________________
૨૧૫
5
“મોટા પુરૂષ તે કોણ ?”
- Go thou and comfort him. Thy neighbour ? 'Tis the heart beraft
Of every carthly yem; Widtow and orphan, helpless left: ---
Go thou and shelter them. Whene'er thou meet'st a human form
Less favoured than thine own, Remember 'tis thy neighbour man,
Thy brother or thy son. Oh, pass not, pass not heedless by;
Perbaps thou canst redeem - The breaking heart from misery, . Go, share thy lot with him.
6
મોટા પુરૂષ તે કોણ?”
?
(સ્વ. શ્રી ગોવિન્દજી મુલજી મહેપાણી. બી. એ, એલ એલ બી.) કુંવરજી-અહો ! ધનજી શેઠ ! કેમ, તે ખુશીમાં ? વાહ ! આજ ખુબ ઠાઠમાઠા ન કરી નીકળ્યા છો? ધનજી–અમારે કાંઈ તમારી માફક ચીંથરે હાલ ફરવું પાલવે? એ કોઈ કમ અા
કે લોભી માણસ હોય કે જે પિતાના મોભા પ્રમાણે નહિ. વાવરે. મોટા મોટાની રીત પ્રમાણે ચાલવું જ જોઈએ. જુઓ, અંગ્રેજી પણ કેવું સારું “એટીકેટ” જાળવે છે ! દરેકે પોતાના કુળની બેટાઈ, બાપદાદાની આબરૂ તથા લોક લાજ પ્રમાણે
વર્તવું જોઈએ. કંવરજી–મોટાએ મેટાની રીત પ્રમાણે વર્તવું જોઈએ તે ઠીક પણ ખરી મહત્તા
શામાં છે ? “મોટા પુરૂષ” તે કોણ? તે પ્રથમ મને કહેશે? ધનજી , વધારે અંગ્રેજી શીખ્યા –બી. એ. થયા, કે પિત-નું ડહાપણ ચલાવ્યા
વિના નહિ રહે. અમારી માફક કામ પુરતું શીખ્યા હતા તે આવા દેઢ ચતુર તે નહિં થાત ! મેટા તે કેણ? વળી મને પુછે છે! એમાં તે શું પુછવાનું હતું? એતે સર્વ કોઈ જાણે છે કે –
લક્ષ્મી, વિદ્યા ને વળી, જ્ઞાતિની પટેલાઈ,
અધિકાર ને ઉંચ કુળ, તેજ ખરી મોટાઈ.” કુંવરજી–એ તમારા પિતાના ઘરને ન્યાય હેય તે ભલે! શું? જેટલા શેઠીયા તેટલા
જ મોટા, અને બાકી બધા બેટા ! પૈસાવાળા જ બધા ખુબસુરત, અને પૈસા વિ. નાના સૈએ મુખ! વાહ ! વાહ !