________________
૩૧૪]
જૈન કોન્ફરન્સ હેરઠ.
જૈન કેન્ફરન્સ હેરલડ.
[સપ્ટેમ્બર
[સપ્ટેમ્બર
૧ ચંદ્રની કાંતિ જેવા સમજવળ આપના ગુણવડે મારા મન મર્કટને નિયમમાં રાખી, આપના પવિત્ર વચનામૃતનું પાન કરવા અત્યંત આસક્ત થઈ હે સ્વામી ! હું કયારે સ્વરૂપ રમણું બનીશ ?
૧૧ હે નાથ ! આપના ચરણકમળના પ્રસાદથી હું આટલી ઊંચી ભૂમિ સુધી પહોંચ્યો છું તે પણ દુષ્ટ કામાદિક વિકારે મને બલાત્કારે કાર્ય કરવા પ્રેરણું કરે છે એ ભારે ખેદને
વિષય છે.
૧૨ હે પ્રભો ! વિશ્વનાયક એવા આપ નાથ છતે મને શું શું હિત ન સંભવે ? અપિતુ સર્વ હિત સંભવે. પરંતુ જે કે શુભ ભાવનાઓ વડે કામાદિક વિકાર દૂર કરવા બનતું કરું છું તે પણ તે દુષ્ટ વિકાર મારી પુઠ મૂકતા નથી–મારો પરાભવ કરવા મારી પછાડી લાગ્યા રહે છે.
૧૩ હે પ્રભુ! પૂર્વે ભવસમુદ્રમાં ભમતા એવા મને આપ કદાપિ દષ્ટિગોચર થયા જણીતા , નથી નહિંત સાતમી નરક વિગેરેનાં ઉત્કૃષ્ટ દુ:ખ મારે શામાટે ભોગવવા પડે ? અપિતુ કદાપિ ન જ ભોગવવાં પડે.
૧૪ હે નાથ ! ચક્ર, ખગ, ધનુષ, અંકુશ તથા વજી પ્રમુખ ઉત્તમ લક્ષણો વડે લક્ષિત (અંકિત) એવાં આપનાં ચરણયુગલનુંજ શરણ હવે દુર્જય મહાદિક શત્રુથી ભય પામેલા મેં ગ્રહણ કર્યું છે.
૧૫ હે વિશ્વનાથ! અગાધ કરૂણા (દયા) વડે શરણ કરવા લાયક, પવિત્ર, અને સર્વજ્ઞ વીતરાગ એવા આપ, એક દીન, હતાશ (નિરાશ થયેલા) અને આપને શરણે આવેલા મને દુષ્ટ કામ-કદર્થનામાંથી બચાવો બચા.
૧૬ હે નાથ ! આપ વગર બીજે કોઈ પણ મારાં સઘળાં દુષ્કતને છેદવા સમર્થ નથી. અથવા તે શત્રુઓના પ્રતિચક્રને સામા સમર્થ ચક્રવગર ઇદવા કઈ પણ સમર્થ થઈ શકતા નથી.
૧૭ હે સ્વામિન્ ! આપ દેવના પણ દેવ છે, મહેશ્વર છે, બુદ્ધ છે, અને ત્રણ જગતના નાયક છે તેથી જ અંતરંગ શત્રુવર્ગવડે પરાભવ પામેલા હું આપની આગળ અત્યંત ખેદ સહિત રૂદન કરૂં છું.
૧૮ હે પ્રભો ! અધર્મ-યસનને તજી દઈ જેવો હું મનને સમાધિમાં સ્થાપું તેવામાં કામાદિક અંતરંગ શત્રુઓ જાણે ક્રોધાતુર થઇને મને અતિ મેહાન્ડ કરી મૂકે છેમારી શુદ્ધબુધ ઠેકાણે રહેવા દેતા નથી.
૧૯ હે સ્વામિન ! આપના આગમ (વચન) થી હું જાણું છું કે આ મહાદિક મારા સદાયના શત્રુઓજ છે તથાપિ પર–શત્રુઓમાં વિશ્વાસ સ્થાપવાથી મૂઢ બની ગયેલ હું તેમની પાસે રહી સર્વ કંઈ અકૃત્ય કરું છું એ ખેદની વાત છે. એટલે તેમની પાસે મારું લગારે જેર ચાલતું નથી.
