Jain Yug 1926 Ank 10

SR No.: 536269
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1926
Total Pages: 54
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 5 MB

Page 19

અધ્યાત્મરસિક પંડિત દેવચંદ્રજી
હતા આ શબ્દો કહી યશોવિજયજી એક મહાન “(વસ્તુના) એ સ્વભાવ મહોપાધ્યાય શ્રી યશેતાર્કિક હતા એ નિર્વિવાદ વાત પોતે સ્વીકારી છે. વિજયજી કૃત દ્રવ્યગુણુપર્યાયના રાસ મધ્યે સમર્યા (૧-૪૨૦) વળી ૧-૪૦૪ પર તેમને પરમ રહે છે. તિહાંથી જોઈ લેવા. (ધર્મજિન સ્તવ પર બાલા ) સ્વજ્ઞાતા શ્રીમદ્દ યશોવિજયોપાધ્યાય’ એ તરીકે, ૧
(૩) આઠ દ્રષ્ટિ સ્વાધ્યાય યશવિજયજીની છે તેમાંથી
નીચે પ્રમાણે ઉલ્લેખ કર્યો છે – ૪૧૨–૫ર “શ્રીમપાઠકેંદ્રઃ' તરીકે સંબોધેલ છે. તેમના
ત્યારે શુદ્ધાત્મપયોગ અવસ્થાનરૂપ નિર્મળ જ્ઞાનઅધ્યાત્મસાર ઉપરાંત સંસ્કૃત ગ્રંથનો ઉલ્લેખ કર્યો
દશાની પરમ શીતલ શાંત સુગંધિની અનુભવ લહેરીઓનું છે. (પ્રતિમાશતક ૧-૯૪૩, ઉપદેશ રહસ્ય ૨-૧૦૬૯
આત્મા આસ્વાદન કરે, તે સુખ આપણે પૌગલિક સુખના ન રહસ્ય ૨-૧૦૭૭.)
ભીખારીઓ શું જાણીએ. કહ્યું છે જે૫૨. વિશેષમાં યશોવિજયેની ભાષા - કાવ્યકૃ- “સઘળું પરવશ તે દુઃખ લક્ષણ, નિજવશ તે સુખ લહીએ; તિમાંનાં પણ ઉત્તમ કથન પોતાના વિષયની પુષ્ટિમાં એ દુષ્ટ આતમગુણ પ્રગટે, કહે સુખ તે કેણુ કહીએ ટાંકયાં છે. જુઓ:-(૧) વિચારરત્નસારનો ૭૯ મે
--ભવિકા વીર વચન ચિત્ત ધરીએ. પ્રશ્નોત્તર ( ૧-૭૮૮ )
નાગર સુખ પામર નવી જાણે. વલ્લભ સુખ ન કુમારી, પ્રશ્ન-સમ્યગ્દષ્ટિ, દેશવિરતિ, તથા સર્વવિરતિ મહા
અનુભવ વિણ તેમ ધ્યાન તણું સુખ, કેણુ જાણે નરનારીરે-ભ.
વિષયભેગક્ષય શાંતવાહિતા, શિવ મારગ ધ્રુવ નામ, ભાએ સમ્યગ્દર્શન વડે આત્માને અનુભવ કેવી રીતે કરે ?
કહે અસંગ ક્રિયા ઈહાંગી, વિમલ સુજસ પરિણામરે–ભ.૩ ઉત્તર–જેમ વસ્તુ વિચારતાં, ધ્યાન ધરતાં મન વિશ્રામ
(૧-૮૮૪ ) પામે છે, રસસ્વાદ સુખ ઉપજે છે, પરિણામ કરે છે, તે અનુભવ પ્રત્યક્ષ જાણવું, જેમ સાકરના એક ગાંગડાને ચાખી (૪) પંચમ સુમતિ સ્તવમાં ટાંકે છે કે (૨-૫૯૪) જોતાં હજાર મણું સાકરને અનુભવ થાય છે, તેમ સમ્ય- “બાકી સર્વ સંસારી જીવ, સત્તાયૅ પરમગુણ છે, દૃષ્ટિ જીવ અંશે આત્માને વળી કેવળી સશ પ્રત્યક્ષ પણ જેને ગુણ પ્રગટ થયા તે પૂજ્ય જાણવા માટે શ્રી અનુભવે. તેથી જ કહ્યું છે જે –
