Divyadeep 1970 Varsh 07 Ank 10

SR No.: 536832
Original Sutra Author: N/A
Author: Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah
Publication Year: 1970
Total Pages: 16
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Divyadeep, & India
File Size: 3 MB

Page 4

દિવ્ય દીપ મળી જાય, સદે કરે અને સામાન ઉપાડીને કરતાં પણ વધારે સૂક્ષ્મ આપણામાં પ્રચ્છન્ન છે. ત્યાં રહેવા ચાલ્યા જાઓ ને? ફલેટ લીધા પછી એને જોવા માટે Magnifying glass કામ એવું તે નથી કરતા ને કે ફલેટ વાલકેશ્વરમાં નથી લાગતે, આ આંખ પણ કામ નથી લીધે છતાં તમે રહેતા હો ભૂલેશ્વરમાં જ લાગતી પણ આંખની અંદર રહેલી આંખ કામ
જે ઠેકાણે કહેવામાં આવ્યા છે એ ઠેકાણે લાગે છે, દષ્ટિની પાછળ રહેલી દષ્ટિ કામ લાગે ભગવાન હોય તો હું આપને પૂછું છું કે તમે છે. આ સ્થલ દષ્ટિ ઘણીવાર બંધ કરી દેવી ત્યાંથી પાછા કરવા આવે છે ? ભગવાનને પડે છે. એ બંધ થાય છે ત્યારે જ એ સૂક્ષ્મ મળવા જાઓ છો તે ભગવાનને મળ્યા પછી
- તત્ત્વ દેખાય છે. . પાછું અહીં આવવાનું મન કેમ થાય છે? તમે
તમે જાણે છે કે જ્યારે ફિલ્મ જોવાની એવું તે નથી કહેતા ને કે ભગવાન કયાં રહે હોય ત્યારે બધી લાઈટ બંધ કરી નાખવી પડે છે તે જોઈ આવ્યા, હવે ભગવાન ભલે ત્યાં રહેતા, અમે અહીં જ ભલા છીએ.
' છે. એ વખતે પડદા screenની ઉપર બહારને તમે પાછા આવ્યા છે એ બતાવી આપે પ્રકાશ ખૂબ પડતું હોય તો પડદા ઉપર દેખાતી છે કે તમે જે પામવા ગયા તે પામ્યા નથી, આકૃતિઓ ઝાંખી થઈ જાય છે. જે પ્રતિબિંબ કાંઈ મળ્યું જ નથી.
reflection આવી રહ્યું છે એને જોવા માટે આપણે આ વિચાર બહુ ગંભીરતાથી આસપાસની બધી લાઈટ બંધ કરવી પડે છે. કરવાને છે અને હું તમને ચોક્કસ કહું છું કે એવી રીતે આપણે આ અંદરની વસ્તુ જોવા જેટલા ઊંડાણથી, જેટલી ગંભીરતાથી, જેટલી માટે બહારની દષ્ટિને પણ કઇકવાર બંધ કરવી શાંતિથી અને જેટલા પ્રસન્ન મને આ વિચાર પડે છે. બહારની દષ્ટિ બંધ કરીએ તે અંદરની કરશો એટલે જલદી રસ્તો જડશે. પણ ઉતાવળ દ્રષ્ટિ એકાગ્ર, એક ચિત્ત અને સ્થિર બને છે અને ધમાલ કરશે; કંટાળો, દુઃખ અને ખાટો અને અંધારી રાત્રિએ જેમ વીજળીના ઝબકારામાં વૈરાગ્ય લઈને ભગવાનને રસ્તે જશે તો આ
ન જડયું, જડયું અને ન જોયું, જોયું એવું કંઈક જન્મમાં તે નહિ પણ હજાર જન્મ પણ એ
થાય છે, એવો જ કાંઈક અનુભવ એ સૂક્ષ્મને રસ્તે નહિ જડે.
A થાય છે. આ અનુભવ અત્યંત સૂક્ષ્મ છે. ભગવાનને રસ્તે આમ જોવા જાઓ તે
માટે જ જેને તું દૂર માનીને બેઠે છે; બહુ સહેલું છે, આમ જોવા જાઓ તે અતિશય
જેને તું તીર્થોમાં, મૂર્તિઓમાં શેધી રહ્યો છે કઠિન છે. કેક સંતે કહ્યું: “તદ્દ રે, તદ્દ
એ તારી અત્યંત નજીકમાં છે. કેટલું નજીક અંતિકે” જે તને અત્યંત દૂર લાગે છે, એ
છે? તે કહુ, શ્વાસોશ્વાસ કરતાં પણ નજીક તે એકદમ તારી નજીક છે. પણ નજીકની વસ્તુ હરહમેશા આપણને દેખાતી નથી.
છે. તારા જે શ્વાસોશ્વાસ ચાલી રહ્યા છે એ તો ચશમા પહેરનારને ખબર હોય છે કે બે પિતે જ છે. પણ તું માને છે કે તારા કરતાં જાતની દ્રષ્ટિ હોય છે. short sight અને આત્મા જુદો છે? ભલા માણસ! તું જે ના હોય long sight. આપણી પરિસ્થિતિ એ છે કે જે તે એ કેવી રીતે હોઈ શકે? જે વખતે એ વધારે નજીક છે એ દેખાતું નથી કારણ કે એ આત્મા ગમે ત્યારે સમજી લેજે કે શ્વાસોશ્વાસ વધારે સૂક્ષ્મ છે. પણ જે વધારે દૂર છે એ પણ ગયા. આ શ્વાસોશ્વાસ છે એ જ એની યાદ દેખાય છે કારણ કે એ વધારે સ્થૂલ છે. સ્કૂલ છે, એ જ એની પ્રતીતિ છે, એ જ એની સાક્ષી દેખાય છે, સૂમ દેખાતું નથી. સૃહમ પરમાણુ એ છે અને એ જ એની હાજરી બતાવે છે.