Jain Yug 1938

SR No.: 536278
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dipchand Chokshi
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1938
Total Pages: 188
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 14 MB

Page 10

જૈન યુગ.
તા. ૧૬-૧-૧૯૩૮.
જેન યુગ.
૩ષાવિ રસિધs: agriદરવાજ ના! ઇઃ છે. બાલ દિક્ષાઓ થઈ છે પાણુ અત્યારના જે શેરરસાણ માત્ર ઘà, mવિમrs aftવરોધઃ | બકોર કે ચોરી છુપી અથવા તે એ પાછળ સાધુઓના
અર્થ:-સાગરમાં જેમ સર્વ સરિતાઓ સમાય છે તેમ પ્રપ નથી વાંચવામાં આવ્યા! લાક્ષણીક વ્યક્તિ માટે હે નાથ ! તારામાં સર્વ દ્રષ્ટિએ સમાય છે. પણ જેમ પૃથક સંઘ સામે જઈ પ્રાર્થના કરે છે. ઉદાયન જે મહાપૃથફ સરિતાએમાં સાગર નથી દેખાતે તેમ પૃથક પૃથફ માય ધંધુકાના વાણી અને વિનવે છે માતા-પિતાની દૃષ્ટિમાં તારું દર્શન થતું નથી.
આજ્ઞા અને સ્નેહીજનોની હસતા મુખડે વિદાય, એજ –ી સિદ્ધસેન સિવાર.
અહંતના શાસનમાં પ્રવજ્યાન ધોરી માર્ગ. એ મર્યાદા ICICUCCI
ખાતર પ્રભુતનયા સુંદરી આયંબિલ કરી કાયા સુકવે { છે! એ ખાતર પ્રતિજ્ઞાબદ્ધ જબુકમાર ઘેડે ચઢે છે
અને એ માટે જ અભયકુમાર શ્રેણિકના મુખ સામે ઈ તા૧૬-૧-૩૮.
રવીવાર. નિહાળ્યા કરે છે ! વીતરાગની દીક્ષા એ તે લેખંડના OIC
ISDICCIDID ચણા જેવી-અસિધારા ત્રત સમી-એ માટે ઉંડી ધગશ આ તે ભાગવતી દીક્ષા ? અને અમાપ નિડરતા જોઈએ. એનો અહલેક હૃદયના
ઉંડાણમાંથી ઉઠવો જોઈએ. કથા સાહિત્ય કહે છે કે લાંબા સમય સુધી તેફાનેની ઝડી વચ્ચે સપડાયેલું
એવા મનબળી પરણવા જતાં ને ચેરીમાં કંસાર જમતાં નાવ મહા પ્રયાસે જમીનનો પ્રકાશ દેખે અને એકાદા
કૈવલય પામ્યા છે. ભાવનાવાળા બાળકને નાગકેતુના કુશળ નાવિકની દોરવણીએ કિનારે પ્રાપ્ત કરે તેમ
ભવમાં અમ ઉદય આવ્યાનું કેશુ નથી જાણતું! જયાં અંધેરી દિક્ષા પ્રકરણથી સંક્ષુબ્ધ થયેલ મુંબઈનું વાતા
ભાવની આટલી બધી કિંમત છે ત્યાં દોડાદોડી ને ઉતવરણ આખરે સમાધાનના સુર કહાડે છે. એ માટેની
વળનું શું પ્રજન? એમ કહેવામાં આવે કે-કદાચ જહેમતમાં સેવાભાવી સંસ્થાઓ અને યુવક મંડળને
સગાવહાલાની વાતોથી એ લેભાઈ જશે તો? કિવા પ્રયાસ ન વીસરાય તેવો છે. યુવક સંઘ અન્ય તરખડે
માતાના આગ્રહથી પાછો પડશે તે ?–અથવા પિતાની: બાજુ પર રાખી આ એક જ સવાલ પાછળ કમર કસે
દલીલથી બદલાઈ જશે તે ?-અગર આજ્ઞા સારૂં તે એનું બળ અવશ્ય વધુ સંગીન થાય અને વારે કવારે સમાજનું રકત શેષતા આ બળતા પ્રશ્નનો
થોભતાં આયુષ્યને અંત આવશે તો? એવું કહેનારા કાયમી ઉકેલ આવે.
