________________
श्री जैन श्वेताम्बर कोन्फरन्स हेरल्ड
|| ૐ નમઃ વિટ્ટેમ્યઃ ।।
कोऽप्यन्यो महिमास्त्यहो भगवतः संघस्य यस्य स्फुरत् कायोत्सर्गबलेन शासनसुरी सीमंधरस्वामिनम् । नीत्वा तत्कृतदोषशुद्धिमुदितां यक्षार्थिकां चानयत्, किं चैतन्ननु तत्प्रभावविभवैस्तीर्थकरत्वं भवेत् ॥
અહા! સમ એવા સ`ઘના કોઈ નવીનજ મહિમા દેખાય છે! કારણ કે તેના કાચેાત્સર્ગના ખળવડે શાસનદેવી યક્ષા સાધ્વીને શ્રી સીમધર સ્વામી પાસે લઈ જઈ ત્યાં શ્રી સીમંધર સ્વામીએ તેની (સાધ્વોની ) કરેલી દ્વેષ શુદ્ધિથી હર્ષ પામેલી યક્ષા સાધ્વીને તે (શાસન દેવી) પાછી લઇ આવી, માટે ખરેખર એ સંઘના આવા પ્રભાવના વિભવવડે તીર્થંકરપણ થાય છે.
પુસ્તક ૭ ]
વીર સંવત્ ૨૪૩૭ મે સને ૧૯૧૩
[એક પ
SHRIMAD ANANDAGHANA AND HIS ANANDA
PHILOSOPHY.
Among the Jain vernacular philosophical writers of the 18th century, Anandghana occupies a conspicuous and distinct place. Although his writings are not extensive they have got a firm footing in the philosophical literature of the Jains by their vigour and sincerity of expression and thought, their profound meaning and deep music and last but not the least. the catholicaty of ideas expressed therein..
Nothing is known about his person. His original name is said to have been Labhananda but nothing is known of his assumption of the name Anandaghana. It can be safely stated that he must have assumed this name when he proceeded further and further in his most difficult task of realizing pure soul.
