Page Text
________________
|
ભદ્રંભદ્ર અને શતાબ્દિ
જૈન શાસન (અઠવાડિક) વર્ષ ૧૪ અંક ૭-૮ તા. ૯-૧૦-૨૦૧
6 % 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 88 8 8 8 8 8 8 8 8 8%
ખોટુનો લગાડતા હો ને | ભદ્રંભદ્ર અને શતાબ્દિ
- ભદ્રંભદ્ર ગતાંકથી ચાલુ
મેં કીધું - જૈન નાસ્તા લાવ. | ગાડી આગેકુચ કરી રહી હતી. ૬-૨૫ વાગે ઉપડેલી ગાડી
તે ગયો જૈન કટલેસ / પાઉં -બટર લાવ્યો. ૭-૧૫ વાગ્યાના સમય ઉપર આવી ત્યારે પાછા કેટરસવાળા વેઇટરો
મેંડીશ જોઇ તો સનમાઇકાની હતી, એક છરી-ઍક કાંટો, આવવા લાગ્યા. મેં કીધું યાર! આ ગાડીમાં શિયાળો બહુ વહેલો
એક પેકેટમાં કટલેસ તથા સૂપના પાઉચ અ- બીજા પેકેટમાં બે શરૂ થયો લાગે છે મને એક ધાબળો આપોને?
બ્રેડ હતાં. આ બધું કેવી રીતે ખવાય તેની વિધિ મને આવડતી ન તેણે કીધું - રાત કો મિલેગા.
હતી. મારી ડાબી બાજુની બેય કોલેજીયનો ફટફટ બધુ તોડી મે કીધું - મેં રાત રૂકનેવાલા નહિ હું.
તોડીને ખાવા માંડી. મેં કાકા સામે જોયું તો તે હજુ છાપું વાંચતા તે કહે - યહાંપર જિસકા જો સમય હો વહ તબ હી
હતા. મેં કટલેસનું પેકેટ હાથમાં લઇને તોડ્યું પછી છોકરીઓ બોલી મિલતા હૈ.
- તુમ જૈન હો તો ઇસમેસે કુછ નહિ ખા સકતે હો, મેં કીધુ - મેં કીધું - કુછ અપવાદ ભી હોગા ને? તે કહે - હૈને. અપવાદ ભી હૈ. તુમકો ધાબળા નહિ
કટલેસમાં આલુ નહિ હૈ, જમીકંદ, કંદમૂલ - હિ હૈ, છોકરીઓ
બોલી - મગર એક હી તેલમાં તલા ગયા હૈ. દંગે મગર તુમ યહાંસે ખડે હોકર કોચ સે બહાર
હવે મારી પરિસ્થિતિ વિકટ બની. મને થયું અને આવું જા સકતે હો.
અધકચરું જ્ઞાન ન હોત તો મારે ખાવામાં અંતર ય ન થાત. છતાં મેં મેં કીધું - અરે ! મેં ને પૈસા આપ્યા છે. આઇ એમ
કીધું- અબ પેકેટ તોડ હી દીયા હૈ તો વો વાસ નહિ લેગા. તો ખડો શું કામ થાહ? જાવ તુમ ધાબળા લે આઓ. નહિંતર જાકર એ.સી. બંધ કર દો.
છોકરીઓ કહે કોઈ બાત નહિ હમ કો દે દિયે. મેં કીધું - મુજે
તુમકો દેને મેં કોઈ વાંધો નથી. પણ પેલો રસો ઇઓ મને વઢશે કે તેણે કીધું - તુમ અકેલે હો. તુમ્હારી લઘુમતિ હૈ. બહુમતિ હો તો કુછ હો સકેગા. એમ બોલીને હસતો
તુમકો દિયા થા વો ઉનકો ક્યોં દિયા. હસતો ને મને ખીજવતો ખીજવતો વેઇટર
છોકરીઓ મારો પીછો પકડયો - અમે તેના દેખતા નહિ વયો ગયો.
