Page Text
________________
.૧૬]
આશીવાદ
1 જૂન ૧૯૬૭ તેઓ રાજા તુમસેનના આશ્રમે ગયા. ત્યાં એક પ્રસન્ન કર્યા. આ પ્રમાણે તે આશ્રમમાં રહેતાં ઝાડ નીચે નેત્રહીન રાજા સુમસેન બેઠેલા હતા. કેટલાક સમય પસાર થશે. રાજા અશ્વપતિએ તેમની યથાયોગ્ય પૂજા કરી અને
એમ કરતાં સત્યવાનના મરણનો દિવસ પણ વિનયી વાણીથી તેમને પોતાનો પરિચય આપ્યો. નજીક આવી પહ ો. સાત્રિી એક એક ધર્મને જાણનાર રાજા મિસેને આસન વગેરે દિવસ ગણતી રહેતી હતી. તેના હદયમાં હંમેશાં આપીને રાજા અશ્વપતિને સાકાર કરો અને પૂછયું : નારદજીનું વચન યાદ હતું. તેણે જોયું કે હવે ચોથા કહે, શા કારણથી આપે મારી પાસે પધારવાની દિવસે સત્યવાનને મારવાનું છે, એટલે તેણે ત્રણ કૃપા કરી ?'
દિવસનું વ્રત લીધું. રાતદિવસ તે સ્થિર થઈને અશ્વપતિએ કહ્યું: “રાજર્ષિ, મારી આ બેસી રહી. હવે કાલે પતિદેવના પ્રાણ પ્રયાણ કરશે સાવિત્રી નામની કન્યાને આપ આપની પુત્રવધૂ રૂપે એ ચિંત માં બેઠાં બેઠાં જ સાવિત્રીએ રાત્રી વિતાવી. સ્વીકાર કરો '
બીજે દિવસ કે જે છેલ્લો દિવસ હતો, તે દિવસ ઘમસેને કહેવા લાગ્યા : “હું રાજ્યથી ભ્રષ્ટ ઊગતા પહેલાં જ સાવિત્રીએ પોતાનાં રોજનાં કામ પુર થયેલ છું. અહીં વનમાં કષ્ટમય જીવન વ્યતીત કરી લીધી. તે બ્રાહ્મણ, વૃદ્ધો, સાસુસસરા વગેરેને પ્રણામ કરું છું. તમારી કન્યા અ.વી કષ્ટ સહન કરવા
કરી તેમની આગળ હાથ જોડી ઊભી રહી બધા નથી. તે અહીં આશ્રમમાં વનના દુ:સહન કરતી તપસ્વીઓએ એને અખંડ સૌભાગ્યના આશીર્વાદ કેવી રીતે રહી શકશે ?”
અ યા. સાવિત્રીએ તપસ્વીઓની તે વાણીને અશ્વપતિએ કહ્યું : “રાજન, સુખદુઃખ તે થાસુ-એમ જ થાઓ” એવા ધ્યાનયેગમાં સ્થિર આવે છે અને જાય છે. હું અને મારી પુત્રી બા રહીને ગ્રહણ કરી આ વખતે સત્યવાન ખભે કુહાડી વાત સમજીએ છીએ. મારા જેવા માણસને આપે લઈને વનમાં લાકડાં લેવા જવા માટે તૈયાર થયો. આ કહેવાનું ન હોય. અમે તો બધી રીતે નિશ્ચય ત્યારે સાવિત્રીએ કહ્યું : “તમે એકલા ન જાઓ; કરીને જ આપની પાસે આવ્યાં છીએ.”
હું પણ તમારી સાથે આવીશ” સત્યવાને કહ્યું : ઘુમ સને કહ્યું : “રાજન, હું તો પહેલેથી પ્રિયે, પહેલાં તું કદી વનમાં ગયેલી નથી. વનનો જ આપની સાથે સંબંધ કરવા ઇરછતો હતો. પરંતુ રસ્તો બહુ મુશ્કેલ હોય છે. વળી તું ઉપવાસને લીધે રાજ્યહીન થવ ને લીધે મેં મારો વિચાર છેડી દીધો અશક્ત થયેલી છે. તો વિકટ માર્ગમાં પગે ચાલીને હતો. હવે જે મારી પૂર્વની ઈચ્છા આપોઆપ જ કેવી રીતે આવી શકીશ?' સાવિત્રી બોલી : “ઉપપૂર્ણ થતી હોય તો ભલે તેમ છે.
વાસને લીધે મને કોઈ જાતની નબળાઈ અથવા તે પછી આશ્રમમાં તથા આજુબાજુ રહેનાર ' થાક નથી. આપની સાથે વનમાં આવવા માટે મને સર્વ બ્રાહ્મણોને બોલાવી બંને રાજાઓએ સત્યવાન બહુ ઉત્સાહ છે. માટે આપ મને રોકે નહીં અને સાવિત્રીનો વિધિપૂર્વક વિવાહ સંસ્કાર કરાવ્યું. સત્યવાને કહ્યું : “જે તને ચાલવાનો ઉત્સાહ હોય પછી રાજા અશ્વપતિ પોતાને દેશ પાછા ફર્યા. તો તને જે પ્રિય લાગતું હોય તે કરવા તૈયાર ગુણવાન પત્ની મળવાથી સત્યવાનને બહુ પ્રસન્નતા છું, પણ તું માતાજી અને પિતાજીની આજ્ઞા લઈ લે.” થઈ અને પોતાને મનમાન્ય વર મળવાથી સાવિત્રીને
સાવિત્રીએ સાસુસસરાને પ્રણામ કરી કહ્યું: પણ બહુ આનંદ થયે. પિતાના ગયા પછી તેણે “મારા સ્વામી ફળ વગેરે લાવવા માટે વનમાં જાય રાજકુમારી તરીકેનાં બધાં ઉત્તમ વસ્ત્રો અને છે. જો તમે અજ્ઞા આપો તે આજે હું પણ ખાભૂષો ઉતારી દીધાં અને પતિના જેવા વન- તેમની સાથે જવા ઇચ્છું છું. આ ઉપરથી ઘુમસૅને વાસના વસ્ત્રો ધારણ કરી લીધા. પિતાના ગુણોથી, પોતાની પત્નીને કહ્યું : “જ્યારથી સાવિત્રી વહુ વિનયથી અને સેવા વગેરેથી સાવિત્રી સાસુ સસરાના બનીને આપણા આશ્રમમાં આવી છે ત્યારથી હજુ મન જીતી લીધી તેમ જ મધુર વાણ, કાર્યકુશળતા, સુધી એણે કોઈ વસ્તુની માગણી કરી હોય એવું શાતિ અને એકાન્તમાં સેવા કરીને તેણે પતિદેવને મને યાદ નથી. માટે આજે જરૂર તેની ઈચ્છા પૂરી
| SR No. | 537008 |
| Book Title | Aashirwad 1967 06 Varsh 01 Ank 08 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | M J Gordhandas, Kanaiyalal Dave |
| Publisher | Aashirwad Prakashan |
| Publication Year | 1967 |
| Total Pages | 25 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Aashirwad, & India |
| File Size | 4 MB |