Page Text
________________
* પ્રકાશના સાન્નિધ્યમાં
*
(વરલી પ્રતિષ્ઠા મહોત્સવ પ્રસંગે પૂ. ગુરુદેવ ચિત્રભાનુ મહારાજશ્રી વરલી પધાર્યા અને વરલીના ભાઈઓને પૂ .શ્રીના પ્રવચનનેા લાભ મળે એવી ભાવનાથી રોનક ઇન્ડસ્ટ્રીઝ તરફથી રવિવાર તા. ૩૧-૧ ૭૧ વરલી ડેરીમાં ગેાઠવાયેલ પ્રવચનની નેાંધ)
સવારના સમય હતા, એક કિશાર પેાતાના પડછાયાને પકડવા દોડી રહ્યો હતા. પડછાયા આગળ અને એ પડછાયાની પાછળ. એ દોડી દોડીને થાકી ગયા પણ પેાતાના પડછાયાને પકડી ન શકયા. જેટલી એ ઝડપ વધારતા ગયા એટલી જ ઝડપ પેલા પડછાયા પણ વધારતા ગયા. એને ખ્યાલ ન આવ્યે કે આ પડછાયા બીજા કેાઈના નહિ પણ મારા પેાતાના જ છે.
આ દોડતા બાળકને ચિન્તકે કહ્યું: “ઊભા રહે, તું શું કરવા ઢાડે છે?” થાકેલા બાળકે કહ્યું : “ પડછાયાને પકડવા. ' “ પડછાયાને જ તારે પકડવા હાય તા તારે એની પાછળ ઢોડવાની જરૂર નથી પણ પડછાયાને તારી પાછળ દોડતા કર. તારું માઢું ફેરવી નાખ. તારું મેહું સૂ તરફ કર, પછી તું ચાલવા માંડ. જો
પડછાયે
નહિ ?
છે? ''
તારી પાછળ પાછળ ચાલવા માંડે છે કે હા, તારે પડછાયાને કયાંથી પકડવા હું એને મારે માયાથી પકડવા છે. ’ તારા માથાને પકડ એટલે એનું હાથમાં આવી જશે. ''
“ તા તુ
તારા
માથું
જરા મેહું જ ફેરવવાનું હતું. માત્ર જરાક દિશા જ બદલવાની હતી. એ પશ્ચિમ તરફ દોડી રહ્યો હતા, એને બદલે મેઢુ પૂર્વ તરફ કરવાનું હતું. ખાળકે જરાક માઢું ફેરવ્યુ અને જોયુ તા હવે એ જેમ જેમ ચાલતા ગયા તેમ
એવા સમયે દૂરદૂરથી તાપમાં રઝળતા પથિકને કયાંક ઠંડા પાણીની પરખ મળે, પ્રેમથી કા'ક માતા પાણીના પવાલા ધરે, એ પીએ અને અંતરથી ‘ હાથ ’ને ઉદ્દગાર નીકળે-શું એ પ્રભુ દન નથી ?
તેમ એને પડછાયા એની પાછળ આવતા ગયેા. ખાળક ખુશ ખુશ થઇ ગયા.
રામતીથે આ વાર્તા લખીને કહ્યું કે જે બાળક દાડતા હતા, ઢોડી દોડીને થાકી ગયા હતા એ બાળક બીજો કાઇ નહિ પણ આપણે જ
બધા છીએ.
કેટલાં વર્ષોથી દોડતા આવ્યા છીએ ? ક્રાઇ કહે : ભગવાનને મળી લઇએ, કાઇ કહેઃ તીર્થાની જાત્રા કરી લઇએ, કોઈ કહે: સત્સ`ગ મ`ડળેા ઊભાં કરીએ, કઇ કહેઃ ઓચ્છવ કરીએ, ક્રાઇ કહે: સપ્તાહ બેસાડીએ. આ ધમાલ જોઇને કદી વિચાર આયેા છે કે આપણે બધાં કયાં જઇ રહ્યા છીએ
તમે આત્માને શોધવા જાઓ છે, પરમાત્માને હુંઢવા જાએ દો, એ શેાધમાં આપણે કયાં નથી
ગયા ? એવું કયું સ્થાન બાકી રહેવા દીધું છે જ્યાં આપણે ભગવાનને શોધવા ન ગયા હાઇએ ?
કાશી જાઓ, હરદ્વાર જાએ, કે હિમાલય જાએ. પટણ કરીને પાછા આવે. કાઈ પૂછે
k
શુ કરી આવ્યા ? ’” શું કહેા ? “ ભગવાનનાં દર્શન કરીને આવ્યા. ''દન કર્યા તે પાછા કેમ આવ્યા ? જેને ભગવાન મળે તે આ ધમાલમાં પાછે શું કરવા આવે? શું કરવા ગયા હતા? ભગવાનને મળવાને ? મળ્યા પછી છૂટા પડવુ કેમ ગમે?
તમે ફ્લેટ લેવા જાએ, મનગમતા ફ્લેટ મદિરના પ્રભુ એ તે પ્રેરણાની મૂર્તિ છે, પ્રેમને અખૂટ ખજાના છે. પ્રેમના ખજાના અંદરથી લૂટ્યા પછી બહાર લુટાવવાને છે.
–ભાવિક આત્મા
| SR No. | 536832 |
| Book Title | Divyadeep 1970 Varsh 07 Ank 10 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chitrabhanu |
| Publisher | Chandulal T Shah |
| Publication Year | 1970 |
| Total Pages | 16 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Divyadeep, & India |
| File Size | 3 MB |