૪-૧૯૯૦
૧૦૭
ચમત્કાર કર્યો અહંકાર ઓગળી ગયો. અને વંદન કરવા એક | લીસ વર્ષે કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું, ૭૨ વર્ષે નિવણ થયું હતું. કદમ ઉપાડતા જ ત્યાંને ત્યાં કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયેલ.
તેમની પુત્રી પ્રીયદશનાના લગ્ન સુદશનાના પુત્ર જમાલી આરિા મહેલમાં એકવાર ભરત મહારાજાની આંગળીમાંથી સાથે થયાં હતા. તે બને એ પણ મહાવીરસ્વામિ પાસે સંયમ અંગુઠી સરી પડતા અનાયાસે આંગળી ઉપર નજર પડતા અને , ગ્રહણ કરેલ. તેમના પ્રથમ સાધુને ગણધર ગૌતમસ્વામિ તથા કુતુલાથે બીજા પણ આભુષણો કાઢી આરિસ્સામાં જ શરીરની
પાંચમાં ગણધર સુધર્માસ્વામિ હતા. જેમની અત્યા આપણે ૭૫ અભિષણેથી શોભા કે આભુષણની શરીરથી શોભાના વિચાર
‘પાસ’ પેઢીએ પશુ યશગાથાઓ ગાઈએ છીએ અને એમણે વિમશને ક્ષપકશ્રેણીએ ચઢી જતા ત્યાં જ કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું.
ચીધેલ માર્ગે ચાલવવાની શાસન શક્તિ આપે એજ અંતરની પછી દેવેએ વેશ આપી ઉત્સવાદિ કર્યા.
એક માત્ર પ્રાર્થના કરીએ. તેજ અભદેવના પુત્ર ભરત મહારાજા અને તેમના પુત્ર
Prayers go up & blesing come own. મરિચિ જેને પિતાના કુળને મદ થતા તેની નીજાથે ૮૨
પ્રાર્થના ઉપર જાય છે, ને આશીર્વાદ નીચે તરે છે, ભ્યાસી દિ' દેવાનંદાની કુક્ષીમાં આવ્યા બાદ સૌધર્મ દેવલેકના
મહાવીરનો સંદેશ એક દિન દુનિયાને સમજશે, શકઈંદ્રની આજ્ઞાથી હરીનગમણી દેવે શયામાં સુતેલી ત્રિશલા
શ્રદ્ધાને અહિંસાનો ઝંડે સુવિદ ઉપર લહ શે. રાને દેવાનંદના ગર્ભની અદલા-બદલી કરતા ૧૪ ચૌદ' મહા
એક દિ આ અણુબોંબ સૌ દરિયે ડુબી જ
માનવતાનું મંગળજાય ગીત જગમાં બધે વાશે. વનોનું આવાગમનથી ત્રિશલામાતાને હર્ષ તથા દેવાનંદાને ખેદ પમાડેલ, ત્યાં સાતમે માસે માતાને દુઃખ ન થાય માટે
લડતી ઝગડતી આ દુનિયાને એક દિ સર્વ સંકેચા ગર્ભકરણની શંકાના કારણે ત્રિશલામાતા-સિદ્ધાર્થ
મહાવીરે ચીંધ્યા રાહે જવું પડશે, મહારાજ ભાઈ નંદિવર્ધનને સુદશના બેહનાદિ શેકાગ્રસ્ત થયાનું
હિંસાના તાડવમાં રચનારા લોકને એક દિ જાણી માત-પિતાદિની હયાતિમાં સંયમ ન લેવાનો સંકલ્પ કર્યો
જરૂર શરમાવવું પડશે પ્રભુ. મ.. તથા પિતાની હાજરીની જાણ કરવા આંગળી હલાવવાથી સુખદ
| કેટી કેટી માનવીને માથે નિરંતર ગાજે છે યુદ્ધના નગારા, આનંદ કરાખ્યા.
