________________
(૩૪૪
જૈન કેન્ફરન્સ હેરલ્ડ.
(સપ્ટેમ્બર
આ વિશીમાં છેલ્લાં બે સ્તવન “શ્રી પાર્શ્વનાથ” અને “શ્રી મહાવીર ” પરનાં પિતે પણ રચ્યા છે અને તે છપાયાં છે. - હવે એક દંતકથા શ્રવણોપકર્ણ થઈ છે તે અહીં જણાવું છું. પ્રસિદ્ધ ગાયક પ્રાણસુખ કહે છે કે “સુરતના ઓસવાલ નેમચંદ માસ્તર કરીને શ્રાવક હતા. તેઓ અમદાવાદ રહેતા, અને મહાવીર મંડળી નામની સંસ્થા સ્થાપી હતી. તેઓ કહેતા કે શ્રી જ્ઞાનસાર સ્મશાનમાં પડયા રહેતા. કદી ભીક્ષા લેવા જતા ત્યારે “જ્ઞાનસાર કુકે રેટીક ટુકડા ડાલો’ એમ કહેતા ! આ કથામાં શું સત્ય છે તે વાંચકોએ વિચારવાનું છે. . આ પછી શ્રીમદ્ વાનસારજીના અપ્રકટ ચેડાં કાવ્યો આપીશું.
મનનું પ્રાબલ્ય.
(દેશ પંજાબી) મનુઆ બશ નહિ આવે,
અવધુ કેસે રાય દિખાવે-- મનુ જ્ઞાન ક્રિયા સાધન સાધે ખાતામે ન બતાવે; સેવત જાગત બેત ઉઠત, મન માને તિહાં જાવે–મનુઆ આશ્રવ કરણું મેં આપહી, બીન પ્રે ઉઠ દયાવે; સંયમ કરણ જો આપું, તે અહી અલસા–મનુઆ નઈદ્રિય સંજ્ઞા હૈ યાકું, પર સબકું ધુજાવે; ઈનકું થીર કિના સે પુરૂષા, અન્ય પુરૂષ ન કહાવે–મનુ આ સુરનર મુનિવર અસુર પુરંદર, જે ઇનકે બસ આવે; વેદ નપુંસક એકીલે અનકલ, ખીણમેં રોય હસાવે--મનુઆ સિધ્ધિ સાધની સબ સાધના, એહ અધીક કહાવે; જ્ઞાનસાર કહે મન બસ યાકે, સે નિચ્ચે શિવ પા–મનુ આ
–જ્ઞાનસાર. નિશ્ચયે “હું '
. (ભરવી પંજાબી) અનુભવ હમ કબકે સંસારી. મર જનમે ન અનાદિ કાલમેં, શિવપુર બસ હમારી-અનુભવ રાગ દ્વેષ મિથ્યાત્વકી પરિણતિ, શુધ સ્વભાવ ન સમાવે, અનકલ અચલ અનાદિ અબાધિત, આતમભાવ સમાવે-અનુભવે
