________________
१०८ : जैन कॉनफरन्स हरैल्ड.
[एप्रिल स्त्रीओ, हजारोनी संख्यामा रहेजमां मळी आवे छे. आपणा महिला वर्गमांना जे दोष कह्या, तेनुं कारण आपणे पुरुष वर्गज छीए. माटे आ दोषमाथी छुटा थवा, आपणे महिला शिक्षण माटे सारी तजवीज करवी ए जरूरनुं छे.
महिला वर्ग सुशिक्षित थया पछी, जे सुधाराओ करवा माटे आपणे महेनत करीए छीए, तेमांथी अडधा बल्के तेथी वधारे तो पोतानी मेळेज थशे अने बाकी रहेला सुधारा करवामां आपणने मदद मळशे.
हवे पुरुष वर्गे केळवणी मंदिरमा पेसवानो पास कोईए वधारे, कोईए ओछो एम बधाए मेळव्यो छे तेथी एमने माटे शिक्षण एटले शुं, ए बाबत थोडं विवेचन करवू जोइए.
लखवू वांचवू अने हिसाब गणवा ए काई केळवणी कहेवाय नहीं. शिवाजी महाराजने पोतानुं नाम पण लखतां आवडतुं नहोतुं पण तेओ अशिक्षित हता एम कोण कहेशे ? तेमज विश्वविद्यालयनी परिक्षाओमां पसार थया पछी पण १०-१५ रुपयानी जगो माटे बुटांकीत सफेत पग उपर माधुं मुकवानो वखत आवे ए माटे हु जो भुलतो न होऊं तो तेने मेळवेला ज्ञानने केळवणी कहेती वखत जीभ कचराया वगर रहेती नथी.
___ केळवणी एटले शुं ?:- (१) अमुक वात योग्य छे के नहीं ? (२) अमुक वात सत्य छे के असत्य ? (३) अमुक चीज सुंदर छे के ढंगधडा वगरनी छे ? (४) बीजा उपर पूर्ण आधार राखी न बेसतां पोतानी तथा आपणा उपर जे आधार राखे छे तेओनी उपजीविका आपणे करी शकीशु के नहीं ? आ चार प्रश्नोमांथी पेहेला त्रण प्रश्नोना उत्तर आपवानुं तथा छल्ले कहेली जातनुं जे सामर्थ्य तेनेज केळवणी ए नाम अपाय.
मिल्टन कहे छे के " जे केळवणीने लीधे माणसने पोतानुं गृह संबंधी अने सार्वजनिक कर्तव्य, टेकथी, अक्कलथी अने उदार बुद्धीथी, करतां आवडे तेज केळवणीने केळवणी कहेवाशे. " आपणा एक संस्कृत कवीए " किं किं न साध्यति कल्पलतेव विद्या ? " एटले केळवणी ए एक कल्पवृक्ष छे तो पछी ते शुं नहीं आपे ? बधुंए आपशे एम कर्तुं छे.
हाल पेटनो खाडो पुरवातुं काम केटलं अघरुं थयुं छे ते जोई, विशेषतः कई केळवणी हाल जरूरनी छे ए विचारी, व्यवहार, नीति अने हुन्नरकळानुं ज्ञान भेळववा माटे शाळाओ स्थापन थशे तो घणुं सारं थशे.
___बधी जातनी केळवणीमां धार्मीक केळवणीने प्रथम मान आपq जोईए. कारण ॥ गृहीत इव केशेषु मृत्यना धर्ममाचरेत् ॥ एटले “ यमराजना हाथमां आपणी चोटली झलाएली छे एम जाणी माणसे धर्मनुं आचरण करवू " एबुं मोटमोटा महात्माओ- कहेवू छे अने तेथीज जैन धर्मना ज्ञाननो प्रसार थाय ते माटे जैन लायब्रेरीओ स्पापवी जोइए तेथी जेने इच्छा होय ते माणस ग्रंथसमागम करी शकशे. ग्रंथोना महत्व माटे एक महाराष्ट्रीय साधुए कह्यु छ के,
की हे शब्दरत्नांचे सागर । की हे मुक्तांचे मुक्तसरोवर ॥ नाना बुद्धिचे वैरागर । निर्माण झाले ॥ १॥