________________
જૈન શ્વેતાંબર જૈન્ફરન્સ હૈ..
ગુરૂ દિનયર ગુરૂ દીપસમ, ગુરૂ વન ઘેર અંધાર; ભવ સાયરમાં બૂડતાં, દીય શ્રી ગુરૂ બાથ. નિણ કારણ ભવિ સજ્જ થઈ સુણજે તાસ ચરિત્ર, સુણતાં શ્રવણ સુખ હુવે, ભણતાં છહ પવિત્ર.
' દેશી નદીની. વીર જિણેસર પય નમી, ગાર્યું ગુરૂ ગુણરાસ મોહન; સરસતી માત ભયા કરી, કીજે મુઝ મુખ વાસ, શ્રી ગુરૂ ગુણનિધિ ગાઈયઈ અણુ ઉલટ અંગ; દુખ દેહગ સબ વિનિગમેં, લહીયઈ સુખ અભંગ. ભરત ક્ષેત્રમાંહિ સભા, દેસ મારૂ અભિરામ; તસુ સિર તિલક સમોવડિગામ પાયંદ્રા નામ વડ વખતી વ્યવહારીઓ, કલુએ સાત તણું નામ; તસુ ધરણી કરણી સતી, બાઈ વનાં ગુણધામ. હેજે દંપતિ તિહાં વસઈ, ભગવે ભોગવિલાસ; અનુક્રમે સુત એક જનમી, સદગુણને આવાસ નામ ઠવ્યો કુંવરતણું, આણું અધિક જગીસ; ખેમચંદ ખેમેં રહે, ભૂઆ થે આસીસ, ચંપક તરૂવર તણું પરિ, વાધઈ સુત ગુણવંત; સયણ હરખું અતિ ઘણું, પેખી મહા પુન્યવંત. વિન વય જવ આવક આવ્યા સહિતમાં તે;
માપુર પ્રેમે રહે પદ્યાસાહને ગેહ. . એક દિને શ્રીગુરૂ વદીયા, શ્રી કપૂરવિજે કવિરાજ સમતા રસે ઝીલતાં, સારે આતમકાજ. દીયે શ્રી ગુરૂદેશના, વાણી અમીય સમાણું; એહ સંસાર છે કારમે, જિમ પિપલનું પાણ. સંધ્યા સમ પંખી મિલઈ, તરૂઅર ડાલ અનેક; , તિમ કુટુંબ આવી મિલ્ય, અંતે પ્રાણું એક દશ દૃષ્ટતે દોહિલે, ઉત્તમ નરભવ લાધ; , શ્રાવક કુલ પામી કરી, આપ સવારથ સાધ.
2
શ્રી ગુરૂદેશન સાંભલી, જાગ્યો ચિત્ત કુમાર; કરજેડી પંકજ નમી કહે ભવદુખથી તારિ. જનમ મરણ દુખ મૈ સહ્યા, જાણ્યા તુમ પસાય; અબ તેહથી ઉભ, તિણ મુજ દિક્ષ સહાય,
