Jain 1975 Book 72

SR No.: 537872
Original Sutra Author: N/A
Author: Gulabchand Devchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1975
Total Pages: 392
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 14 MB

Page 253

વેરથી વેર વધે છે જગમાં પ્રેમથી પ્રેમ વધે જીવનમાં લેખક : રુ ચાય શ્રી ન’નસૂરીશ્વરજી મ૰ સા.ના શિષ્ય મુનિશ્રી વાચસ્પતિવિજયજી મ॰ સા
ન
सर्व मंगल मांगल्य सर्व कल्याण कारणम् । પ્રસ્થાન' સર્વે ત્રર્માનાં કૌન`નતિ ાસનમ્ ॥
“ મેલા મેલા ઉપાધ્યાય શ્રી ધર્મ સાગરજી મહારાજની જય" તાગે વ્યાખ્યાન પૂર્ણ થતાં ગુરુમહારાજશ્રીની જન્મ ખેલાડી અને સદ્ભાઈ વિખરાયા. પણ માથે ફાળીયુ બાંધેલ કલ્યાણમલ શેઠ નવકારવાળી ફેરવતા એસી રા હતા.
આમ તા ઘણીય વખત મહારાજશ્રીને પૂછવાતું મન થઈ આવતુ' કે બધાય નગરજને પાઘડી પહેરે છે અને આ એકલા જ માથે ફ્રાળીયુ· કેમ બાંધે છે ? પરંતુ
પૂછવાની તક નહતી મળતી, શેઠને આજે એકલા જોઈને ઉપાધ્યાયજી મહારાજે સહજ સ્વાભાવિક રીતે લાગ જોઈ પૂછી નાંખ્યુ કે—“હું શેઠ ! તમે પાઘડી ન પહેરતાં ફ્રાળી: શા કારણે ખાંધે છે!? ''
**
શેઠે વિનય મક વાત ટુંકાવતાં કહ્યુ કે “સાહેબ ! ખાસ કાંઈપણ કારણુ નથી. ' મહારાજશ્રીને માથી
સંતાપ ન થયા. ગુરુમહારાજે એની એ વાત પૂછી
|
જારી રાખી. જે ટ ગુરુમહારાજાના માગ્રહ જોઈ ખુલ્લા દીલથી થ્ય-વાત જણાવતાં શેઠે કહ્યુ... – ગુરુદેવ ! ઘણાં લાંબા લાંબા સમય પહેલાની આ વાત છે, કાષ્ટક વાતમાં વાદે ચઢતાં શ્રીમાળ રાજાની રાજસભામાં મારાથી Öામન એક અધમકૃત્ય જેવી આકરી પ્રતિજ્ઞા લેવાઇ ગઈ છે કે, આ મંત્રીશ્વર સડઅમલના | વર્ષ ન કરૂં ત્યાં સુધી મારે પાઘડી ન જ પહેરવી, ''
...
'' ક્ષમા
મહાર!જશ્રી તેં શેઠની આ વાત સાંભળીને હેબતાય જ ગયા અને અનેામ વિચારવા લાગ્યા કે માવા વ્રતધારી મહાશ્ર.વક અને ઐના મનના દેવા વિચિત્ર પરિણામ. ખરેખર- ધમમ વ મનુષ્યાંનાં હ્રાસ*_ZE મેક્ષિકેઃ ” મા કય જ્ઞાની ભગવતે એમને એમ નથી કહ્યું. ઉપાધ્યાયજી મહારાજ ઉંડા વિચારમાં મગ્ન છે ત્યાં જ શેઠે ઉભા થઇ સ્વસ્થાને માલ્યા ગયા.
|
જૈન :
સ'ચાગાધીન એક વખત કાઈક પર્વના દિવસે રાજ્યના કાર્યના દબાણને કારણે છે. મોડે સુધી ગુરુવદનાથે મત્રીશ્વર ઉપાશ્રયે ન આવી શકયા, એમન હૃદયમાં
'जाव' चेइए साहूए नव दिए ताव उदग पाण वि ન જાયવ ભગવંતનું. આ વચન સજ્જડ રીતે હૃદયમાં ક્રે(તરાઈ ગયુ હતુ. અને એટલે જ મેડા મેડા પણ એકલા જ તે ગુરુ ભગવ"તને વ"નાથે આવી પહેચ્યિા.
tr
જોગાનું જોગ તે જ દિવસે કલ્યાણુઅલ શેઠે દેસાવાસિક વ્રત ઉચ્ચરેલ, અને એ કારણે તે પણ ત્યાંજ હતા. સ્વાભાવિક રીતે મત્રીશ્વરને મેડા ભાવવાનુ ગુરુ મહારાજે કારણ પૂછ્યું અને એમણે પશુ ચૈાગ્યઋત્ય ખુલાસા કર્યાં.
મત્રીશ્વરને ઉપાધ્યાયજી મહારાજે સહજ સ્વાભાવિક રીતે જણાવ્યુ. કે મંત્રીશ્વર ! તમારા જેવારાજ્ય કર્તાએ માત્ર એકાકી આવવુ. ઊંચત નથી. કર્ણિક
રક્ષણની વ્યવસ્થા તા તમારે અવશ્ય રાખવી જોઈએ, ’’
t
ગુરુ મહારાજ ! એવા કશાય ભય રાખવા જેવુ' નથી. ” મ`ત્રીશ્વરના આ ખુલાસાને ન સ્વીકારતાં 'ઉપાધ્યાયજી મહારાજે પુનઃ કહ્યુ કે “ મંત્રીશ્વર ! હુ· જે કહુ` છું તે પ્રાયઃ બરાબર છે. તમને કલ્પનામાં પણ કદાચ આ વાત સાચી નહી લાગે, પણ આ કલ્યાણુમલ શેઠે જ તમારા કટ્ટા દુશ્મન છે. એમણે તે! તમારા વધ ન થાય ત્યાં સુધી પાઘડી ન પહેરવાની પ્રતિજ્ઞા પશુ કરેલ છે. હવે ખેલે મત્રીશ્વર ! મે' જે રક્ષણની વ્યવસ્થા ખાખત કહ્યું. તે બરાબર છે ને ? ” મંત્રીશ્વર તેા ગુરુ મહારાજે કહેલી મા હકિકત વિચારી રહ્યા હતા. કલ્યાણમલ શેઠ તેા ગુરુમહારાજના સાંભળી સામાયિકના ઉપકરણા લઈને ફરી વખત મા ઉપાશ્રયના પગથિયા ન જ ચઢવા ” એવા દઢત્તર * સૌંકલ્પ કરી ચાલ્યાં ગયા.
આ વચના
"
” વિશેષાંક
[ ૬૨૫