Jain Shwetambar Conference Herald 1905 Book 01

SR No.: 536501
Original Sutra Author: N/A
Author: Gulabchand Dhadda
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1905
Total Pages: 452
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Shwetambar Conference Herald, & India
File Size: 13 MB

Page 151

१९०५]
पेथापुर कोन्पारस थवाने आकर्षाया छो ते तेवाओना परिश्रमने लेईनेज छे अने जे. काई अदना सेवा बजावया अमे शक्तिमान थया छीए ते पण तेओनेज लीधे छे.
छेवट आप सघळा स्वधर्मी भाइओनो छेवटे हुं आपे लीधेली तकलीफ माटे आभार मानु र्छ अने आप आपनी दानाईथी अमारी खामी तरफ दरगुजर करी जे कांई यथाशक्ति आपनी सेवा करवामां आवे ते फुल नहीं ने फुलनी पांखडी समजी अमारी सेवा वधारशो कारण के यजमान परोणाओने राजी रालवा बंधायलो छतां अमारी स्थानिक अगवडोने लीधे अमे जोईए तेवी सगवड करी पण न शकीए. संघनी सेवा करवानुं काम आपणा धर्ममां बहु श्रेष्ट गणेलं छे अने तेवा श्रेष्ठत्वने पामवा अमे उत्सुक छतां अमारा मानवा प्रमाणे केटलीक अडचणोने लीधे ए काम अमे सांगोपांग उतारी पण न शकीए. तेथी आपे मोटुं मन राखी माफ करवू आपने उचित छे. छेवटे आप सघळा बंधुओ आ कॉन्फरन्सना काममा उलटथी सामेल रही तेने फतेहमंद उतारवा कमीना नहींज राखो एवा विश्वासमां हुं आपनी रजा लेई. मारु बोलवू पूर्ण करुं छ.
- प्रमुख नीमवानी दरखास्त.. त्यार बाद प्रमुख तरीके मि० ढढानी निमणुक करवानी दरखास्त करतां वकील डाह्याभाई हकमचंदे नीचे प्रमाणे भाषण कर्यु:
"मानवंता शेठसाहेबो सद्गृहस्थो अने बानुओः--
पेथापुरना संध तरफथी नीमाएली रीसेप्शन कमिटीए आ प्रसंगे मने जे काम बजाववा फरमावेलं छे ते बजाववामां मने घणो आनंद थाय छे. ते कयुं ? तो ते आपणी आ गुजरात उत्तर विभागनी प्रांतीक कोन्फरन्सना प्रमुखनी नीमणोक करवा संबंधीनुं छे अने तेथी ते प्रमुख नीमवानी दरखास्त मुकतां पेहेलां मारे कहेवू जोईए के प्रमुख केवा गुणवाळा होवा जोईए. तेमनामां बीजा गुणोनी साथे ते लोकोमा सारी प्रतिष्टा पामेला, विद्वान, धर्ममा पूर्ण श्रद्धावाळा अने सारी वक्तृत्वशक्तीवाळा एटलें जेमनी वाणी एवी मधुर अने प्रीय होवो जोईए के सभासदोनां मन तेथी रंजन थई जाय तेवा होवा जोईए. वाणी ए केवो उत्तम गुण छे ते माटे एक नीतिशास्त्रकार कहे छे के
केयूरा न विभूषयन्ति पुरुषं हारान चन्द्रोज्वला न स्नानं न विलेपनं न कुसुमं नालंकृता मूर्धजाः ॥ वाण्येका समलंकरोति पुरुषं या संस्कृता धार्यते । क्षीयन्ते खलु भूषणानि सततं वाग्भूषणं भूषणम् ॥
एटले पुरुष केयुराथी ( कंकणथी) शोभतो नथी तेमज चंद्र जेवा उज्वळ हार पहेस्वाभी शोभतो नी तेमज स्नानथी अथवा विलेपनी अथवा तेल अत्तरथी वाळ ओळावी तैयार राखवाथी ते शोभतो नथी पण जेनी वाणी घणी शुद्ध अने मधुर होय तेज शोभे छे एटले बीजा दागीमानो नाश थाय छे पण वाणी ते खरं भूषण छे.