Jain Yug 1926 Ank 07 08

SR No.: 536267
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1926
Total Pages: 138
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 13 MB

Page 28

૩૦૬
જેનયુગ
ફાગણ ૧૮૩
પ્રાચીન જૈન કવિઓનાં વસંતવર્ણન.
સુવર્ણમાલાને નવીન અવતાર થયો અને તેના હિત્યમાં પણ બારમાસ' નામની અનેક કૃતિઓ છે અંકાને બાંધેલું પુસ્તક મારા મિત્ર રા. ચંદુલાલે અને તે મુખ્ય ભાગે શ્રી નેમિરાજુલ બારમાસ હોય છે. વાંચવા આપ્યું, તેમાં ગુજરાતી પ્રાચીન કવિઓનાં જ્યારે જૈનેતર ભક્તિ સંપ્રદાયના રસમા, “કર્મ વસંતવર્ણન એ નામનો લેખ ચત્ર ૧૯૮૨ ના યુગનો સક્રિય માર્ગ ઉપદેશનારા વાસુદેવ શ્રીકૃષ્ણને અંકમાં ર. છગનલાલ વિદ્યારામ રાવળને શરૂ થએલો મુખ્ય નાયક લઈ વસંતના ઉત્સવમાં પણ તેને પ્રધાનપદ જોયો છે જેમાં શ્રી નરસિંહ મહેતાથી લઈ ઈદ્રાવતી જનેતરોએ આપ્યું છે, ત્યારે જનમાં પ્રધાનપદ લગ્ન પ્રણામી પંથનો) અને ત્યાર પછીના અંકમાં કવિ નિમિત્તે ગયા છતાં પણ લગ્ન ન કરતાં રાજિમતીરાજે ભક્તથી લઈ રા. સાકરલાલ પુરૂષોત્તમ શુકલના રાજુલનો ત્યાગ કરી ધર્મ દીક્ષા લેનાર નેમિનાથજીને વસંતવર્ણન લેવામાં આવ્યાં છે. આ પરથી જન પ્રધાનપદ આપવામાં આવ્યું છે; આમ કરી તેમજ પ્રાચીન કવિઓનાં વસંતવર્ણન બને તેટલાં એકત્રિત જિન-તીર્થકરોનાં સ્તવન-સ્તુતિઓ રચી જૈન કવિકરી પ્રકટ કરવા પર વિચાર થતાં તેને અમલ આ એએ ભક્તિ-સાહિત્ય પણ ખીલવ્યું છે. નેમિનાથ લેખમાં કરવામાં આવ્યો છે. રા. રાવળે ભક્તકવિ તે કૃષ્ણના કાકા સમુદ્રવિજયના પુત્ર-પીતરાઈ ભાઈ, નરસિંહ મહેતાની નીચે જણાવ્યું છે કે,
નેમિનાથની કથા પ્રસિદ્ધ છે. તેમાં એક પ્રસંગ તેમના સમયની જુની ગુજરાતી ભાષાનાં જૈન ખાસ વસંત ઋતુને ઉચિત છે તે એ છે કે કાવ્ય હાલ હાથમાં આવ્યાં છે તે જોતાં સ્પષ્ટ નેમિકુમારે કૃષ્ણ વાસુદેવની આયુધશાળામાં જણાઈ આવે છે કે, હાલમાં પ્રસિદ્ધ થયેલાં પદની પ્રવેશ કરી તેનો પાંચજન્ય શંખ પૂરીને વગાડયે ભાષા તેમના વખતની નથી.
કે જે શખ કૃષ્ણ સિવાય વગાડવા કેઈ સમર્થ ન અત્રે જણાવવું યોગ્ય થઈ પડશે કે શ્રી નરસિંહ હતું. કૃષ્ણને ખબર પડી ને પ્રસન્ન થયા, ભુજમહેતાના સમયમાં તે શું, પણ તેમની પૂર્વેનાં પ્રાચીન ળમાં નેમિએ કૃષ્ણને નમાવ્યા. કૃષ્ણ નેમિકુમાર
ન કવિઓનાં કાવ્યો સાંપડ્યાં છે તે અને બીજા પરણે તો સારું. પણ તે પૂર્ણ બ્રહ્મચારી હતા તેથી કાવ્યોમાંથી વસંતવર્ણન મળી આવેલ છે, કે જે તેને લગ્ન પ્રત્યે ઉસુક કરવા પિતાને અંતઃપુરમાં અત્ર મૂક્યાં છે. હજુ ઘણાં કાવ્યો જેવાં બાકી છે, જવા આવવાની છૂટ આપી તેમજ પછી વસંતઅને તે જોયે તેમાંથી મળી આવતાં વર્ણનો હવે પછી તેમાં નગરજનો અને યાદોની સાથે પોતાના અંતઃઆપવાની ધારણા છે.
પુર સહિત રૈવતાચળના-ગિરનારના ઉદ્યાનમાં કીડા આ વર્ણનોના બે ભાગ પડી શકે છે. એક તે કરવા કણ નેમિનાથને લઈ ગયા. આ વખતનું વસંતનાં છૂટાં કાબે અને બીજાં આખાં લાંબાં વસંતનું વર્ણન નેમિનાથનાં ચરિત્ર જ્યાં જ્યાં છે કાવ્યોમાંથી વસંતના પ્રસંગોચિત વર્ણને. ત્યાં ત્યાં આપવામાં આવ્યું છે.
હવે આ સર્વ જોતાં જૈનોના બાવીસમા તીર્થંકર નેમિનાથનું મૌન લગેચ્છા તરીકે સ્વીકારી તેમનો નૈષ્ઠિક બ્રહ્મચર્યને અનુભૂત આદર્શ આપનાર યાદવ વિવાહ રાજમતી સાથે નક્કી થયો. જાન ગઈ ત્યાં તીર્થંકર નેમિનાથ સંબંધી જે કાવ્યો છે તેમાં પ્રાય: રથમાં બેઠેલા નેમિનાથે પ્રાણીઓનો કરૂણસ્વર વસંતનાં વર્ણન આપેલાં જણાય છે. વસંતનાં છૂટાં સાંભળ્યા. ત્યાં જઈ જોયું તે જણાયું કે ચીસ પાડતાં કાવ્યો પણ મુખ્ય ભાગે ઉક્ત શ્રી નેમિનાથ સંબં- આ પ્રાણીઓ આમિષાહારીને આહાર પૂરો પાડવા ધીનાં હોય છે. જેમ જનેતર સાહિત્યમાં “બારમાસ' માટે બાંધેલાં છે ને “પાહિ પાહિ (રક્ષણ કરો. નામની કૃતિઓ જોવામાં આવે છે તેમ જૈન સા- રક્ષણ કરો) એમ બેલતા લાગ્યા. દયાર્દ નેમિનાથે