________________
વરલીમાં પ્રભુ પધાર્યા
મુ’ખઇ જેવી વિશાળ નગરીમાં મદિશ અને ઉપાશ્રયાના કયાં તાટા છે !
પણ એવાં પણ કેટલાંક સ્થળેા છે જ્યાં મંદિર અને ઉપાશ્રયના અભાવે સાધુ દૂરથી જ વિહાર કરી જાય છે. ત્યાંની જનતાને ન દશ નના લાભ મળે, ન સ્વાધ્યાય કરવાના સુઅવસર પ્રાપ્ત
થાય.
વરલી પણ એવું જ કા’ક સુંદર, રમણીય સ્થળ હતું. સમુદ્ર કિનારે શાંત વાતાવરણમાં નૈસર્ગિક આનંદ લૂંટનારા ઘણા હતા પણુ આત્માના આનંદૅ લૂંટાવનારા કાઈ ન હતા. મુંબઇના બે છેડાને જોડતુ એવું નાનું-શું પરું એકલવાયું હતું. ભકતજના હતા પણ ભકિત કરવાના લહાવા એમને નહાતા મળતા.
ત્યાં મુનિશ્રી ઇન્દ્ર વિજયજી મહારાજના ઉપદેશથી વરલી નાકા પર ગેરેજમાં ગૃહમ`દિરની સ્થાપના થઈ. પણ ઉપાશ્રયના અભાવે સાધુસંતાનાં દર્શન તા દુલ ભ જ રહ્યાં.
(અનુસ’ધાન ભગવાન કૂવામાં છે. ચાલ, તને બતાવુ કૂવા પાસે લઈ જઈ ને પૂછ્યું: “જો, અંદર કાણુ દેખાય છે ?’” બાળકે સહજતાથી કહ્યું: “હું દેખાઉં છું. ” “તું છે। એ જ ભગવાન છે. શરૂમાત અહીંથી, આપણાથી કરવાની છે. ??
હવે દીકરાને પણ આ ગહન તત્ત્વજ્ઞાન સમજાયું.
27
આપણી અંદર ચૈતન્ય છે એ જ તેજ છે. એ તેજ આજે ઢંકાયેલુ છે, તિમિરના આવરણથી આવૃત થઈ ગયુ છે. જેમ દીવા ઉપર લેાખડનું ઢાંકણુ મૂકે તેા પ્રકાશ ન દેખાય પણ ઢાંકણામાં કાણાં પડી જાય તે આછા આછે પ્રકાશ આવે અને ઢાંકણુ નીકળી જાય તે પૂ પ્રકાશ આવે એમ આપણાં તેજ ઉપર વાસનાનુ
એ
વર્ષો વીતતાં ગયાં પણ વરલીની જનતાને ન પ્રેરણા મળી, ન માદન મળ્યું.
એવામાં પૂ. ગુરુદેવ મુનિશ્રી ચિત્રભાનુ મહારાજશ્રી કેટમાં ચામાસું પૂર્ણ કરી શેષકાળમાં વિહાર કરતા કરતા મુખઇના પરાએ તરફ પધાર્યા. વચમાં વરલી આવ્યું. અને તા. ૧૫-૨-૬૫ વરલી નાકા ઉપર આવેલ શિશુ વિકાસ મ`દિરમાં પ્રવચન ગોઠવાયું. સ્વાધ્યાય કરવા એકત્રિત થયેલી વિશાળ માનવમેદની જોતાં જ પૂ. ગુરુદેવશ્રીને વિચાર સ્ફૂર્યાં.
આટલા બધા આતુર આત્માઓને સ્વાધ્યાયના વધારે લાભ મળે તેા કેવુ સારું ? આ તૃષાતુર આત્માઓને પાન કરાવવા સાધુએ અહીં આવે તે કેવી સુંદર સંસ્કારની સૌરભ ફેલાય ? મારવાડ અને કચ્છ દેશ છોડીને જે ધંધો કરવા સુખઇ આવ્યા છે તે શું માત્ર ધનનું જ ઉપાર્જન કરશે ? શું આત્માને સમૃદ્ધ કરે એવું જ્ઞાનપાન નહિ કરે ? જે મુઝગ છે ૧૩૬ થી ચાલુ)
આવરણ આવ્યું છે તે નીકળે તેા કેવલ જ્ઞાન જ વર્તાય.
સાચા ગુરુ, સાચા માર્ગદર્શક, સાચા ભામિયા એમ જ કહેવાને કે અહીંથી, તમારાથી શરૂઆત
કરી.
ભગવાન તારામાં જ છે? એકવાર સમજાય કે ભગવાન મારામાં છે પછી એ ઊભેા નહિ રહે. ભગવાનને પોતાનામાં અનુભવ્યા વિના જંપવાને નહિ.
તેજ અને તિમિરને કદી ખનતું જ નથી. તમારે માત્ર ઢાંકણું જ ઉંચકવાનું છે. પ્રકાશ આવતાં અંધકાર રહેશે ? સૂર્ય આવતાં રાત રહેશે? સંપૂર્ણ
6