ભાવ”ને ઓળખતાંજ નથી–સાચા ભાવને એવા પણ અફસોસની વરાળ ઉઠે છે આ પદવીધા બંધન નથી-હાતાં-ત્યાગની યથાર્થ સમજ માતાપિતાના પ્રત્યે! આચાર્ય ઉપાધ્યાય ને ગણિ કે પુન્યાના હૈ. લાડ વચને પી જઈ, તેમના અંતરને ફેરવી શકે છે. ધરો-જૈન સમાજ માટેના પૂજ્ય સ્થભે આપને નમ્ર અને પ્રલોભનના ભય ડરાવી શકતા નથી, ભાવે પછીએ કે રાજનગર મુનિ સંમેલનમાં અતિ પણ આજે એવું તે જવલેજ દેખાય છે. ધણું પ્રયાસે-સંખ્યાબંધ દિવસેના અંતે-ઘડાયેલ ઠરાવનું ખરું તે હળદરના રંગ જેવું જ ! ઉપર છલે રંગ લીલામ બેલાવતાં આપને હદયડંખ પણ નથી થતો? લાગતાંજ માનવ દીક્ષાઘેલે બને છે, ત્યાગની પ્રેરણા પ્રભુશ્રી મહાવીરના અંચલા ઓઢનાર આટલી જલ્દીથી
યાતા કી થી શાને આભારી છે એટલું પણ સમજાવી શકતો નથી. પ્રતિજ્ઞા ભંગ કરે એ શું ધર્મને શોભાસ્પદ છે ? આ અને જ્ઞાનમાં તે એકડે એક જેવું જ ઘણી વાર તે રીતે વિશ્વમાં જૈન શાસનનો વિજય વાવો કરશે ? અચરે અચરે રામ પોકારી જાણે. પૂજ્ય શ્રી હેમચંદ્રદિ' ઉગ્યે ભાગવતી દીક્ષાના નામે આવા ભવાડા ચાલુ સૂરિ કે શ્રી હીરવિજયસૂરિના ઉદાહરણ આપનારા રહેશે તે વડોદરાને કાયદે અચળ બનશે એટલે જ તેઓશ્રીથી “સ”માં ભાગનું કંઈ કરી બતાવે તે નહિં પણ બ્રિટિશ હદમાં પણ એનાં મૂળ રોપાશે.
ગામત લેખાય, એકાંતે આ વાત વિચારજો.
જૈન ધર્મના ઉદાર તો દુનિયા ભરમાં પ્રચારવાના હજુ પણ સંતાકુકડી ને છુપી રીતે મૂંડન વૃત્તિથી અને એ દ્વારા સંખ્યાબંધ આત્માઓના હૃદયમાં શાસન હાથ નથી ઉઠાવાત? ડભેઈમાં પહેરાવેલ વાઘા વડોદરા રસિકના બી વાવવાના અતિ અનુકુળ સમયમાં દેશ ઉતરે છે! પત્રવાળી માતા સાધુને કપડે તાણે છે! કાળને અનુરૂપ ન આવે એવા કાર્યો આદરી એ સામે આવા બનાવો મહાવીર દેવનો ત્યાગ ધર્મની યશગાથા આડી દિવાલ ઉભી ન કરે. સંયમના ખમીરને બરાબર નથી લલકારતા, પણ જે શારથી જાહેર કરે છે-આપની ચકાસી જુવો; અને એટલું જ કહે કે ના ઘણા પ્રમાદ અદૂરદર્શિતા ને શિષ્ય સંખ્યા વૃદ્ધિની લાલસા ! પૂરવાર ન કરીશ. બાકીની તૈયારીને ભાર એના શીરેજ સેપે. કરે છે-દેશ-કાળ પારખી કામ લેવાની અશક્તિ! જે માતા પિતાદિને સમજાવી પિતાને માથે મેકળે કરવા શાસન નાયક પોતે ગર્ભમાં છતાં માતાનું બહુમાન સારૂ જે કંઈ સમજાન્ટ કે ખટપટ કરવી પડે તે એ ઘેર ચકતા નથી ! અરે, એ સારૂ સંયમને લંબાવે છે! રહી કરે. એની હવા સરખી ઉપાશ્રયના દ્વારે ન પહોંચવી અભિગ્રહ પૂરો થતાં, માત્ર સંસારી બ્રાતાના સ્નેહ ભર્યા ઘટે. ચાળ મજીઠના રંગવાળા ઝાથા નહિજ રહે. વચનેથી બે વર્ષ વધુ થોભી જાય છે! તેઓશ્રીના સાધતાની સૌરભ અને ઉપાશ્રયની શાંતિ ડગમગે નામે તેમનાજ શાસનમાં આ જાતને વહેવાર સંખ્યા- તેવા પ્રયાસથી હાથ ઉઠાવે. એમાંજ જેન જયતિ બંધ કડવા અનુભવે ૫છી પણ ચાલતા જે દુઃખ થાય શાસનમને નાદ ગાજે છે.