Aashirwad 1969 07 Varsh 03 Ank 09

SR No.: 537033
Original Sutra Author: N/A
Author: M J Gordhandas, Kanaiyalal Dave
Publisher: Aashirwad Prakashan
Publication Year: 1969
Total Pages: 42
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Aashirwad, & India
File Size: 7 MB

Page 7

જુલાઈ ૧૯૬૯ ] પતિ અને પત્ની
[ ૫ નથી, એમ જેઓને લાગે છે, તેમ જ જેઓ તેમની નથી, અને સ્ત્રીએ પોતાનું પતિવ્રત્ય અને પુરુષે સુધારણું નહિ કરતાં તેમને હંમેશાં કેવળ ગુલામ. પિતાનું પત્નીવ્રત ભંગ થવા દેવું એના જેવો મહાન ગીરીમાં રાખવા ઈચછે છે, તેઓ ખચીત માનજે કે વિશ્વાસઘાત બીજો કોઈ નથી; એટલા માટે એ વ્રત પતિ' કહેવડાવવાને જરા પણ ગ્ય નથી.
બહુ કુશળતાથી સાવધ રહીને પાળવું જોઈએ. એ તેમ જ પતિને અનેક પ્રકારે છળ કરીને
વિશ્વાસઘાત કરવાના વિચારમાત્રથી કે તેની છાયાથી અથવા મોહપાશથી બાંધી લઈને તેની ઉપર પોતાનું પણ અંતઃકરણ અભડાઈ જાય છે. ઉચ્ચપણું રાખવા ઈચ્છનારી સ્ત્રી “પત્ની” કહેવડા
જે પતિવ્રત્ય સંભાળી રાખવાને માટે મહાન વવાને જરા પણ યોગ્ય નથી. '
પ્રયાસ કરવા પડે છે, નિર્ભય સ્થળમાં જ જેનું સંસારમાં પતિએ પત્ની ઉપર અને પત્નીએ
રક્ષણ થઈ શકે છે એટલે કે છેક નજીવા મોહથી પતિ ઉપર કઈ પણ પ્રકારને જુલમ કરવો નહિ, પણ જેને નાશ થાય છે–તે કંઈ ખરું પાતિવત્ય બંનેએ એક મતથી સંસાર ચલાવવો.
નથી. સ્ત્રીપુરુષમાં પરસ્પરનો પ્રેમ એટલે મજબૂત સ્ત્રીપુરુષની ગ્યતા અને અધિકાર સરખાં .
હોવો જોઈએ કે ગમે તેવો બળવાન મોહ ઉત્પન્ન છે, તોપણ પુરુષ અને સ્ત્રીએ પણ પોતપોતાનાં
થાય, તોપણુ જેથી કરીને આ પ્રેમનો વિનાશ થવાને કર્તવ્યમાં દક્ષ-ખબરદાર રહેવું. એકબીજાને અધિ
સંભવ છે, એવી જાતના વિચાર પણ મનમાં આવી
શકે નહિ. કાર પચાવી પાડવાનો પ્રયત્ન કરવો નહિ,
પાતિવત્યની સાથે પોતાનામાં અડગ પ્રેમ પણ - કટંબમાંના દરેક જણને એક એક કાર્ય સોંપી
હોવો જોઈએ. તેમાં પતિવ્રતના સદગુણથી સ્ત્રીઓની દીધેલું છે. તે કાર્ય કેઈએ પણ મૂકી દેવું નહિ.
યોગ્યતા કાયમ રહે છે. અને પ્રેમના સદગુણથી તેઓ પુરુષ સ્ત્રીપણું સ્વીકારીને ઘરની અંદરનાં
બીજાંની પણ ચગ્યતા વધારે છે. પતિવ્રત્ય એ નહિ ઘરકામ કરવાની ઈચ્છા કદી પણ કરવી નહિ; તેમ
ઊઘડેલું ફૂલ કે કળી છે, એમ કહીએ, તો પ્રેમને જ સ્ત્રીએ પણ પોતાનામાં પુરુષપણે લાવીને પુરુષાનું પ્રફુલિત થયેલું પુષ્પ છે, એમ કહેવામાં કોઈ પણ કામ કરવાની લાલસા રાખવી નહિ.
જાતની હરક્ત નથી. પરમાત્માએ દરેક જણને જે કંઈ કર્તવ્ય
એટલા માટે પતિપત્નીએ એકબીજાં ઉપર સેપ્યું છે તે સ્ત્રીએ કે પુરુષે સંતોષથી કરવું.
નિર્ભર પ્રેમ કરે, અને એકબીજાનાં અંતઃકરણમાં બંનેએ એકબીજાને પોતાનાં સહાયક તરીકે સમજવાં;
પ્રેમ વડે નિરંતર નિવાસ કરવો. પણુ પ્રતિસ્પધી સમજવાં નહિ.
બંને જણ એકબીજાની સહાયથી જેવી રીતે જે સ્ત્રી પ્રભુના હુકમની અવજ્ઞા કરીને પોતાનો
ગૃહસંસાર ચલાવે છે, તેમ તેઓ બંનેએ મળીને કમળ એવો દેહ સ્વભાવ ભૂલી જાય છે, અને પિતાને
હંમેશાં ઈશ્વરની ઉપાસના કરવી. તેમ જ કઈ કઈ વાસ્તવિક કાર્યભાગ તજીને અતિશય કષ્ટસાધ્ય, એટલું
પ્રસંગે પારમાર્થિક વિષયો ઉપર વાતચીત કરીને જ નહિ પણ સ્ત્રી જાતિને અયોગ્ય એવા પુરુષોનાં
પોતાના વિચારો એકબીજાને નિવેદિત કરવા. કાર્યો કરે છે, તેને ધિક્કાર છે! એવી સ્ત્રીને સર્વ
પતિપત્ની એકાન્ત સ્થળમાં બેસીને આનંદપ્રદ રીતે વિનાશ થશે. આખરે તેને લજજા તથા અપ્રતિષ્ઠા
અંતઃકરણથી જે સમયે પ્રભુનું ધ્યાન, ભજત તથા પ્રાપ્ત થશે.
ચિનન કરે છે તે સમયના દેખાવ અત્ય ત રમણીય ગર્વથી કુટુંબને વિનાશ થાય છે, તેમ જ અને સુંદર હોય છે. તે દશ્ય જોઈને અંતર્યામી ઈષ્યિ અથવા મત્સરથી પણ સંસાર કથળી જઈને જગદાત્મા પ્રભુને પરમ સંતોષ થાય છે. કહેબસુખનો સર્વથા વિનાશ થાય છે; એટલા માટે
આવી રીતે સંસારમાં વર્તનાર સ્ત્રીપુરુષનાં ‘ઈર્ષ્યા કરવી એ મહાન પાપ છે, એમ સમજી તેથી સ્વર્ગીય સુખને પ્રારંભ આ લોકમાં જ થાય છે દૂર રહેવું.
અને મરણ પછી તેઓ શાશ્વત સુખના આનંદમાં વિશ્વાસઘાત સમાન બીજું કઈ મહાન પાપ સદા માટે નિવાસ કરે છે.