Jain Shwetambar Conference Herald 1918 Book 14

SR No.: 536514
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1918
Total Pages: 186
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Shwetambar Conference Herald, & India
File Size: 18 MB

Page 108

૧૧૦
જૈન શ્વેતાંબર કાન્ફરન્સ હેરલ્ડ.
પ્રયાસાનું મૂળ સુધરતાંજ આપે. આપ કાર્યમાં આગળ વધવા સડક સાધુ થતી એ તેમ પ્રત્યક્ષ ખાત્રી થઇ કે પેાતાના પ્રયાસા સફળ થશેજ એમ ધારી મ્હેતાને મદદ કરવાને તૈયાર થયા, તેમને પ્રાત્સાહિત બનાવવા લાગ્યા. આવી સંસ્થાઓમાં સુધારા વધારા કરવા માટે સલાહ આપવા લાગ્યા તથા અને બીજી રીતે પણ સગવડ કરી આપવા લાગ્યા આવી સંસ્થામાં શિક્ષણ શાળા તથા ઉદ્યોગશાળાનું કાર્ય શરૂ કરવાને નક્કી કર્યું અને તેમાં નાણાની તેમ બહારની મદદ કરવાની તમામ ગાઠવણ હાલ ભાઈએ પેાતાને શીર ઉપાડી લેવાને કબૂલ થયા અને તે પ્રમાણે કામ પણ શરૂ થઇ ગયું. ભરત ગુંથણુ શીવણુનું કામ શીખવા ધણા દાä થયાં તેમાં શ્રીમત, વર્ગ મધ્યમ વર્ગ તેમજ ગરીબ વર્ગ ઐયથી પાત પેાતાને લાયક કામ કરવાને શરૂ કર્યું. આથી હંમેશાં બૈરાંએ ખપેારે એકડાં મળી નિંદા કુથલી કરતાં હતાં તે અટકી ગયાં અને ઘણા કલેશા સહેજમાં સ્થાન છેાડી નાસી ગયા. ગરીબ કે જેમને સ્વાશ્રયે પેાષણ ચલાવવાનું હતું ને લેાકેાનાં વૈતરાં કરવા પડતાં પણ પૂર્ણ રીતેનીભાવ થતા નહાતા તેમને પણ ઉઘોગી કામ શિખવવાથી પૈસા સારા મળવા માંડયાં, અને ધરમાં બેસીનેજ કામ કરવાનું મળ્યું તેથી ભુખમરાના દુઃખથી અભ્યન્તર દુઃખી થતાં કુટુંએના હૃદયમાં શાન્તિ પ્રાપ્ત થવા લાગી અને સુખી થયાં.
સગૃહસ્થ, ગર્ભ શ્રીમંતાના ધરનાં બૈરાં જે ખાઇ પીને બેસી રહેતાં કે સુઈ રહેતાં હતાં અને કસરત ન મળવાથી અનેક પ્રકારની વ્યાધિએને ભેગ થઇ પડતાં હતાં જે થી ડાકતરના ધર હંમેશને માટે જોવા પડતાં હતાં, તેવી છહેન પણ હંમેશાં અહિ આવવા લાગ્યા ને ઉત્સાહ પૂર્વક કામ શીખવા અને શીખવવા મડી ગયાં. કામ કરવાની કસરત મળતાં ખાધેલા ખેરાક પાચન થવા લાગ્યા જેથી ઘણી અેનાને ડાક્તરને વિસારી મુકવાની જરૂર પડી. આળસથી વિના ઉત્તમે શરીર રાગ ગ્રસ્ત રહેતું, તે હવે નિરાગીતાનુ સુખ વહન કરવા લાગ્યાં અને પેાતાની શક્તિ અનુસાર ઘરના બધાં માણસા માટે તથા સંતાન માટે હાથથીજ શીવી ગુ'થીને પહેરાવવા લાગ્યાં. અને તે તે કા`થી જે પૈસા બચતા તે ગરીઓને માટે ઉપયાગમાં વાપરવાનું નક્કી કરવાથી ગરીબેનું પોષણ થવા માંડયું. ઉડાઉપણુ છેાડી કરકસર કરવા માંડીને પેાતાના કર્તવ્ય કમાં જોડાઇ ગયાં. આવી રીતે પદ્માવતી મ્હેનની પ્રેરણાથી અને લલિતા અેનના સતત પ્રયાસથી ઘણાં સુધારા થયા તે તેમનું ખન્નેનુ' સાથે બેસવુ. સલ થયું. માટે દરેક મ્હેતાએ આ વાતપરથી ધડા લેવા ોએ, અને પેત પેાતાની કરજ બજાવવાને લાયક બનવું જોઈ એ. લાયકાત મેળવવાને પ્રેત્સાહી થયા વિના ને મેળવ્યા વિના દેખાદેખી કામ કરવા માંડવાથી ઘણીવાર તે કામ હેાડી દેવાના પ્રસંગ આવે છે અને મુશ્કેલીમાં ઉતરવું પડે છે. માટે પ્રથમ આપણે જાણીતા થવુ જોઇએ. કોઇ પણ કાર્યને વગાવતાં તથા વખાડતાં પહેલાં આપણે વિચાર કરવા જોઇએ. નિંદા, કલહ અને અજ્ઞાનતાથી થતા અનેક પ્રકારનાં નુકશાન સમજવાં જોઇએ અને તેમાં થી બચવાને માટે ઉદ્યમવંત બનવુ' જોઈ એ. દેશભક્ત બન્ધુએના કાર્યોમાં આપણી મદદની જે જરૂર છે, તેમાં તૈયાર રહેવુ જોઇએ. આપણા બાળકાને સુસંસ્કારવાળાં બનાવવા જોઈ એ; તેમાંથી આપણી ખામીઓ દૂર કરવી જાઇએ. તેમજ કુદરતના નિયમાનુમાર તેમજ આપણા અસન્ન રીત રીવાળ્યે પ્રમાણે ચાલી આપણું ગુમાવેલુ. ગારવ પ્રાપ્ત કરવાને ભતત્ પ્રયાસ કરવા ોઇએ.