________________
प्रायान ५१.
૨૨૩
जलद चारू छइं. + गोहुँ दोढमण, चिणा २ छई, सुगाल छइं. साता मानयो । संवत १७५६ भाद्र सुदि १ इति मंगलम् ।
॥ उदयचंद यङ् प्रत्यय लगें सारस्वत रत्नसी पासिं भण्यो, हवि हुँ पाठ चलq छ. सवारे हैमप्रक्रिया पाठ करावं ई । सूत्रनो पाठ पूठी १ नो दिई छई. बीजं आठमि चओदसी पाछटु भण्यु गुणई छई, तै साता मानयो. तथा मुगडांग मध्ये प्रथम स्कंध मध्ये 'उसिणोदगतत्तभोडणो' ए पाठ छई। आचारांगे • उत्स्वेदिमादि ' जल कह्यां तथा उत्तराध्ययन मध्य आयामक प्रमुख पाणी कह्यां ते थंडिलबाधादि बाह्यपरिभोग निमित्त छई. जो पीवा योग्य हुई तो चाउल, पाणी एकज किम उपवास मध्ये आदरणीय हम्यई, ते पणि उपवास मध्ये पीतां तेहने पणि दोष नहीं लागई, ते माटई 'पडिगाहित्तए' पाठ छइं, पणि भोगपाठ उष्णोदकनोज छई । 'पडिग्गहणई' पणि दशवकालिकसूत्रमध्ये 'सं से इमं चाउलोदगं अहुणा धोयं विवज्जए ' ए पाठ छइ. आगलि जे जाणिज्जचिराधोयं ' इत्यादि पाठ म ये ग्रहण कल्प जलनो पाठ पडिठाववानो छई, पणि पीवानो नथी । यदि प्रत्याख्यान भंग न थाइं तो 'आसाइत्ताण रोयए' ए पाठ छई, प्रत्याख्यान भंगवालो 'हत्थगंदलाहिमे ' ए पाठ विवई करी कह्यो छई. 'तं च हुज्ज अकामेणं विमणेण पडिच्छियं तं अप्पणा नपि वनोवि अन्नस्स दावए' इत्यादि स्पष्ट पाठ परिठव नोज छइं. नालं तरह विणित्तए इन तृष्णा कह्या, माटई ते भूलई छई, पणि इहां तृष्णा शब्दई इच्छा प्रयोजननी जाणवा, अन्यथा परिठववानी आज्ञा न हुई. सचित्त लवणाहारनी परई आचारांगे आर आज्ञाज हुई ॥ तृष्णा शब्दई इच्छा उत्तराध्ययन मध्ये छई, अन्यथा ‘हित कडुयं व कसायं बिलं च लेई नही, अनि · जं जाणिज्ज चिराधोयं ' एह तो जल अंबिलज्ज हुई वो ते बारइं किम चिंराधोत हुई, ते निर्मल हुई तत्काल धाः आबिल गडुल हुई ते धावन कार्य नावई चिरधौत धावन कार्यइं आवंइ, ए परमार्थ जाणवो ॥ आचारप्रणिधि अध्ययने । उसिणोतत्तफासुयं पडिग्गाहिजसजए' । इति दशवकालिके आठमई अध्ययनइं ॥
॥ शुभ ॥ गुरुगुरुतर भक्ति शक्ति प्रसक्त व्यस्तमुनि सुंदरविजय वराणाम् ॥ । *श्रीजिहांनावादनागरे बाप
+ તે વખતની સ્થિતિનું ભાન, આ અનાજના ભાવ ઉપરથી સહજ થઈ આવે છે આ મણ બંગાળી (ગુજરાતના ડબલ) ભજવા, કેમકે તે તરફ બંગાળી મણ ચાલે છે. *दल्ली