________________
ઇડરના ચિત્યના પરિપાટી (પ્રાચીન કાવ્ય. આહમ્મદાવાદી નારયણું મા. સા ઈસર હરિચંદ સુ; તિણિ અષ્ટાપદ સંઠવીએ મા. થાપીઆ અજિઅ જિણુંદ સુ, સમોસરણ ચકવીસ જિણ મા. પૂજિઈ પરમાણુંદ સુ. ચિહું દિસિ જાલી જેઈઈ મા. કારણ કમલની વેલિ સુ, તરણ થંભા પૂતલીએ મા. દીસઈ કરંતી ગેલિ સુ; આગલિ આવી દેહરીએ મા. સાહ સાધ તેણું જાણિ સુ, મેર નાગ પ્રભુ પાદુકાએ ભા. રાઈણિ રૂખ વખાણિ સુ. તિહાં થિકા પૂજતા પુહચીઈએ મા. ત્રીજઈ ભદ્ર પ્રસાદિ સુ, સંપાહિ પરબત દવિહે એ મા. પીતલમય જિણવંદિ સુ; હુંબડ સાહ ધમી તણુએ ભા. ચુથઉ ભદ્ર વિહાર સુ, નાહાં મોટાં બિંબ સંવે ભા. લોહનઈ કરુંઅ જુહાર સુ. નાલિ મડપ જેઈ કરીએ મા. વલી ભેટીઆ પ્રભુપાય સુ, સીસ નામીનઈ વીનવું એ મા. વયણે સુણુઉ જિરાય સુ; જનમ લગઈ પ્રભુ ભઈ કરીએ મા. કમ્મતણું જે કેડિ સુ, તે સંભારીએ રિસહજિણ મા. વીનવું બે કર જોડિ સુ. ફૂડ કપટ કીધાં ઘણુએ મા. પાપિ પોસિઉ પિંડ સુ, મૂઢપણુઈ પાલી નહીએ મા. જિનવર આણુ અખંડ સું; કુગુરૂ કુદેવ કુસંગતિએ મા. મઈ કીધાં મિથ્યાત્વ સુ, સમક્તિ ચિંતામણિ ચડિઉંએ મા. નગમિઉં વિશ્વ વિખ્યાત સુ. અતિ લોભઈ લખિમી તણુઈએ ભા. મીઠા બોલ્યા બોલ સુ, અધિક લેઈ ઓછાં દીયાં એ મા. કૂડાં કીધાં તલ સુ; પરનારી પરવશ પણઈ એ મા. શીલસિ સંગ ન કીધ સુ, અવસર પામી આપણુ એ ભા. સુહ ગુરૂ દાન ન દીધ સુ. ચઊદ રાજ માંહિ જીવ નિ મા. તે ફરિસી સવિવાર, સુ, સહસ જીભ જુ મુખિ દૂઈએ મા. તેઈન લાભઈ પાર સુ; ઈણિ પરિ ભઈ કીઆ ભવભ્રમણ મા. ચાતુર્ગતિક સંસારિ સુ, તું હવઇ સામી પામીઉ એ મા. આવાગમન નિવાર સુ. માય તાય ઠાકર ધણુએ, નરેસ, તું સેવક સાધાર સુ, તું ત્રિભુવનનું રાજીએ નરે- તું સેગુંજ સિંગાર સુ દયા મયા પર પામીઉ એ ન૦ કલ્પતરૂ તું દેવ, ઈડર ગિરિવર સઈ ઘણુએ ના સુરનર સારી સેવ. હું નવિ ભાણું ભેગ યોગ નવ મણિ માણિક ભંડાર, એકજિ માગું રિસહ જિણ ન. સાસય શિવ સુખ સાર; પ્રહિ ઊઠી જે નર ભણઈ એ, ન. ચેત્ર પ્રવાડિ રસાલ,, તે તીરથ યાત્રા તણું એ ફલ પામઈ સુવિશાલ. (કલ) તવ ગ૭ દિણયર લસિાયર સુમતિ સાધુ સરીસરે,.