લાખે નોધારાના આસું નિશ્વાસની આગમાં, - સગાનવ માસે એટલે ચૈત્ર સુદ તેરસના તેમને જન્માભિષેક |
એકદિ હોમાવવું પડશે, પ્રભુ મહાવીરે ચીધ્યા રાહ જાવુ પડશે. એ કર્યો ત્યારે તથા આઠ વર્ષની નાની ઉંમરમાં અનેક
વેરથી વેર શમેના કદાપિ, આગથી આગ બુઝાયના પરાક્રમે જેમ કે સાપને હાથેથી પકડી દૂર ફેકી દે, વેતાળ
હિંસાથી હિંસા હશુાયના, કેઈ દિ શસ્ત્રોથી શાંતિ સપાયના, જેવા દેવને એક જ મુઠ્ઠી એ મારી હઠાવવાના લીધે તેમનું નામ
બોંબના બનાવનાર વૈજ્ઞાનિકોને એક દિ જરૂર પસ્તાવવું પડશે. મહાવીર પ્રચલીત થયુ. તથા તેમનાં અવનકાળથી જ રાજ્યમાં
લાખ લાખ પ્રશ્નોના સાચા ઉકેલો, શસ્ત્રો થકિ નહિ આવે, ધન ધાન્યાદિ આબાદીની વૃદ્ધિના કારણે તેમના માત-પિતા ૧૨
ભીતિ બતાવે માનવિના હૈયામાં પ્રીતિ કદિ નહિ જે , બાર-બાર દિ સુધી જન્મોત્સવ કરી વર્ધમાન નામ પાડ્યું હતું. તેલ,
સત્ય, અહિંસાને શાંતિનું સંગીત બુલંદ કંઠે ગાવું પશિ, પ્રભુ.મ. ભોગાવળ. કર્મ ભાગવતા ૨૮ અઠ્ઠાવીસ” વર્ષે માત-પિતાદિ
આશુબેનના શોધક છે. ચાસ નિકોલસને તેના પત્નિ મેરી મન થતા મોટાભાઇ નવધન પાસે ચાયતા | તથા તેને મિત્ર રોબર્ટ વારંવાર આ વિનાશ કરનાર શોધ કેઈને જવા અનુમતિ લેવા ગયા ત્યારે તેમના મોટાભાઈએ અત્યારના આપવા સમજાવતા હતા પરંતુ 1 માવા જ ન અને એક શેકગ્રસ્ત વાતાવરણ તથા પિતાને રાગ તેમ જ યશોદા અને
| દિ જ્યારે તે પોતાના ઘરમાં બેઠા બેઠા રેડિયા ઉપરહિરોશીમાના પ્રિયદર્શન માતર રેકાઈ જવા આગ્રહ કરતાં બે વર્ષ અપમત | વિનાશ થયાના સમાચાર સાંભળી બાઘા જેવા બની ગયા અને ભાવે મહેલમાં જ એકાકી એકલા રહેતા હતા ત્યારે પનિ યશો. | પ્રત્યક્ષ હિરોશીમાં પહેાંચી રાખના ઢગલાએ જઈ “તે નરકમાં ઇને પુત્રી પ્ર વદશના અને ભાઈ નદિવર્ધનાદિએ ત્રીશ વર્ષની | જશે” -૨, આ પ્રમાણે બાલવા લાગ્યા. સ્વયંસેવી તેને રાહત ઉમરે એમને સંયમ માગે જવાની અનુમતિ આપેલ તથા એક કેન્દ્રની હોસ્પીટલમાં લઈ ગયા જયાં રબર્ટ અને મરી સહાય વર્ષ સુધી તેમણે વષીદાન કરેલ. અને જે દિવસે તેમણે સંયમ કરવા હાજર હતા. આ પાગલના માથા પર હાથ ધરવતા મેરી ગ્રહણ કર્યું ત્યારથી ઋણની જેમ વેર પ્રાણીને સેંકડો જન્મ | ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડી અને પુછયું મને ઓળખી. સુધી અનુસરે છે તેમ બધા જ લેયાતાઓ આવી બાર-બાર નિકેલશ બોલ્યો મેરી મારા હાથે આ વિનાશ થઈ ગયો હ’ વર્ષ સુધી તેને તેબાની પુકાર થઈ જાય તેમ ઉપદ્રવ કર્યા| નરકમાં જઈશ તે તેના છેલા શબ્દો હતા અને કાયમ માટે અને એમને સમતાભાવે એની નિજ રા કરતા કરતા ૪૨ બેતા-| આંખ મી થી પ્રાણ ત્યજી દીધા,