________________
ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ
આંખમાં નહિ, અંતરમાં |
પ્રભાતનું દ્વાર ખુયું ત્યારે સૂર્ય ગગનની બારીમાંથી ડોકિયું કરતા હતા, અને ઉદ્યાનમાં થઈ હું વિહાર કરતા હતા. મારી આગળ એક યુગલ ચાચું જતું હતું. અને ગભીર હતાં. ૬૩ ની જેમ એક બીજાની સરમુખ હાવાને બદલે ૩૬ ની જેમ એક બીજાથી વિમુખ હતાં. મને થયું આ અ ને વચ્ચે ૬૩ ના સંવાદને બદલે ૩૬ ના વિવાદ જણાય છે. પણ ચાલતાં હતાં ૩૩ ની જેમ એક બીજાની આગળ પાછળ, | ત્યાં તે પુરુષ એલતે સંભળાય :
' “શું ધૂળ સૌદય' છે તારામાં ! તને ખુશ કરવા લે કે મફતમાં ખુશામત કરે છે. ચના જેવી ધળી થઈ એ તે કંઈ સૌનદય’ કહેવાય ? ” લાવણ્યનીતરતી સ્ત્રીને ઉતારી પાડતા ગાયકે કહ્યું,
| ત્યાં તે જાણે વીજળી ત્રાટકી. “અને તમારા ગળામાં સ્વરની મીઠાશ જ કયાં છે ? મૂર્ખાઓ તમને ગવૈયા કહી વાહ વાહ કરે છે. બરાડા તાણવા એ તે કંઈ સ્વર સંગીત છે ? ”
બનેમાં રહેલે કલહ એક બીજાના દોષ જ જોઈ ૨હ્યો હતો.
હું થે ડું ચાલે ત્યાં ફૂલને કંઈક કહેતા બુલબુલનું મીઠું ગુંજન સંભળાયું. “સૌન્દર્ય તો છે, પુષ્પ ! તારા પરાગ અને પરિમલમાં ! ”
| ફૂલે નેહની સુવાસમાં ઉત્તર આપે: “સૌન્દર્ય તો છે, બુલબુલ ! તારા ગળામાંથી નીતરતા સ્વર માધુર્યમાં.” | અહીં પ્રેમની આંખ ગુણ જ જોઈ રહી હતી. પહેલી જ વાર મને સૌનયન' સત્ય જડયું: સૌન્દર્ય વસ્તુમાં નહિ, પ્રેમમાં છે. આંખમાં નહિ, અંતરમાં છે. તે | -પૂ. ચિત્રભાનું
.
પNNNN
- વર્ષ
૩ જુ
અંક ૪ થી
ICTI[JI[H[IST)
IIIIIIIIIDAY!
--Ser
AT