________________
વીમા
| માં યુવાન અાજથી ત્રણેક વર્ષ પહેલાં મને મળેલા. ત્યારે એ બી. એ.ના છેલ્લા વર્ષમાં હતા. ગઈ કાલે એ ફરી મને મહયા ત્યારે વીમા ભરાવીને પાછા ફરતા હતા. મેં સહેજ પૂછયું : **ઉંમર તા નાની છે. અત્યારથી વીમે શું કરવા ઊતરાવ્યા ? ??
| એ કહે : “જિંદગીને શા ભાસે ? કાચ જેવી આ કાચા, કંઈક થા તે આ વીમા મારી પત્નીને કામ તા લાગે.” | મારાથી પૂછાઈ ગયું; “ તે સાથે પ્રભુનું નિર્મરણ, દાન અને સામાચિકે પણ કરતા જ હશે ? ??
| મારા પ્રશ્ન સાંભળી એ જરાક ઊંચા સાદે બાટ : * આ કેવી વાત ? આ ઉંમર તે કંઈ આવું બધું કરવા માટે છે ? એ માટે હુજુ ઘણાંચ વર્ષો આગળ પડ્યાં છે. ''
આ ઉત્તરથી મને હસવું તે આવું પણ ચૂપ રહ્યો.
દિoથઈવ
વર્ષ ૪ થું
હે પ્રભા ! મને સદબુદ્ધિ આપ કે જે પરિસ્થિતિને હું ન બદલી શકું એને સ્વીકાર કરી લઉં. મને એવું " સાહસ અપ કે જે બની શકે તેમ હાસ તે પરિસ્થિતિને બદલી નાખુ. આ શકય અને અશકયની વચ્ચેના તફેવિત પારખવાની વિવેકબુદ્ધિ પણ તું મને આપજે.
અંક ૩ જો
