Page Text
________________
તા. ૧-૬-૩૩.
–જૈન યુગ
અથવા તે સમનું પુરૂ એ વાતનો તેલ ન કરે એ બનવું નોંધ.
શક્ય છે, ખરું? એમાં ડહાપણું સમાએલું છે એમ કોણ કહેશે ? મુનિ સંમેલન
શાસ્ત્રના વચન સાથે કાવ્યક્ષેત્ર-કાળાદિને સમન્વય કરી કામ
લેવાનું ખુદ પરમાત્મા મહાવીર દેવ કહે છે, છતાં અફસની સ્થાનકવાસી સાધુ સંમેલનથી અને વર્તી રહેલ વિષમ
વાત એટલી જ છે કે એમના નામે નાવ તરાવનારા આજે એ તે પરિસ્થિતિથી વેતાંબર સંપ્રદાયમાં પણ સાધુ સંમેલન ભવાની
આ વાત સાંભળે છેજ કયાં? મેન કેન પ્રકારેણુ પિતાની પ્રવૃત્તિ ભાવના ઉદ્દભવી છે જે સકારણું છે. મુનિશ્રી વિદ્યાવિજયજીએ
દુનિયાની નજરે સાચી દેખાડવાના કેડમાં શાસ્ત્ર વચનાને મારી પહેલ કરી દેનિક પત્રોમાં મેં વે જે વિચારશ્રેણી આ- મચડીને અર્થને અનર્થ કથી નખનાં ૫ણુ કેટલાક મહાપુરુષો (5) લેખી છે તે તરફ અમો સૌ છે , સાધુ મહાશયનું લા અચકાતા નથી ! એવાના આંધળી માને નતીજે જે ખેંચીએ છીએ. તેઓ પણ સ્વ હૃદયમન અભિપ્રાય જણને, આવવો જોઈએ તે આપણી નજર સામે છે. સંઘની આ અને જે જે સુચનાઓ કરવી યોગ્ય લાગે તે સુચવે તે અમારું માનવામાં હીપત જેનારને આજે નીચી મૂંડીએ રાજ્યની મંતવ્ય છે કે મુનિ સંમેલન માટે અ૯પ કાળમાં આવશ્યક અણુ માનવી જ પડવાની છે. ભૂમિકા તૈયાર થઈ શકશે.
' આમાંથી 4જી પણ સત્ય ને તારવી રાકાય સુધારક દેશ કાળ તરફ દ્રષ્ટિપાત કરતાં સહજ સમજાશે કે વર્મોન રિસરે ધુળ ફેંકવાનું અને જડવાદના નામે ટપલા જેટલો વિલંબ સાધુઓને એકત્ર થઈ વિચારોની આપ લે એરાડવાનું અપવિત્ર કામ ત્યજી દઈ હજુ પણ સાચો રાહ કરતાં થશે તેટલે જૈન સમાજ ઇતર સંપ્રદાય કરતાં પાછળ પકડવામાં આવે તે હારી બાજી સુધરવાની તક છે. પડશે અને આજે જે દુઃખકર દશ દૃષ્ટિગોચર થાય છે
હું કહું તે સાચું અગર તે મેં માન્યું તે શાસ્ત્રીય વચન, એના થર જડને ધટ બનશે.
અથવા તો મેં કયાં એજ આગમન અર્થ એવા પ્રકારના બૌદ્ધ ભિક્ષુ લેકનાથનું નિવેદન વાંચતાં હર કોઈ સાધુની
અહં” અને “મમ” છેડી દઈ પહેલી તકે સાધુ સંમેલન ભરતંદ્રા નષ્ટ થાય તેમ છે. હિંદમાં જેનું નામ નિશાન પણ
વાના પ્રયાસો અદરાય એકવાર ભિન્ન માન્યતા ધરાવનાર, અને
જુદી જુદી દ્રષ્ટિથી વિચારનાર પ્રત્યેક સાધુઓને આમંત્રણ રહ્યું નથી એવા બુદ્ધ ધર્મના પ્રચારાર્થે એંશી સાધુ સાથે સર્વત્ર
આપી, બેલાવી, તેમને સમતાથી સાંભળવામાં આવે તે અવપાદવિહાર કરી સિદ્ધાન્ત પ્રચારની કેવી સુંદર રીજના એ એ આ ગુંચવાયેલું કોકડું ઉકલી શકે. સમાજના ભાગલા ભિક્ષ તરફથી અમલમાં મૂકાયેલી છે. શ્રી મહાવીર દેવના પાડતા કલહાન શાંત થઈ શકે અને શ્રી મહાવીર દેવને જયેષ્ઠ પુત્રો, અરે એ મહાપ્રભુની પાછે જેમના હસ્તમાં
1માં સંદેશ પ્રચારવાનો કોઈ દિવ્ય ને અને માર્ગ લાધે. સુકાન સોંપાયેલું છે એવા આ યુગના સુકાનીઓ હજુ પણ
બાકી યાદ રાખવું કે ધનને ગમે ત્યાં વેડફી નાંખવાથી મૌનાલંબન સેવી, સમયજ્ઞ નથી થવા ઇચ્છતા મહાત્માઓ!
