Page Text
________________
ઉછળ છ0 બ ળળ ળળળળળળળળ ળળળળળળળળળળળ છીણી છી છી છી છી છી છી છી છી છી છીણ JIGOVI GUIGUICIO IOI GJIGUI COMIGO IGJI SI GSI COMO
CICCIO COCOMOTOVO તે આત્મપ ણતિ આદો, પરંપરિણતિ ટાળો શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક) વર્ષ ૧૩ : અંક ૩૮/ ૩૯ : તા. ૨૨ ૫-૨0૧ વર્ક કે એકલો હોય તો ય સુખી-નિસ્પૃહને તો આખું જગત તૃણમાત્ર હરનારા તેવા જ આ સંસારના સુખ માત્ર છે. જેનાથી માત્માની
લાગે છે તેને શોક કયારે ય હેરાન કરી શકતો નથી. જેને પોતાના મોક્ષમાર્ગની પ્રવૃત્તિ રૂંધાય નહિ અને નિર્વિઘ્નપણે તે તરફ આગે શરીરને મમતા પણ સળગી ગઇ, તેને કોઇ સળગાવી મૂકે તોય કૂચ જારી રાખે તે બધી વૃત્તિ-પ્રવૃત્તિ હિતકર કહેવાય અને જેનાથી શોક થી મનહિ. ઘાણીમાં પીલાતા, માથા પર ખેરના અંગારા ભરતા ચારગતિ-ચોર્યાશીલાખના ફેરાની સફર વધ્યા કરેતે બધી બહિતકર કે શરીરુ ની ચામડી છોલાતા મહાત્માઓ મુક્તિ મહેલમાં ગયા કેમ પ્રવૃત્તિ કહેવાય. હિતકર માર્ગે જોડનારા થોડા છે, અહિતકર માર્ગે કેશરીની પણ સ્પૃહાન હતી તેથી કોઇ જશોકન હતો. નિસ્પૃહને જોડનારો મોટોભાગ છે. આજે મોજશોખના, રંગરાગના સાધનો કોઇ બલાવે કે ન બોલાવે, આદર-સત્કાર આપે કે ન આપે તે તો પ્રત્યે જોડનારો વર્ગ કેટલો અને મંદિર - ઉપાશ્રય આદિ વેરાગની મજામાં જ હોય. સંસારના પદાર્થોની સ્પૃહા મટે.અને આત્માના વૃત્તિ-પ્રવૃત્તિ પ્રત્યે જોડનારો વર્ગકેટલો! જેને અનાદિક ળથી આ ગુણોનસ્પૃહા પેદા થાય ને આત્માને શોકરૂપી કલિકે રાહુકયારે
સંસારમાં હું ભટકી રહ્યો છું તેનું સાચું ભાન થાય અને હવે મારે ય ગ્રસકરી શકતો નથી. સ્પૃહાલુ શોકથી સળગ્યા કરે છે. તો તે
વધુ ભટકવું નથી તેવો ભય પેદા થાય તે જ આત્માને હિતકર આત્મી! તું જ તારો માર્ગ નક્કી કરી લે. તારે સાચા સુખી થવું છે
વાત રૂચિકર-પ્રીતિકર-આદરનીય બને. તે સિવાયનો વર જ્ઞાનિએ કે દુ:ખમાં જ રિલાયા કરવું છે?
કરેલા નિદાનને પામનારો છે. જે મારા આત્માને માત્માના (૩૫) વઘરો છો મિત્ર ? હિતવાક્ય શુતિ ન થ: ’
કલ્યાણ-હિતના માર્ગે જ જોડે તે જ ‘માર, સાચા Iબહેરો કોણ? જે હિતવાકયને નથી સાંભળતો તે!
સંબંધી-સ્નેહી-મિત્ર-હિતૈષી. તે સિવાયના મને સંસારમાં ખેંચવા જ્ઞાનિઓએ મોક્ષપ્રાપ્તિના અંગોમાં મનુષ્યભવ, પંચેન્દ્રિયની
- જોડવા પ્રયત્ન કરે તે મારા કહેવાતા હોય તો ય મારા નડિજ પણ થી પરિપૂતા-પટુતા આદિ જે કહ્યા તે સહેતુક છે. કર્મેન્દ્રિયની
પારકા જ. આવો વિવેકપેદા થાય તો હિતકર માર્ગથી ખસેડવાની ન્યૂનત અને ખામીના કારણે ભાવથી લબ્ધિની પ્રાપ્તિના.
