Divyadeep 1970 Varsh 07 Ank 01 02

SR No.: 536823
Original Sutra Author: N/A
Author: Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah
Publication Year: 1970
Total Pages: 16
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Divyadeep, & India
File Size: 9 MB

Page 5

૫
દિવ્ય દીપ
‘ચિત્ત પ્રસન્નતાએ પૂજાનું પ્રથમ પરિણામ આખું વિશ્વ મારામાં છે, અને હું વિશ્વમાં છે. તમે બહાર નીકળે અને લોકોને લાગે કે આ વસેલો છું. આ જ અખંડ પૂજા છે. કાંઇક લઈને આવ્યું લાગે છે ! અંદર જઈને * જે ચિત્તની પ્રસન્નતા થાય, પૂજા કર્યા પછી આબે લાગે છે.
જે પૂજા કર્યા પછી અખંડને અનુભવ થાય અને ઘણી વાર શ્યામ અને કદરૂપા મોઢા ઉપર કપટને પટ વચ્ચેથી નીકળી જાય તે જ પણ આ સુરખી આવે છે અને એ મનગમતાં અર્પણમાં સમર્પિત થાય છે. લાગે છે. જ્યારે ધોળા અને સુડોલ મોઢાં દુઃખથી, જેમ સોનામાં રહેલી અશુદ્ધિ બળી જાય વિષાદથી, ક્રોધથી કે અંદરની ઈર્ષ્યાથી બળતાં છે એમ મનના પૂર્વગ્રહ ઓગળી જાય છે, તૂટી હોય છે ત્યારે અણગમતાં લાગે.
જાય છે, અને મન flexible બની જાય છે. પ્રસન્નતા સુંદરતાનું શિખર છે.
માણસ બહુ જિદ્દી rigid છે, પૂછડું પકડ્યું પૂજાના બે પ્રકાર છે. એક ખંડ ખંડ થાય, હોય તે છેડે જ નહિ. કઈ વાત કહેવાની શરૂ કટકા કટકા થાય, એમાં કઈ સાથે એકબીજાનું કરે ત્યાં પિતાના અને અભિપ્રાય વચ્ચે મૂક્યા જોડાણ ન હોય. બીજી અખંડ પૂજા છે, જુદા વિના રહે નહિ. પડ્યા છે એને જોડવાનું કામ કરે છે, વિખૂટા છેડીકવાર તો એવો સમય કાઢે કે તમે પડ્યા છે એને મેળવી આપવાનું કામ કરે છે. તમારા પૂર્વગ્રહાને છેડી નાખે, flexible કમળ
પૂજા કરીને ભગવાનથી જુદા નથી પડવાનું, બની જાઓ અને માત્ર સાંભળો. બીજું બધું પણ ભગવાનની સાથે જોડાઈ જવાનું છે. આજે છેડી માત્ર સાંભળવું. એકાગ્ર બનીને સાંભળશે બધા ખંડ છીએ, આ ખંડમાંથી અખંડ બનવા તે એ વિચારે તમારી અંદર ઊતરશે. માટે જ પૂજા કરવાની છે.
તમે સાંભળતા જ નથી. શું તમને લાગે છે પૂજા કરતાં કરતાં એકતાને અનુભવ કરવાનું
ન
છે ?
કે હું બોલું છું તે તમે સાંભળે છે? ના. છે. મારામાં પરમાત્મા છે અને હું પરમાત્મામાં રે
તમે નથી સાંભળતા. હું જે કાંઈ કહેતો જાઉં છું. આખું વિશ્વ મારામાં છે અને હું વિશ્વમાં છે એની સામે તમે બીજો વિચાર તરત ઊભે સમાયેલ છું. I am the Universe and the
કરતા જ જાઓ છે. કારણ કે તમારા મનમાં Universe is in mę.
જૂદી જૂદી દીવાલે પડી છે. પછી એ ધર્મની ખાંડમાં દૂધ અને દૂધમાં ખાંડ મળી જાય હાય, સંપ્રદાયની હોય, સંસ્કારોની હેય કે છે ત્યારે જ મીઠાશ આવે છે પણ દૂધમાં સાકર જાતિની હોય. એક વિચાર મેં મૂકે એટલે એમની એમ જ પડી રહે તે દૂધ મીઠું નથી તરત એની સામે તમે બીજો વિચાર પ્રતિક્રિયા બનતું. સાકરને ઓગળી જવું પડે છે, ન ઓગળે રૂપે reaction રૂપે કરવાના જ. તે નાનું બાળક પણ દૂધમાં પડેલા સાકરના “ચિત્રભાનુ આમ કહે છે પણ મેં કયાંક માંગડાને કૂટીફૂટીને ગાળી નાખે છે.
જુદું સાંભળેલું છે, મારા બાપા બીજે જ એમ આ “અહમ', આ “હું”, આ “I” જ્યાં કહેતા હતા.” બાપાનું કહેલું જ માનતા આવતા સુધી વિશ્વરૂપ દૂધમાં ઓગળે નહિ, ત્યાં સુધી રહે તે મને સાંભળવા શું કરવા આવે છે? મીઠાશ નહિ આવે.
- ઘરે બેઠા એને જ યાદ કર્યા કરે ને? કે તમે