: - કે પ્રીવી કાઉન્સીલના બગુમા શું કરવાથી કે બારણું ઠોકવાથી વિચારે. આજે તમે કયાં ઉભા છે? આ તે યુગ છે કે અન્ય તે દેટ થનાર નથી. વડોદરા સ્ટેટ તે નિમિત્ત કારણ જે વેળા વિવિધ ધર્મ ને વિધવિધ સ્થાનવાસી આમાઓ છે. પિતિકા મતરિ, એક લાકમાં બેસી શાંત ચિત્તે રજુ કરી નાદ આજે કાયદા તરિકે ખડો થા છે. ભલે એમ કહેવાય શકે છે, જરાપણુ વાણીને કટુ કર્યા સિવાય એને ઉકેલ કે ધારાસભામાં કોઈ જે સભ્ય નથી, કિવા કાયદો ઘડનાર આણી શકે છે. આપ તે આત્માર્થી ઉંચી કક્ષાએ પહોંચેલા સભ્યોને જૈન ધર્મના સિદ્ધાન્તનું ભાન નથી; છતાં જેઓ મહામાએ છે. કષાયના પાશથી આપને પાવાપણું નજર હાય, પરમાત્મભાવ પ્રાપ્ત કરવાના મનોરથધારી છે તે
ન જૈન ધર્મના અનુયીઓ છે અને જેમને જન ધર્મ રગેરગ
પરિણુઓ છે એવા પણ છેલ્લા ત્રણ વર્ષના બનાવોથી, વિશ્વની વેદિકા પર ૫૫૨ મળવાની વાતથીજ આપ નાસભાગ ને રોકકળના બનતા બનાવેથી, અને એમાં લાઈગાત્ર કેમ ઢીલા થાય છે ! જે અભ્યાસ ત્યાં આદરવાને છે લાજે મહા વ્રતધારીઓને કરવા પડતાં પ્રપંચ ને વ્રત અતિતેના મંગળાચરણ અહીંથી થાય તે શું ખોટું? આશા છે
ચારથી થાકી ગયા હતા, ને આવા અંકુશની હિમાયત કરતા કે શ્રી વિદ્યાવિજયની શરૂઆત પછી ચરમ ઉનના શાસ
હતા એમ કહેવામાં જરા પણું અતિશક્તિ જેવું નથી. નને એક પણ સાધુ વિચાર નિર્દેશ કરી, ભૂમિકા તૈયાર
તે માટે જ કહેવું પડે છે કે આ કાયદે એ સ્ટેટને લાદેલ કરવામાં પિતાનો ફાળો આપ્યા વગર ભાગ્યેજ જપીને બેસશે.
બાજો નથી પણ આપણામાંના કેટલાકે મયૉદા ઉલંધન કરી સન્યાસ દિક્ષા નિયામક કાયદે.
જે સતામણી આરંભી હતી તેને બેઠેલ કડવું ફળ છે. જૈન સમાજમાં જે માટે એકખા બે પક્ષે પડયા છે એવી ઉપવાસ મિમાંસા.અન્મ દિક્ષા પ્રત્તિને ડામવા સારૂ આખરે વડાદરા ને જેન ધમમાં તેપના યશોગાન અને એમાં રહેલી અચિત્ય પહેલ કરી છે, ધર્મ કારગુમાં ત્રીજી સત્તા હાથ નાંખે છે ને કે ... ) ધ ધાણ દેવાય છે. ઉપવાસ અને તે પણ ઈષ્ટ તે નથી જ, છતાં જે સમાજ માં કઈ ધણી ધારી ન હોય, તે જે સમાજમાં પચીમ તીર્થંકર તુ ગણાતા સંધને “હાડ પ્રકારના તપમાં પાયા રૂપ છે. એ સિવાય દુનિયા પણું જેને કાને માલા” કહેનારા મુનિરાજે પડયા હોય, અને જે ત૫ તરિકે પિછાની શકે તેવા બાહ્ય તપના અન્ય પાંચ પ્રકાર સમાજમાં સારાસાર જોયા વગર મુંડન પ્રવૃત્તિ વિના અંકશે છે, તેમજ બીજ છ પ્રકાર છે કે જે અત્યંતર તપ તરિકે ધમારાબંધ આગળ વધતી હોય, ત્યાં પછી રાજય સત્તાને ફર પ્રસિદ્ધ છે. એના સેવનમાં બાહ્યના દેખાવ કરતાં અંતરગન જીયાત માથું મારવું પડે એમાં નવાઈ પણ શી?
શુદ્ધિ પર વધુ વજન મૂકાયેલું છે. આમ તપ જેવી ક્રિયા, જરૂર એકાદ પંથ પોતીકા શાસ્ત્રમાંથી ફેંકના લેકે ટાંકી અઢાર તેમજ અંદર અથવા તે દેહ તથા આત્માની શુદ્ધિમાં યામાં પશુ હામવાના ફળના કેથળા ભરે, અગર તે બીજે ન અગત્યનો ભાગ ભજવે છે. ધર્મના ઓઠા તળે સતી થવાના રિવાજને કિવા મદિરાપાનના મહાત્માજીએ તપને અગ્રસ્થાન આપી શિક્ષિત સમાજમાં બુર વ્યસનને ધર્મના આવશ્યક અંગ તરિકે ઓળખાવવા એનું સારું ગૌરવ વધાર્યું છે. જેને એના કરતાં કપરી રીત મેદાને પડે તેથી એ બાબતમાં રાજ હસ્તક્ષેપ નજ કરી શકે ઉપવાકે કરવામાં ટેવાયેલા છે, છતાં ચારિત્રની જે છીપ આજે
| SR No. | 536273 |
| Book Title | Jain Yug 1933 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1933 |
| Total Pages | 90 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 10 MB |