યશોવિજયજી ઉપાધ્યાયે કહ્યું છે–ગાથા અંશે હેય બહાં અવિનાશી, પુદ્ગલ (ાલ) તમાસીરે, “જે જે અંશે નિરૂપાધિકપણું, તે તે કહિયેંરે (જાણેરે)ધર્મ, ચિદાનંદ ઘન સુજસ વિલાસી, કેમ હોય જગને આસીરે. સમ્યગ્દષ્ટિરે ગુણઠાણ થકી, જાવ લહે શિવ શર્મ. એ ગુણ વિરતણે ન વિસારું, સંભારું દિનરાતરે, ( જુઓ સીમંધર સ્ત. ૧૫ર ગાથાનું ઢાલ ૨ કડી ૨૦). પશુ ટાળી સુરરૂપ કરે જે, સમક્તિને અવદાતરે–૧
૫૩. (૨) આનંદઘનજી. આનું મૂળ નામ ( આઠદષ્ટિ સ્વાધ્યાય-ઢાલ ૫ મી )
" ? લાભાનંદજી હતું એ ચેકસ દેવચંદ્રજીના ઉપર જણ૮૧ મા પ્રોત્તરમાં જ જણાવ્યું છે કે – (૧-૭૯૦) વેલ અને ઉલેખેલ કથનથી પ્રતીત થાય છે. તેમને
આત્મદર્શન જેણે કહ્યું “તેણે મું ભવભયપણે ' બીજો ઉલલેખ ૧-૮૧૧ માં વિચારરત્નસારના ૧૧૪ એમ શ્રી યશોવિજ્યજીએ પણ કહ્યું છે.” આની સાથે ને મા પ્રકારમાં આ પ્રમાણે કર્યો છે:સાથે જણાવ્યું છે કે “તથા” પ્રવચન-અંજન જે સદ્- ૮ પ્રશ્ન-સાપેક્ષ અને નિરપેક્ષ તે કેવી રીતે ? ગુરૂ કરે, તે દેખે પરમ નિધાન જિનેશર “એવું શ્રી લાભાનંદજીએ પણ કહ્યું છે.”—આ પરથી તે લાભાન
ઉત્તર–સાપેક્ષ એટલે અપેક્ષા સહિત એટલે કાળું પડે દજી તેજ આપણું આનંદધનજી સિદ્ધ થાય છે.
ત્યારે કદાચ પ્રસંગને લઈને તાડના તર્જનાદિ કરવું પડે
તે પણ તે અંતરથી કે બહારથી નિર્દયપણે, અવિચારી (૨) ય૦ ના દ્રવ્ય ગુણપર્યાયના રાસ ઉલ્લેખ રીતિ ન કરે, જીવને કોઈ વ્યથા ન ઉપજે તેની સંભાળ ૨-૬ ૦૮ અને ૨-૬૯૩ માં કર્યો છે.
રાખીને કામ જેટલો આક્રોશાદિ હેય તે કરે, અને તેથી હવે ભેદ ગુણના ભાખજે, તિહાં અસ્તિકતા લહિ- વિપરીત પણે નિર્દય રીતે નિષ્કારણે ગમે તેમ માઠું બોલે ચૂંજી – એ પાઠમાં દ્રવ્ય ગુણપર્યાયના રાસમાં યશોવિ- તથા કરે તે નિરપેક્ષ વ્યવહાર જાણ; વળી ધર્મને વિષે જયજી ઉપાધ્યાયે પણ આસ્તિકના ધર્મને ગુણ કહી સાપેક્ષ એટલે વસ્તુસ્વરૂપની અપેક્ષા રાખીને ઉત્સર્ગને બેલા છે, ” ( સુપાર્શ્વજિન સ્તર પર બાલા ) તથા નિશ્ચયને પામો માટે જે અપવાદ કે વ્યવહારનું