ખાઇએ. બસ. આમ મારી ઇચ્છા પૂર્ણ થતાં મારું માન ઘવાયું. અને માન
મેં કીધું - ના. ના. યાર. કોઈ ચાડી મરશે તો મને આ ઘાયલ થતાં જ દોષદ્રષ્ટિ સતેજ બને છે આ સિધ્ધાંતાનુસાર ગાડી
કોચમાંથી કાઢી મૂકશે. અંગેના દોષી મારી નજરે ચડવા માંડ્યા. મને થયું આ શતાબ્દિ
છોકરીઓ બોલી - તોય તમારે ખાઇ ત. ન જ શકાય. હા, ગાડીવાળા સાવ મૂરખ છે. જોતા ય નથી કે અત્યારે શિયાળો છે.
તમે અભક્ષ્ય ખાતા જ હો તો તમે ખાવ. ઉનાળો છે કે ચોમાસુ ? બસ બારેમાસ એ.સી. ચલાવવું એટલે
હવે મારી મુંઝવણો વધી ગઇ. મેં કીધુ ગાડીવાળાઓએ ચલાવવું. જો કે આમ કરવા પાછળ એમનો દીર્ઘદ્રષ્ટિનો ધંધો છે.
ઉકાળેલા પાણીવાળાની અલગ સગવડરાખવી જોઇએ. એકાસણા અત્યારે એ.સી. ચાલુ રાખીને લોકોને ઠંડી લગાડવી તેનાથી શરદી { / બેસણાવાળાને અલગ બેસાડવા જોઇએ. થાય એટલે દવાખાને જવું પડે. એટલે ગાડીવાળા અને ડોકટરો બન્ને
હા પણ આ તમારે ખવાશે તો નહિ જ મળેલા હોવા જોઇએ. આમાં ચોક્કસ પાકિસ્તાનનો જ હાથ છે મારી મુંઝવણને ઓળખી જઈને બન્ને ઇ કરી થોડીવાર પણ “એણે એ.સી. બંધના કર્યું અને મને ધાબળો પણ ન આપ્યો
માટે બહાર જતી રહી. એ તકનો લાભ લઇને શું ખાવાનું શરૂ કર્યું ” તેની આ વાતની મકકમતાથી હું અંદરથી બહું પ્રભાવિત થયો.
એટલું ઝડપથી કે પેલી માતાઓ આવી જાય તે પહેલા પતાવી દીધું. કેમકે ગાડીના નિયમો એટલે નિયમો. કોઇપણના પ્રાણના ભોગે
છેલ્લો કોળીઓ મોંમાં નાખ્યોં ત્યાં જ બેઉમાતા આવ્યા. મેં મારુ તો તે પાળવાના જ આજે મેં માંગ્યો કાલે બીજો કોઈ માંગે, એ | મોઢું છૂપાવી દીધું. પણ એ લોકો સમજી ગયા કે મેં ખાઇ લીધુ છે. ઉચિત નથી જ. મનોમન ધન્યવાદદે તો હું પાછો જોક ખાઇ બેઠો.
અને મને થયું કે પ્રભુ! હવે પછી આવી તાબ્દિમાં આવા - થોડીવાર થતાં મારૂડાઇનીંગ ટેબલ તે તૈયાર કરી ગયો. અને સાવ થોડુ પણ પરફેક્ટ જ્ઞાન ધરાવનાર લોકોને મારી આજુબાજુ પછી નાસ્તાની પ્લેટ આપી ગયો.ડાઇનીંગ ટેબલ બેઠકની બરાબર બેસાડશો નહિ. કમસે કમખાવાના પ્રસંગો આ... ત્યારે તો નહિ જ આગળ રહેલી સીટમાં પાછળ રાખવામાં આવ્યા હતાં. હું સાવ બેસાડશો. નાના નાના ડાઇનીંગ ટેબલો જોઇ પ્રભાવિત થયો.
(આછીનું હવે પછી) 88888888888888888888 ૮૮ 888888888888888888888
| SR No. | 537265 |
| Book Title | Jain Shasan 2001 2002 Book 14 Ank 01 to 18 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 372 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 21 MB |