Page Text
________________
१९०५ ]
पेथांपुर कोन्फरन्स:
१८९
महान् कोनफरन्सना मेळावडा वखते जणाव्युं हतुं के जो कोई पण धर्मनो सिद्धांत दयामां वधारे बारीक होय तो जैन धर्मनोज छे. अने बीजा धर्मोमां जो कोईपण धर्मनुं अनुकरण थयुं होय तो जैन धर्मनुंज छे.. आ शब्दो शुं सुचवे छे ? आपणे एकला जंतुओ, पशु, पक्षीओनी दया करी बेसी रहेवानुं नथी पण आपणा बंधुओ बलके आखी दुनीया तरफ दयानी लागणी धराववानी जरूर छे. आ शब्दो हालना समये अशक्तपणानुं भान करावशे. पण आपणा पूर्वजो जगडुसा जेवाए दुष्काळमां थोडुं नथी कर्य अने केटलाक बंधुओ थोडा प्रमाणमां पण ते रस्ते चाले छे ते खुशी थवा जोग छे. आ विषय जीवदयामां सामेल होवाथी विवेचन कर्यु अयोग्य नही लागे. पण मारे. मात्र पांजरापोळो विषे वधारे बोलवानुं होवाथी हवे हुं ते विषय उपर आवश. घणुं करीने पांजरापोळो जैनोज चलावता होय छे अने तेमां अन्य बंधुओनी शामेलगोरी पण होय छे ते खुशी थवा जोग छे, पांजरापोळो घणे स्थळे छे अने जीवदयाना नामे आपणे तेमां लाखो रूपीआ खर्चीए छीए, छतां दिलगिरी साथे जणाववुं पडे छे के मात्र तेना उपर योग्य देखरेख अने लंबाण विचारनी खामीने लिधे आपणो हेतु जोइए तेवो फलीभूत थतो जणातो नथी. पांजरापोळो उपर केटलीक जगोए बिलकुल देखरेख रेहेती नथी. घणां जनावरो घणां जुज वखतमांज मरण पामे छे. मने कहेवाने हरकत नथी के घृणी पांजरापोळोमां मरणनुं प्रमाण सैंकडे ७५ का आवे छे. आपणी दयानी लागणींनो अमल करवामां मात्र अव्यवस्थाने लीवेज आवी स्थिती थई पडी छे. केटलीक जगोए जग्या नानी अने जनावरो वधारे तेमज तेमने गंदकीमां रखातां जणाय छे. तेओने पुरतुं अने चोखुं घास मळतुं नथी. तेमज तेओना आगळ एकदम वधारे घास नाखवामां आवतुं होवाथी ते खराब थलुं घास पेटमां जवाथी पण केटलोक रीते जनावरोनुं मरणप्रमाण वधे छे. वळी वखतसर दवा मळी शकती नहीं होवाने लीधे तेमज वैद्यनुं ज्ञान धरावनार माणसनी देखरेखना अभावे पण मरणनुं प्रमाण वधारे जणाय छे. पाणी गाळीने पीवानी खास संभाळ राखुवामां आवती नथी तेमज कुंडीओ अने तेवी चीजोमां पाणी भरी राखेल होय छे ते पाणी पीवा वखते न भरतां अगाउं भरेलुं होय तो तेमज जुनुं पाणी कहाडी न नाखतां तेमांज नवुं नाखवामां आवे तो तथा जुदी जुदी कुंडीओ न राखतां थोडी राखवाथी पण रोगो लागु पडवानां कारणो उत्पन्न थाय छे. आवी बाबतो पांजरापोळोना कार्यवा 'हकोए पुरेपुरी ध्यानमा राखवा जेवी छे अने बनती रीते तेमां सुधारो करवानी पेहेली जरूर छे.
केटलीक जगाए छते पैसे जनावरो न राखतां बीजी जग्याए ज्यां नाणानी तंगी होय छे त्यां मोकले छे म पैसानी मदद पण नथी मोकलता ते पण योग्य नथी. पांजरापोळमां लुलां, लंगडां, घरडां, अशक्त जनावरोने लावी पुरी मुकवाथी के संख्या वधारवाथी आपणे जीवदया पाळीए छीए एम मानवा करतां तेओने रीबातां केम ओछां करवां, तेओनुं दरद केम मनाबुद थई शके, तेओ तडको न वेठतां खुली अने स्वच्छ हवा केम लई शके अने टुंकमां कहीए तो तेओना आत्माने संतोष मळे एवा प्रकारनी गोठवण रात्रवी जोईए अने ते माटे नीचे मुजवनी केटलीक गोठवण थवी जोईए. प्रथम तो पांजरापोछोनुं मकान सुंदर सगवड भर्यु अने मोढुं जोईए. जे गाभे पांजरापोळ होय त्यांना केटलाक गृहस्थोनी कमिटी नीमी तेनो वहीवट चलाववो जोईए. ते कमिटीए ओछामां ओधुं महीनामा एक बखत मलबुं जोईए अने सुधारो वधारो शुं करवानो छे ते विचार करी निर्णय करवो जोईए बनी शके तो कमि-. टीना गृहस्थोमांथी एक जणे दररोज ते स्थळे जनुं जोईए ने त्यां राखेला माणसों क्रेवी दरकारथी काम करे छे ते अचानक तपासबुं जोईए जणाववुं जरूरनुं छे के. त्यां राखवामां आवता माणसोना उपरी तरीके एक अनुभवी अने लागणीवंत माणस जरुर जोईए, जे उपर जणाव्या, मुजबनी बाबतोनुं ज्ञान
| SR No. | 536501 |
| Book Title | Jain Shwetambar Conference Herald 1905 Book 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Gulabchand Dhadda |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1905 |
| Total Pages | 452 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shwetambar Conference Herald, & India |
| File Size | 13 MB |