કોઇની તાકાત નથી. આવું વીર્ય ફોરવીએ, હિતના મારું સુસ્થિર અભાર થી - કાન હોવા છતાં બહેરાપણું આવી શકે છે. કદાચ
થઇએ, કોઇની પણ શેહશરમ-દાક્ષિણ્ય આદિમાં ફસાયા વિના, સાધન આદિના કારણે તે બહેરાશ દૂર પણ થઇ શકે. પણ જ્ઞાનિઓ
જ્ઞાનિના આ નિદાનથી આપણા આત્માની બાદબાકી કરી, સંપૂર્ણ ‘બહેર બીજાને કહે છે. જેની પાસે કાન હોવા છતાં, સાંભળતો
હિત અવસ્થાને પ્રાપ્ત કરનારા બનીએ તે જ ભાવના. વવાય તો હોવા છતાંય પણ આત્માના હિતવાકયોને સાંભળતો નથી તે બહેરો
પરસ્પરના હિતમાં સહાયક બનવું છે પણ કોઇના બહિતના છે. કચસ્વામી-પ્રભુતા - માલિકીના કારણે હિતવાકય સાંભળવું
નિમિત્ત તો બનવું જ નથી. આવો પણ અડગ નિર્ણય કરીશું તો પડે તો સાંભળે પણ સાંભળ્યા ન સાંભળ્યા જેવું કરે, એક કાનેથી
આપણે કાનની શાન’ને જાળવનારા ખીલવનારા બની શું. સાંભd, બીજા કાનેથી બહાર કાઢે, જીવનમાં અમલી કરવાનો
જેને ખરેખર મોક્ષની સાચી પ્રીતિ પેદા થઇ છે અને કોઇ વિચાર-પ્રયત્ન જનહિતે બધા બહેરા છે. આજે તો દુનિયામાં
સંસારની વાસ્તવિક ભીતિ જાગી છે તેવા જ પુાત્માઓ આ પણ રતલબી બહેરા ઘણા છે, સ્વાર્થની વાત ધ્યાનપૂર્વક સંભળ ઇ-સમજાઈ જાય. ‘કાન છે પણ શાન નથી” તે પણ આજ
પરપરિણતિથી, પુલના સંગમાત્રથી બચી, આત્મપરિગતિને અર્થને ધોતક કરનાર છે. આત્મહિતકર વાક્યો કદાચ કર્કશ-કઠોર
કેળવી- આદરી આત્માના સુવિશુદ્ધ સ્વરૂપને પ્રાપ્ત કરનારા બને લાગતું હશે પણ પરિણામે સુંદરતાને સર્જનારા છે. જ્યારે
છે. આપણે સૌ પણ આત્મિક ગુણોને પામનારા બની છે, તેવો અહિ કરવાકયો પહેલા મીઠા-મધુરા-સુંવાળા લાગે અને પરિણામે
પ્રબલ પુરૂષાર્થ કરી આત્માના ભગવદ્ભાવને પેદા કરે, આત્મા કવિ કને આપનારા છે. બુદ્ધિશાલી પણ તે જ કહેવાય જે માત્ર
જ્યોતિમાં વિલન બનીએ તે જ મંગલ કામના. પ્રત્યક્ષ સુખ કે પરિણામનો વિચાર કરી તેમાં મૂંઝાય નહિ પણ
| સર્વાદિના સુમુખેથી સાંભળી, વિવિધ વાંગનથી જે પરિણમે જે હિતકર હોય તેવી પ્રવૃત્તિ કરે. દુનિયામાં મંદીના
આનંદ થયો તેની અનુભૂતિ સૌ વાચકોને થાય તેજમંગલવાવનાથી સમય પોતાના માલનું લીલામ કોઇ કરતું નથી પણ મોસમની
આ લેખમાળા લખી છે. તેમાં છદ્મસ્થપણાથી માદ કે રાહનાએ છે. સંસારના સુખ માત્ર દેખાવે મનોહર-સુંદર છે પણ
અનુપયોગથી શ્રી જિનાજ્ઞા વિરુદ્ધકેતેતેશ્રી શાસ્ત્રકાર પર ર્ષિઓના પરિણામે ભયાનક વિપાકને આપનારા છે. સંસારના ભોગસુખોનો
આશય વિરુદ્ધ કાંઇ લખાયું તો ત્રિવિધ ક્ષમાપના સહ, Sણગ્રાહી પ્રારંકિવો અને પૂર્ણાહુતિ કેવી તે સંસારી જીવોના અનુભવની
તર્જજ્ઞો શબ્દ ન પકડતા, આશય-ભાવને વિચારી મને માફ કરે તે વાતી કિંપાકની ફ્લદેખાવે-સ્વાદમાં સુંદર અને પરિણામે પ્રાણ ભાવના સહ વિરમું છું.
nળળ ળળળળળળળળળળળળ ળળળળળળળળળ ળીews
LOMMETJEMMMMMMMMMMMMCFICIENCJENCICNICSCSICSITTCNTIESTNESIES ENCHES
| SR No. | 537264 |
| Book Title | Jain Shasan 2000 2001 Book 13 Ank 26 to 48 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 354 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 22 MB |