Page Text
________________
પણ ! પણ કામવાસનાઓ સંતોષવાથી તૃપ્ત પણ કર્યો છે. તેને ભાન થયું કે તેની એક જ થતી નથી. પણ અગ્નિમાં ઘી હોમવાથી જેમ ભૂલ અનેક અનિષ્ટ નીપજાવનાર નીવડી છે. અગ્નિ વધુ પ્રજવલિત બને છે. તેમ વાસનાઓ પરંતુ કૂતર જેમ લાકડી મારનારને નથી પણ સંતોષવાથી વૃદ્ધિ પામે છે. એને ગુણાકાર કરડતો પણ લાકડીને બચકું ભરે છે. તેમ મૃણા
થાય છે. બાદબાકી થઈને શુન્યમાં પરિણમતી લિનીએ પોતે ભૂલ કરી હતી . તો મુંજ ઉપર નથી. અરે, એને સરવાળો પણ ખપતો નથી, તે ક્રોધથી સમસમી ઉઠી અને જે છોડીને ચાલી ગુણાકાર જ એને પ્રિય છે.
| ગઈ. મૃણાલિનીએ મુંજમાં મોહક નયનેમાં રાજકીય દેડત દોડત દેડીયો જેતી : મનની દડીની કેદીનાં નહિ, તાતા દુશ્મનનાં નહિ, પૃથ્વીવલ્લભનાં અમરપક્તિ મુજબ મન દોડાવે તેમ માનવી દેડયા નહિ, રમણ વલ્લભનાં નહિ, પરંતુ પ્રાણુ વલ્લભનાં જ કરે છે. નારીની પ્રકૃત્તિ, વાણી અને દેહચેષ્ટામાં જ દર્શન કર્યા હતા. આથી ગુપ્ત રીતે કામગ એક વાકયતા હોતી નથી. છતાં મુ જ જેવો વિદ્વાન કરવામાં દિન પ્રતિદિન તેઓ આગળ વધવા લાગ્યા. રાજવી નારી હૃદયને ન પાર પી શક્યો તેનાં જુઠાણ, પ્રપંચ, અનેક ખટપટ વગેરેને આશ્રય અસ્થિર પ્રેમને અવિચળ માની પેઠે. પાપ લીલા ઢાંક્વા માટે લેવો પડતો. આથી મુંજ કુંજની અભિસારિકા મૃણાલિ ની મુંજ ઉપર જ આખરે કંટા. આવા કંટાકર્ણ માર્ગમાંથી વેર વાળવા તત્પર બની. તે મુક્તિ ચાહતો હતો. મુક્તપણે ભાગવિલાસ તેણે મંજે યોજેલા પલાયન થવાનાં કાવત્રાની કરવા ટેવાયેલ મુંજ અનુકૂળ પરિસ્થિતિની ઝંખના
વાત તૈલપને સત્વર જણાવી દી' 1. મૃણાલિનીનાં કરતો હતો.
નિવેદને તૈલપનાં ક્રોધાગ્નિમાં ઇંધ ની ગરજ સારી. તેણે એક દિવસ મૃણાલિની આગળ પ્રસ્તાવ તેણે મુંજને દોરડાથી બાંધી તૈલંગનાં રાજમુકતાં કહ્યું, “મૃણાલિની ! કેદી જીવન પ્રણય - માર્ગો ઉપર ઘેર ઘેર ભીખ માંગ સાની ઘણાં દિવસ માર્ગમાં અંતરાય રૂપ છે. આપણે આ સુરંગ દ્વારા સુધી કપરી, અપમાનજનક ફરજ પાડી. પલાયન થઈ જઈએ અને ધારા નગરી તરફ પ્રયાણ
ભાન ભૂલેલા મુંજને ભાન થયું. તે મનમાં કરીએ. હું તને મારી પટરાણી બનાવીશ.”
વિચારતે “ અરે રે, મેં પરમ હિતેચ્છુ મહામંત્રીની સ્ત્રીનું મન બ્રહ્મા પણ પારખી શકતા નથી.
શાણી સલાહ ન માની. નબળ ગ્રહબળો અને એ અનુભવવાણી અતિશયોક્તિથી પૂર્ણ ભાગ્યે જ અશભયોગની વાતની વિજય મેળવવાનાં ઉન્માદમાં હશે. તેમ છતાં મુંજ માટે તે તે મહાન આપત્તિ
અવગણના કરી. તૈલંગ પર ચઢાઈ કરવાની ભયંકર કારક સત્ય નિવડી. નારીનાં મનને માપવામાં તે ભૂલ કરી. હું મૃણાલિનીને ન સ જી શકે. તેના ઊણો ઉતર્યો. પોતાનાં જ તેલ-માપથી બીજાનો ઉપર આંધળો વિશ્વાસ મૂકી ના સી જવાની તેની મને માપવામાં માનવી અનેકવાર થાપ ખાય છે. સમક્ષ માંગણી કરી. તે અભિસારિ I મટી વિરી બની. મુંજ પણ એવી ભૂલનો જ ભાગ બન્યો.
નારીના હૃદયને હું પારખી શકાય નહિ. વગર મુંજની માંગણથી મૃણાલિનીએ મહાભૂકંપ વિચાર્યું તેનાં અસ્થિર પ્રેમને થિર માની બેઠે. થયો હોય તેમ ગંભીર આંચકો અનુભવ્યું. તેને હવે આ ધરતમ અપમાન અને દારૂણ દુઃખમાંથી લાગ્યું કે મુંજની પ્રણયલીલામાં ફસાઈ જઈને છૂટવાનો કોઈ માર્ગ સૂઝતો નથી. મૃણાલિનીને પોતે ગંભીર ભૂલ કરી છે. પતિદ્રોહ, દેશ દ્રોહ, પડતી મુકી, સુરંગ દ્વારા એક જ નાસી છૂટયો અને ભ્રાતૃકાહ કર્યો છે. પતિતા બની આત્મદ્રોહ હેત તે ? તો આવી દશા ન થ . જીવન અંધ
૪૭૨]
: જૈન :
[ પર્યુષણાંક
| SR No. | 537870 |
| Book Title | Jain 1973 Book 70 Paryushan Visheshank |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Gulabchand Devchand Sheth |
| Publisher | Jain Office Bhavnagar |
| Publication Year | 1973 |
| Total Pages | 138 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Weekly, Paryushan, & India |
| File Size | 16 MB |